ယုံကြည်ရာ..မောင်
Chapter<10>"ရှောင်ကျန့်...ရပ်လိုက်စမ်း"
သူမအလန့်တကြားအော်ဟစ်လိုက်မိတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေပေါက်ထွက်မတက်အံကျိတ်ထားတဲ့ကောင်လေးကသူ့လက်သူဓားနဲ့ခွဲမလို့တဲ့လေ...အနားကိုပြေးသွားလိုက်ရင်းခေါက်ဓားလေးကိုပြေးယူတော့တင်းနေအောင်ပြန်ဆွဲထားသေး..
"အငယ်ကောင် အဲ့လိုမလုပ်ရဘူးလေ မမတို့စီစဥ်ပေးနေတာပဲ "
"ငါမစောင့်နိုင်ဘူး..မောင့်ဆီသွားမယ်...ဒီ့ထက်ကြာသွားရင်မောင်နဲ့ငါဝေးရဖို့သေချာသွားမှာ အဲ့ဒီ့လိုအဖြစ်မခံနိုင်ဘူး..ငါသေရင်သေမသေရင်လည်းမောင်နဲ့ပဲအတူရှိနေချင်တယ်"
"ငါသိတယ် အဲ့ဒါကြောင့်အလတ်ကောင်နဲ့တိုင်ပင်ထားပြီးသား နင်အခုအထုတ်တွေထုပ်လိုက်"
"ဘာလဲ ငါ့ကိုဘယ်ပို့ကြမလို့လဲ"
"ပြောရခတ်လိုက်တာဟယ် နင့်လင်ဆီပို့မလို့ပေါ့ နင့်လင်ရိပေါ်ဆီ"
"မောင့်ဆီ"
သူ့ပုံစံကသနားစရာကောင်းတာထက်ကိုပိုနေတယ်။သူ့ယောက်ျားဆီသွားရတော့မယ်ဆိုတော့ပစ္စည်းပစ္စယတွေထည့်နေတာဝုန်းဒိုင်းကြဲနေရောပဲ..
"ရပြီ သွားကြမယ် "
"စုံပြီလား"
"အင်း မြန်မြန်သွားချင်တယ်မမ "
"အင်းအင်း အောက်ဆင်းကြမယ်"
မောင်နှမနှစ်ယောက်အခန်းရှေ့ကနေထွက်လာတော့အစောင့်တွေရှင်းနေတာကိုတွေ့ရတယ်။ကြည့်ရတာ ရှောင်ရွယ်ရှင်းထားတာပဲဖြစ်မယ်ထင်..
"မမ ရှောင်ကျန့်"
"ရှောင်ရွယ်..အဆင်ပြေပြီလား"
"အေး အခုသူအေးဆေးထွက်သွားရုံပဲ "
"ငါတို့လိုက်ပို့လိုက်မယ်လေ တစ်ယောက်တည်းခေါင်းတွေပူပြီးရောက်တက်ရာရာသွားနေအုံးမယ်"
"ရတယ်မမ ငါမောင့်အိမ်သိတယ်"
"မဖြစ်ဘူး ငါတို့လိုက်ပို့မယ် မြန်မြန်သွားရအောင်ရှောင်ရွယ်"
"ဟင်း အေးလေ ပို့မယ့်ပို့တော့ခရီးအဆုံးထိပို့ရတော့မှာပေါ့..သွားရအောင်"
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"