ယုံၾကည္ရာေမာင္
Chapter<8>"ေဟာ..သားတို႔ျပန္လာၿပီ"
"ဟီးးမာမား ဘာဟင္းခ်က္လဲ"
"ေဟာေတာ္..ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ဘာဟင္းခ်က္လဲကစေမးတယ္ "
"မားရယ္ သားဗိုက္ဆာလာလို႔ပါ ေနာက္ၿပီး ရိေပၚလည္းဆာေနၿပီတဲ့"
"ဟုတ္လား..ဘာစားမလဲသား"
ေရွာင္းမာမားရဲ႕အေမးကိုရိေပၚၿပဳံးျပလိုက္ရင္းေျဖဖို႔ရာရွိေသး..
"အငယ္ေကာင္ကို"
"ေယာက္ဖ"
"ဟယ္..သားငယ္ကစားစရာမွမဟုတ္တာပဲ"
"ဟားဟား"
ေရွာင္႐ႊယ္တဟားဟားေအာ္ရီလိုက္မိတယ္။လန့္ဖ်န့္ေနတဲ့မိခင္ျဖစ္သူနဲ႕ေယာက္ဖေတာ္ကိုၾကည့္ရင္းေခါင္းတစ္ခါခါ..
"သားကေနာက္တာပါဗ် "
"ေအာ္ကဲ..ဒါေနာက္စရာမဟုတ္ဘူး.."
"အင္းပါ ဒါျဖင့္သားေမးတာေလးေတာ့ေျဖပါအုံး ဘာေတြခ်က္ထားလဲ"
"ဟင္းေတြကေတာ့အစုံပဲ..သားရိေပၚအတြက္မားအမ်ားႀကီးခ်က္ထားတာ..စားေတာ့မလားသား"
"အာ..ဟုတ္ကဲ့ ခ်စ္က်န့္ကိုေခၚၿပီးျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္"
"ေအာ္ေအာ္..အင္းပါ ဒါဆိုမားနဲ႕မင္းညီကထမင္းဝိုင္းသြားျပင္အုံးမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ရိေပၚေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီးတာနဲ႕အေပၚထပ္ကိုတစ္ခ်ိဳးတည္းေျပးတက္သြားေလရဲ႕..က်န္ခဲ့တဲ့ေရွာင္႐ြယ္ကေတာ့ဂ႐ုစိုက္မႈေတြလြန္ကဲေနရွာသူေရွာင္မာမားကိုဘုၾကည့္ၾကည့္ရင္းႏႈတ္ခမ္းဆူလိုက္ေတာ့သည္။
"အံမယ္..ဒါဘာျဖစ္ေနတဲ့႐ုပ္ေလးလဲ"
"မားေနာ္ ဗိုက္ဆာေနတာကသားပါ သူ႕သားမတ္ကိုခ်ည္းဧည့္ဝတ္ေက်ေနတယ္.."
"သားကအခုထိမရင့္က်က္ေသးဘူးပဲ.."
"မရဘူးမရဘူး မိသားစုနဲ႕ပတ္သက္ရင္သားကအၿမဲတမ္းကေလးပဲ"
"ဟင္းဟင္း ဟုတ္ပါၿပီကေလးဆိုးေလးရယ္ လာလာ မားတို႔ထမင္းဝိုင္းသြားျပင္ရေအာင္"
أنت تقرأ
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
أدب الهواةအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"