Tut elimden ...

bölüm 2

Merhaba , umarım bölümü beğenirsiniz ...

Hepinize keyifli okumalar dilerim savaşçılarım ...

~

Yüzüm ifadesizliğini korurken sadece kafamı sallamakla yetindim ve içeriye girip kapıyı ardımdan kapattıktan sonra Müdirenin gösterdiği tekli deri koltuğa rahat bir şekilde yerleştim .

Karşımdaki adamlar gözlerini benden ayırmazken onlara kısa bir bakış atıp müdireye geri döndüm .

" beni neden çağırdınız ? "

Sakin ve ifadesiz çıkan sesimle sorduğum soru karşısında müdire sırtını dikleştirip hafifçe öksürdü .

' hadi ama tüm gün bu kadını mı bekleyeceğiz ! '

Yanı başımda bıkkınca konuşan Damon'a ters bir bakış attım ve tekrar müdireye döndüm .

" birini daha bekliyoruz Yazgıcım , o da geldiğinde anlatacağız her şeyi "

' bekletilmekten hoşlanmam ! '

" kes sesini Damon ! "

Öfkeyle yanıma doğru bağırdığımda odadaki bakışlar beni bulmuştu bana kaşlarını çatarak bakan adamlara kısaca kıkırdayıp

" pardon ben deliyim de hayaletlerimle konuşuyordum "

Diyip güldüm . Gülmek garip eylemdi . Mutlu olduğun da veya eğlendiğin de güler insanlar genellikle peki mutsuzlar da gülmez mi ? Ya da her gülen mutlu mudur gerçekten ?

Karşımdaki adamlardan biri kaşlarını havaya kaldırmış bana bakarken diğeri Damon'ın bulunduğu yere kaşlarını çatarak bakmaya devam ediyordu .

' aptal o beni göremez farkında değil mi ? '

" belki görüyordur ? "

' biz sadece senin için varız Yazgı . Bizi kimse göremez , duyamaz . Zaten seni delirtende bu değil mi ? '

" Bugün fazla üstüme geliyorsun ! "

Ben Damon ile kavgama devam ederken odada yankılanan yüksek sesle bakışlarım müdireyi buldu

" Yeter ! Saçmalıdığın yetti . Sus artık ! "

Nefret ... ne kadar da güçlü bir duygu . Kafamın içindeki sesleri besleyen duygulardan biri . Damon'ın güç kaynaklarından biri ...

İnsanların benden sebepsiz yere nefret etmesini , korkmasını veya alaya almasını anlamıyorum . Evet ben onlardan farklıyım ama zararım onlardan çok kendimeydi . Bunu hiç bir zaman anlamadılar ...

Ben susmuş bir şekilde gözlerimi müdireye dikmişken , duyduğum sert ve mesafeli ses ile kaşlarım alayla uyarı kalktı ama bakışlarımı müdireden çekmedim .

" Siz bir genç kıza nasıl davrandığınız farkında mısınız !? "

Müdire gözlerini kocaman açarak yüzünü mahçup bir hale soktu ve kafasını yan tarafa çevirip konuşan kişiye hitaben

" siz rahatsız olmayın diye demiştim ben Yıldıray Bey kusura bakmayın lütfen . "

" emin olun şuan başka şeylerden rahatsızım ve bu konu da elimden geleni ardıma koymayacağım Müdire hanım . "

Vücuduma gelen umursamazlık hissiyle biraz daha arkama yaslandım ve sweatimin şapkasını kafama çektim .

' sence bunlar kim Yazgı ? '