[Part XXIV; Chapter XXI] Temporarily Closed

555 23 0
                                    


KHAINE's POV

I WOKE up early, my head hurts. Bakit ba naisipan komg uminom kagabi? Pailing-iling akong humawak sa ulo ko.

-

"Khaine.." the moment I heard her voice, I wanted to run to her and hugged her tight, pero pinigilan ko ang sarilo kong gawin ang bagay na 'yon.

"Hi.." tipid kong saad. She come near me and sat down to the left side of the sofa. "Mag aalas dose na pero gising ka pa at umiinom," I chuckled a bit. She's always the same.

She's always the Autumn that feel in love with. "At nandito ka rin ng ganitong oras. Why are you here?" Simpleng tanong sa kaniya kahit parang alam ko na ang dahilan.

I'm not answering her calls and text. Maybe she's worried. She's Autumn Dela Vega after all.

"You're not answering my calls, I'm worried about you." I sighed, acting as if I'm not satisfied with her answer.

Do it, Shane. You can do it. Pinaghandaan mong sabihin sa kaniya ang bagay na 'yon kaya dapat magawa mo. She's here in front of you so, don't back out. Tell her. Tell her now, Shane.

"Stop seeing me, Autumn." I finally say those words. It hurts. It's making my heart aches. "Wh-what do you mean?" I just stared at her blankly.

"You should stay away from me, Autumn. Stop helping me, stop pursuing me. I'm not the person you wanted me to be. I don't want to remember anything about you. Not only that, but I don't want to lose Clinn. So, please stop."

You're the one that I don't want to lose, Autumn. I love you more than anyone else, Autumn, but Clinn needs me.

"No, handa naman akong maghintay, Khaine. Dalawang taon kang nawala, at ngayong nandito ka hindi ko na hahayaang mawala ka pa ulit."

I know, because you waited me for 2 years. "Autumn, please. I want to be happy. At alam kong sasaya lang ako kung hindi ko na iisipin pa ang mga bagay na nakalimutan ko na. Autumn, ayoko na sa ginagawa mo."

I'm sorry, Autumn. I need to say these words. I'm sorry for hurting you.

Bakas na bakas sa mukha ni Autumn na nasasaktan siya sa mga sinasabi ko. Please bear with it, Autumn.

"Kh-khaine, ayoko. Mananatili ako. Mananatili ako kahit hindi mo na ako maalala pa."

Umiwas ako ng tingin sa kaniya dahil baka masira ang plano kong patuloy ko siyang titingnan sa kaniyang mga mata.

Baka bigla akong bumigay at masabi kong naaalala ko na siya. "You're hurting yourself, Autumn." Walang buhay na saad ko.

Konti na lang, Shane. Bear with it also. "For the past two years, I always want to remember everything. But right now?"

Bumaling akong muli sa kaniya. Deretso sa knaiyang mga mata ang tingin ko na walang mababakas na kahit na anong emosyon.

I need to do this para maniwala siya.

"Ayoko ng maalala pa ang lahat. I don't want to lose Clinn, she's my life and my happiness. Ayokong masira kami ng kung ano man ang meron sa nakaraan."

Please, don't believed me Autumn. I'm lying. You're my life and my happiness. Bago mangyari ang aksidente alam kong ikaw na ang gusto at mahal ko.

I'm just blinded by my love for Winter that time.

"You've changed. Hindi ko na makita sayo ang Khaine na nakilala at minahal ko," malungkot na sambit niya. Ang sakit, ang sakit marinig mula sa kaniya.

Autumn's Undying Love (Four Season Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon