SungChanကားထဲမွထြက္လိုက္ၿပီးShotaroရဲ႕အိမ္ၿခံေရွ႕ကိုရပ္လိုက္သည္။ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ပဲShotaroရဲ႕အေဒၚကၿခံထဲမွာရွိေနသည္။ဒါေပမဲ့SungChanေတြးမိသည္က..
SungChan's pov - ေနပါဦးTaroရဲ႕အေဒၚကကိုရီးယားလိုေျပာတတ္ပါ့မလား....အလုပ္လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ေျပာတတ္မွာပါေလ....
ဒါနဲ႕ပဲSungChanလည္းShotaroရဲ႕အေဒၚကိုလွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ဟို....အန္တီခင္ဗ်"
"ေအာ္....သားကShotaroရဲ႕ေကာင္ေလးမလားအထဲဝင္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့"
SungChanလည္းၿခံထဲကိုဝင္လိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိတာလားဗ်"
"ေအးေလShotaroကိုမနက္တိုင္းလာေခၚေပးေနၾကမလားညေတြက်ရင္လည္းဖုန္းေျပာေနၾကတာအန္တီၾကားလို႔ပါShotaroကေတာ့မေျပာျပပါဘူးကြယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဒါနဲ႕သားကဒီကိုဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"ဟိုဟာ.....Shotaroကကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနလို႔အဲ့တာ....."
"ေအာ္....သိၿပီ။သားနဲ႕ရန္ျဖစ္လာလို႔လား...အဲ့တာေၾကာင့္လည္းအိမ္ျပန္ေရာက္လာတုန္းကမ်က္ႏွာကအဲ့လိုျဖစ္ေနတာကို"
"သူငိုေနေသးလား"
"ထင္တာပဲကြယ္...သားတို႔ဘာကိစၥျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာေတာ့အန္တီမသိပါဘူးဒါေပမဲ့သားေခ်ာ့ခ်င္တယ္ဆိုရင္အေပၚထပ္ကဒုတိယေျမာက္အခန္းကShotaroအခန္းပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးပါဗ်"
SungChanလည္းShotaroအေဒၚဆီမွခြင့္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္းပင္အိမ္ေပၚထပ္ကိုေျပးတက္သြားလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့Shotaroအခန္းေရွ႕မွာရပ္လိုက္သည္။
သူ႕ရဲ႕Taroေလးကဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကေလးဆန္သလဲဆိုရင္အခန္းတံခါးေရွ႕မွာေတာင္စတစ္ကာေလးေတြနဲ႕Shotaro's roomဆိုၿပီးေရးထားေသးတာ။SungChanျမင္ၿပီးၿပဳံးမိလိုက္ပါေသးသည္။ဒါေပမဲ့အခုကအဲ့တာထက္သူ႕Babyေလးကိုေခ်ာ့ရဦးမည္။ဒါေၾကာင့္SungChanတံခါးကိုအသာေလးေခါက္လိုက္သည္။
"ေဒါက္.....ေဒါက္"
ျပန္ေျဖသံမၾကား။အဲ့ေတာ့SungChanလည္းထပ္ၿပီးေခါက္လိုက္သည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
First Kiss - Sungtaro (Complete)
FanfictionBoth uni and zawgyi "ဟင့်အင်း....ကျွန်တော်HyungကိုမယုံရဲဘူးHyungသူ့ကိုချစ်နေသေးတယ်မလား" (Shotaro) "ကိုယ်သူ့ကိုမမေ့နိုင်သေးတာမှန်ပေမဲ့မင်းကိုတော့တစ်ကယ်ချစ်တာပါကွာ...." (SungChan) "ဟင့္အင္း....ကြၽန္ေတာ္HyungကိုမယုံရဲဘူးHyungသူ႕ကိုခ်စ္ေနေသးတယ္မလား" (Sh...
