PSİKOPAT AŞIK

BÖLÜM 14

Arkadaşlar bayaadır yazamıyorum kusura bakmayın çok meşkûlüm umarım hikâyemi beğenmişsinizdir lütfrn rica ediyorum oylamayı unutmayın eğer gelecek bölümlerde birşeyler eklemek isterseniz bana yorum atın hikâyeme eklemeye çalışıcam iyi okumalarr😘😉

Gözlerimi açtım... hareket edemiyordum. Bir süre etrafıma bakındım.sedat koltukta oturmuş bir yandan elimi sıkıca tutuyor bir yandan da uyuyordu. Kendime iyice baktım,omuzum sarılıydı.anlaşılan omzumdan vurulmuştum. Ama çok acıyordu...
Elimi yavaşça sedatın elinden çekmeye çalışınca hemen uyandı ve bana...

SEDAT: uyanmışsın. İyimisin? Nasıl hissediyorsun?

BEN: ben iyiyim sadece biraz omzum ağırıyo o kadar.

SEDAT: bekle hemen doktoru çağırayım

Hemen gitti ve doktoru çağırdı, doktor geldi ve...

DOKTOR: omzunun ağrıması çok normal kurşun kemiğe denk gelmemiş ama sıyırmış hastaneye gelene kadar da baya kan kaybetmişsin hemen müdahele ettik ve yarayı temizleyip dikiş attık. Ağrı kesici verdik ama bir kaç gün böyle ağrıması olucak. Sen kolunu fazla hareket ettirme biraz dinlen antibiyotik ve ağrı kesici yazdık ilaçlarını kullan bikaç güne ağrıların azalır merak etme.

Diyerek odadan çıktı.hava henüz aydınlanmamıştı.sedat yanıma yaklaştı ve..

SEDAT: hava halâ karanlık biraz uyu sabah olunca evimize gideriz.

Dedi. Zaten daha fazla uyanık kalamıyordum gözlerim daha fazla dayanamadı ve uyudum...
Gözlerimi açtığımda sedat doktorla konuşuyordu.

DOKTOR: hasta artık taburcu olabilir kendisini yormasına izin vermeyin...

Dedi ve gitti. Sedat yanıma geldi.

SEDAT: artık hastaneden gidiyoruz kalk bakalım...

Sedat beni yavaşça yataktan kaldırdı ve hastaneden çıktık. Arabaya bindik ve eve gitmek üzere yola çıktık.
Yol boyunca arabada hiç konuşmadık.
Eve vardık sedat iki eliyle omzumu tutarak eve girdik.hemen ellerini omzumdan uzaklaştırdım ve yatağa uzandım. Sedat birden bağırmaya başladı...

SEDAT: neden önüme atladın? Beni kurtarmak sanamı kaldı? Ya ölseydin. Allah tan omzunu sıyırmış.

BEN: hayatını kurtaran birine böylemi teşekkür ediyorsun?

SEDAT: benim hayatımı kurtarmana ihtiyacım yok. Sen önce kendine dikkat et.

BEN: hatırlatta bir dahakine direkt seni kurşunun önüne atayım sende kurtul bemde...

SEDAT: gerek yok. Çünkü birdaha böyle birşey olmayacak.

Sessizce içimden...

BEN: senin olduğun yerde bela eksik olmuyorki zaten...

Diye söylendim...

SEDAT: herneyse sen biraz dinlen ben birazdan gelicem.

Deyip odadan çıktı.
Bana karşı hep böyle sertti, gerçi herkese karşı öyleydi. Neyse, artık onu iyi,kibar ve tatlı biri olmasına yardımcı olmam gerekiyor yada sadece iyi biri olmasına benim için iyi olması yeterli sonra diğerlerine de bakarız.peki bunu nasıl yapıcam?...