Chapter<7>(Zg)

183 6 0
                                    

ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<7>

သူတို႔အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့မနက္10နာရီေလာက္ထိုးေရာ့မည္။ခရီးပန္းလာသည့္ေရွာင္ပါးတစ္ေယာက္ေဟာဟဲလိုက္ေနကာဧည့္ခန္းထဲတြင္အနားယူေနလ်က္..

"လီလီ "

"ဟုတ္ကဲ့ သခင္ႀကီး"

"ငါ့ကိုေရတစ္ခြက္ေပး ေရခဲေရေလး"

"ဟုတ္ကဲ့ အခုပဲသြားယူလိုက္.."

"ဟိုေလ ေနပူႀကီးထဲျပန္လာတာကိုအရမ္းေအးတာေတြေသာက္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား ရိုးရိုးေရေလးပဲေသာက္ပါလား ပါး"

"ဘာကြ ငါ့ဟာ့ငါဘာေသာက္ေသာက္မင္းအပူပါလား"

"ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲပါးရယ္ ပါးကအခုက်ဳပ္ပါပါးျဖစ္သြားၿပီေလ အဲ့ေတာ့.."

"ေဟ်ာင့္ ဘယ္သူလဲမင္းပါပါး ငါမင္းပါးမဟုတ္ဘူး "

အမွန္တစ္ကယ္ပင္စိုးရိမ္မိတဲ့အတြက္သူဝင္တားလိုက္မိတာ တစ္ဖက္ကသူစိမ္းဆန္သည့္စကားေတြေျပာလာေတာ့ရိေပၚစိတ္ထဲမေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။

"က်ဳပ္ကစိတ္ပူလို႔.."

"မင္းပူေပးစရာမလိုဘူး ပူေပးမယ့္သားသမီးေတြေမြးထားတယ္ ေနာက္တစ္ခါပါးလို႔ေခၚရင္မင္းအေသပဲ "

"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္မေခၚေတာ့ပါဘူး"

"ေမာင္"

"ခ်စ္က်န့္"

ဖခင္ႏွင့္ေယာက္်ားယွဥ္ထိုင္ေနသည္ကို ေရွာင္က်န့္တစ္ေယာက္ရိေပၚဆီကိုသာေျပးသြားလိုက္ေတာ့ ေရွာင္ပါးမွာလီလီယူလာသည့္ေရခဲေရခြက္ႏွင့္ေကာက္ေပါက္ခ်င္စိတ္ကတစ္ဖြားဖြား.

"ေမာင္နဲ႕ငါေနဖို႔အခန္းေလး လိုက္ၾကည့္မလား"

"ခ်စ္က်န့္ျပရင္ၾကည့္မွာေပါ့"

"ဒါဆိုသြားရေအာင္ေလ "

"ေနပါအုံးသားငယ္ရယ္ မာမားတို႔နဲ႕လည္းစကားေျပာပါအုံး ဒီေန႕မွေရာက္တာဒီေန႕ပဲအိမ္တြင္းေအာင္းေတာ့မလို႔လား မားနဲ႕စကားမေျပာျဖစ္တာလည္းၾကာေနၿပီေလကြယ္"

"ဟင္း ေမာင္ပင္ပန္းေနမွာစိုးလို႔"

"ေအာ္ သားရယ္ ရိေပၚကမာမားတို႔ထက္ေတာင္ခံနိုင္ရည္ရွိပါတယ္ ဒီမာမားကသားငယ္ကိုလြမ္းေနခဲ့ရတာေလ"

ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz