ယုံကြည်ရာ..မောင်
Chapter<18>
ညနေစာစားဖို့မိသားစုတွေဝိုင်းထိုင်လိုက်တဲ့အခါအားလုံးကကြည်ကြည်လင်လင်ပဲ..တစ်ယောက်သောသူကတော့မအီမသာဖြစ်နေခဲ့သည်ပေါ့..
"ဟျောင့်.ကျိရွှမ်း"
"ဟင်"
"စားလေ စားချင်သလိုလိုမစားချင်သလိုလိုနဲ့..ဘာဖြစ်နေလဲ"
"အင်း..နေသိပ်မကောင်းချင်လို့"
"ဟုတ်လား"
ဒီတော့မှအားလုံးရဲ့အကြည့်တွေ ကျိရွှမ်းဆီရောက်လာတယ်..ရှောင်ရွယ်အပါအဝင်ပေါ့..မျက်နှာကနဂိုထက်နီနေပြီးမျက်လုံးတွေရဲနေတယ်။
"Baby. .အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပင်ပန်းသွားတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်"
"အဟွတ်..အဟွတ်..အွန့်.."
ကြားကနေထပြောတဲ့ရှောင်ပါးကသဘောရိုးပေမယ့်မရိုးတဲ့ရှောင်ရွယ်ကတော့သူ့အကြောင်းသူသိပြီးထမင်းတွေသည်းကုန်တယ်..ကျိရွှမ်းကတော့ခေါင်းသာငုံ့ထားပြီးဘာတစ်လုံးမှမပြောခဲ့ပါ..
"ဘာထဖြစ်တာလဲအလတ်ကောင်"
"အဟွတ်..အဟမ်း..ဘာမှမဖြစ်ဘူးပါး..အု..အမြန်စားလိုက်လို့"
"ဟုတ်လို့လားရှောင်ရွယ်..နင်ကျိရွှမ်းကိုမတရားနှိပ်စက်နေတာပါးသိမှာကြောက်သွားလို့မလား"
"မမ..."
လင်းရှောင်မဲ့ပြလိုက်တယ်..နေ့လည်ကဖြစ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းအရာတွေကိုဘေးအခန်းကပ်ရပ်နေတာမို့သူမမသိချင်မှအဆုံး..
"ဒီမောင်နှမတွေ..ဘာမဟုတ်တာလေးနဲ့ထမင်းစားပျက်အောင်လုပ်တော့မယ်..ငြိမ်ငြိမ်နေလိုက်တော့"
"မားကြောင့်ငြိမ်နေလိုက်မယ်"
"သားရောပဲ"
"အင်း...နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေတယ်ဆိုလည်းအလတ်ကောင်ကိုဆေးခန်းပို့ခိုင်းလေ.."
"နေပါစေဗျ ကျွန်တော်အမြဲဖြစ်နေကျပါ.."
"နေမကောင်းဘူးဆို အစာမာမာတွေသိပ်မစားနဲ့Baby. .ကိုယ်ကြက်သားနွှင်ပေးရမလား"
ကျိရွှမ်းတစ်ယောက်ရှောင်ရွယ်ကိုဘုကြည့်ကြည့်နေပါသည်။အကြောင်းအရင်းအမှန်ကိုသိနေတဲ့ရှောင်ရွယ်ကပြုံးစိစိနဲ့မျက်စိမှိတ်ပြတော့ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားပြီးငြိမ်နေတယ်။
DU LIEST GERADE
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"
![ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/290354689-64-k892269.jpg)