Kabanata 24

16 2 0
                                    

"Maayong udto! Para ni sa inyoha!"

I smiled when a three ladies come at us and gave us each others pack lunch. Una'y nagtataka pa ang mga kasama ko maliban kay Leo.

"Salamat! Ug maayong udto sad!" Sagot ko bilang pasasalamat sa kanila at magalang na tinanggap ang pinamigay nila.

Kahit na hindi maiintindihan nina Rod, Kaylee at Aki ang sinasabi namin ay napatawa na lang ako sa mga mukha nila.

Their expressions are priceless!

"Ano daw sabi?" Si Aki.

"Kainan na!" Sabi ni Leo.

Pagkatapos naming kumain ay nagpasya na kaming umuwi dahil baka gabihin pa kami. Kahit sa daan ay napapa-isip ako sa nasaksihan ko.

He's got even healed, hindi ko masasabing hindi pa siya nakaka get over dahil ang tiyan nung babae...malaki na!

Why I'm still thinking about that? I'm just getting myself guilty again and again.

"Yes?come in" I shout at someone who's on the door.

I didn't even glanced who's it is ng bumukas ang pinto, dahil wala na akong oras sa kung sino ito.

"I see busy ka na naman..."

Napatingala ako at ngumiti kay Lola and still typing something on my laptop.

"I needed to finish this po,after that matutulog na ako. Ikaw po? Why are you still up?" Tanong ko sa kanya.

Tumabi siya sa'kin and even glanced at my laptop where I typing about my acads. And face me. And I stopped myself typing.

"Busy ka ba bukas?"

Nag-iisip pa ako kung ano bang gagawin ko bukas, except sa ihahatid ko ang tatlo sa airport ay wala na.

Umiling ako. "Wala po. Magpapasama po kayo? Saan?"

Ngumiti siya sa'kin and come closer at me and caressing my back.

" There's an event tomorrow evening, I want you to come along with me. Is it alright?" Lumapad ang ngiti ko. I know what is it!

"Is it the talk we have lately na may event kang dadaluhan something about jewelries?" I guessed it right dahil tumango si Lola.

"Sure po,sasama ako!" Maligaya kong sabi.

Nagtagal pa ng ilang minuto si Lola sa kwarto ko bago ako iniwan para makapagpahinga siya.

I gave her my big smile before when she closed the door and I yawned. Ang totoo kanina pa ako pagod at gusto nang matulog pero dahil may kinakailangan ako tapusin, ay gising pa ako.

"Ito na ba lahat? Wala na bang naiwan?" Tanong ko sa mga kasambahay.

Tumango sila sa'kin at naghihintay sa gilid  ng karagdagang utos. I told them that I will just call them kung may iuutos pa ako. But for now wala.

"Para namang takot ka na may maiwan kami at babalik pa kami!" Aki's out of the door wearing her shades, dahil sa puyat niya.

I licked my lower lip and tried not to say anything.

"Ang gaga ang bigat nung bagahe!" Lumabas rin si Kaylee sa pinto kasabay si Rod.

They're both holding the luggage to have full support. I think that's the luggage of Aki?

I face Aki na ngayo'y naghihintay rin sa kanila.

"Sa 'yo?" Ako.

Tumango siya at dali-daling kinuha ang luggage sa kanila.

My Own Solace (Devicillo Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon