Promise me

Hoofdstuk 4.

P.O.V. Veerle
Ohmy... Ik kijk recht in het gezicht van... van... NILS VERKOOIJEN. Okay Veerle, rustig blijven nu. Niet gaan stressen, niet gaan stotteren, hij is ook maar een mens. 'Oh hey, ja ik dacht dat je Alexis was....' zeg ik dan maar verlegen. "Geeft niet, zal ik je even helpen?" 'Ja graag.' Ik voel al dat ik begin te blozen. Alexis komt ook al aanlopen. Nils heeft zich gebukt over het touwtje en de haring, en is daarmee bezig. Alexis kijkt verbaasd, en ze komt dichterbij.

Wanneer Nils klaar is en weer gaat staan, staat Alexis naast de ingang van de tent. "Alles gelukt?" ze kijkt me grijnzend aan. Ik voel dat Nils een arm om me schouders legt en zacht even in m'n schouder knijpt. 'Ik heb haar even geholpen.' Zegt hij terwijl hij me een knipoog geeft. Ik ga zo door de grond zakken van geluk. Dit had ik nooit verwacht, ik had het zelfs niet kunnen dromen! Nils Verkooijen, die nu hier naast me staat met een arm om me heen! Volgens mij bloos ik echt heel erg nu.

Ik zie Alexis glimlachen naar Nils, en hij glimlacht terug. Hmm, hallo. Hij is van mij hoor whahaha. Een maand geleden zag ik hem nog op groot scherm in de bioscoop en nu staat hij naast me. En hij is op hetzelfde festival als dat wij zijn! 'Dankjewel' zeg ik zacht tegen hem. "Graag gedaan hoor, ik zie je nog wel." antwoord hij. Z'n glimlach is zo mooi, en z'n haar zit zo... Zo.. Zo wauw gewoon! Ik voel dat hij langzaam zijn arm weer van m'n schouder haalt. En hij loopt weer weg. Ik kan even niks uitbrengen en sta daar maar gewoon te kijken naar hoe hij wegloopt...

P.O.V. Nils
Nou, dat ook weer gedaan. Grappig, hoe ze reageerde. Ze bleef nog vrij rustig, gilde niet, en vroeg ook niet om een foto. Ik bedenk me ineens dat ik me niet eens heb voorgesteld aan haar, en dat ik haar naam ook niet weet... Lekker gedaan Nils, je helpt een meisje en vraagt niet eens hoe ze heet.

M'n arm die ik om haar schouders heen legde, had ik dat wel goed gedaan? Straks vond ze het helemaal niet fijn. Nou ja, zo reageerde ze in ieder geval niet. "Ben je nu al bezig met chicks fixen?" Grijnzend kijkt Gijs me aan. 'Hmm, wie weet. Kan geen kwaad toch?' "Jongens, we hebben wel echt een opvallende tent..." Zegt Robin, die er net bij is komen staan. 'Lachen toch? De mensen denken in de ochtend natuurlijk dat er een stel van die trutjes uit komt zetten, en dan komen wij er ineens uit.' antwoord ik hem.

Een roze tent... Ja het is ook wat hoor, met deze 2 kamperen. "Wat ging je nou eigenlijk doen dan? Wij hebben alles nu al opgezet en in de tent gelegd en jij zat gewoon even een chick te fixen!" zegt Gijs dan. 'Ach gewoon, even een meisje helpen die d'r tent niet kreeg opgezet. Het is niks.' zeg ik terwijl ik hem aankijk.

P.O.V. Robin
"Nee nee, het zal. We kennen je langer dan vandaag Nils whahaha." Zeg ik hem. Zo snel zou hij een gewoon meisje niet even helpen. Niet dat hij zich er te goed voor voelt, hij zou het gewoon niet zo snel doen. We lachen wat. Ik zet m'n zonnebril op en kijk een beetje om me heen. Ik kijk ook richting de tent waar Nils net vandaan kwam lopen. Ik zie er 2 meiden zitten. Welke hielp Nils nou net? Die linkse? Of toch die met dat donkere haar. Hmm ik weet het niet meer, ze zien er allebei wel leuk uit.

"Maar eey Nils, jij mag koken vanavond." en ik klop hem op z'n schouder wanneer ik dat zeg. 'Ja hallo, helpen jullie niet?' hij kijkt ons aan met zo'n zielig gezicht. Je zou bijna gaan denken dat ie gaat huilen, zo ziet het eruit. Gijs en ik lachen om hem, Nils hangt altijd een beetje de clown uit hier. "Nee gap, wij hebben alles opgezet en verder, dus jij mag koken straks."

P.O.V. Alexis
Als ik aan kom lopen zie ik dat er een jongen bij Veerle staat, hij helpt haar. Ohmygoodness, is dat wie ik denk dat het is? Daar staat Nils Verkooijen! En hij helpt Veerle! Whaaaaat. In iets snellere pas loop ik naar ze toe. "Lukt het?" vraag ik grijnzend aan haar. Ze kan niet eens zelf antwoorden whaha. Ik weet hoe lang ze al op zo'n moment wacht. Hij heeft ook nog eens een arm om d'r heen geslagen! Ze bloost best wel erg nu.

Ik glimlach en praat even kort met Nils, niet over z'n films of zo, maar gewoon, over dagelijkse dingen. 't Gesprek duurde echt maar paar minuutjes en al die tijd keek Veerle echt dromerig voor d'r uit. Ik ben zo blij voor haar! Als Nils weer wegloopt zie ik dat Veerle hem nog na kijkt... Ik pak haar zacht bij haar arm en draai haar weer om. "Wajow, heeft hij jou net nou geholpen?!" vraag ik haar. Volgens mij kan Veerle het zelf ook nog niet helemaal geloven. Ze kijkt nog steeds dromerig voor d'r uit. Ik zwaai met m'n handen voor haar gezicht. "Uhm hallo? Aarde aan Veerle?!"