Promise me

Hoofdstuk 18.

* Volgende dag *

P.O.V. Gijs

We hadden nog steeds vrij, nog 2 dagen, dan was het weekend en hadden we erna weer school. Vandaag ga ik maar weer sporten, ook ga ik me denk ik aanmelden als figurant bij een of andere nieuwe speelfilm. Als het goed is doet Jasha, een goede vriend van me, daar ook aan mee. Rustig loop ik de trap af, m'n haar zit nog wilder dan anders. M'n droom was echt raar, gewoon vreemd. Ik weet nu dus echt niet wat ik met m'n gevoelens aan moet.

''Zo, jij ziet er uitgeslapen uit.'' Typisch m'n pa weer dit. 'Ja hè, ik dacht, zo kan ik prima overstraat.' Met een zucht laat ik mezelf op de bank vallen. Met de bedoeling hier nog even verder te slapen, maar tevergeefs. M'n pa begint alweer. ''Je bent echt lui Gijs. Je zou ook gewoon je moeder kunnen helpen of de boodschappen doen.'' Ohja, ik heb een keer een weekje vrij vanwege een brand, en dan komt hij weer zeggen dat ik te lui ben. Denk het ook ja. Ik besluit er maar niet op in te gaan en doe gewoon mijn ogen dicht, ik denk nog even terug aan m'n droom...

P.O.V. Nils

Aangezien we nog vrij zijn, ga ik weer langs mijn neefje, zoals eigenlijk bijna elke dag. Brandwonden heeft hij nog steeds, maar het gaat al wel iets beter.
Voordat ik het ziekenhuis binnenloop haal ik nog z'n favoriete tijdschrift bij de Bruna, zo heeft hij ook weer wat te lezen. Als het goed is mag hij al snel weer naar huis.

Net voordat ik het ziekenhuis in wil lopen, zie ik iemand staan, op de hoek van de straat. Het is Faas, samen met hem heb ik al een aantal kleine rolletjes gedaan in een film. Ook hebben we samen een sketch bij het programma 'De Vloer Op JR.' Hij glimlacht naar me en groet me. Heel kort praten we even en dan ga ik toch echt naar binnen.

* Het is nu avond *

Veerle had me gebeld, en gevraagd of ik haar even kwam helpen met economie, dus zo gezegd zo gedaan. Daar zat ik dan, op m'n fietsie, richting Veerle. In het ziekenhuis heb ik m'n neefje nog even vermaakt met een van mijn imitatie acts, nu hebben ze dus gevraagd of ik zondagmiddag zo'n imitatie act wil doen voor de hele kinderafdeling, en ach ja, waarom ook niet?

Wanneer ik aan Veerle denk, gaat m'n hart sneller kloppen. Ik vind haar leuk, en volgens mij ziet ze mij ook wel zitten. Alleen, ik wil niet te snel gaan. Als de media het weer te horen krijgt verspreiden er weer roddels. Ik ben dan niet mega beroemd, niet zoals een mensen van een boyband, maar toch, zoiets verspreid zich snel.

P.O.V. Veerle

Toch zit ik ermee, met dat sms'je van gister avond. Ik weet ook wel dat ik me niks moet aantrekken van zulke opmerkingen, maar dit wordt wel steeds vreemder. Gister dus weer een sms met:

"Zou je niet eens beginnen met afvallen? Je bent zo dik als een varken."

Ben ik dan echt zo dik? Ik begin eraan te twijfelen... Als Nils zo komt om economie uit te leggen, wil ik best wat te eten pakken voor hem, maar zelf sla ik het denk ik maar even over. Hoeveel briefjes heb ik nu al gehad? Ik dacht zo'n 4 briefjes en gisteravond dat sms'je. Rustig doe ik m'n shirt iets omhoog, zodat je m'n buik ziet. Hmm, ik heb wel vetrollen ja, of komt dat doordat ik zit? Nee als ik sta zijn ze er nog steeds. 'Pfff' met een zucht plof ik weer terug op m'n bed. De bel gaat en ik sprint naar beneden, hopend dat het Nils is. Maar wanneer ik opendoe betrekt m'n gezicht...