LİNA

4.Bölüm

Babam telefonu açtıktan sonra karşıda ki adamın konuşmasını dinlemeye başladı. Ama bir müddet sonra sinirlenerek telefonu kapattı.

"Baba ne oldu? Kimmiş arayan?"

"Boş ver kızım. Yarın konuşuruz olur mu? Çok yorgunum.'

"Peki baba. Hayırlı geceler." Diyerek anne ve babamı öptüm. Sonra direk odama gittim.  Umarım ciddi bir sorun değildir. Ben bu tür düşüncelerle boğuşurken uyuyakaldım.

Sabah kalktığım da daha kimse kalkmamıştı ben de üstün yeteneklerimle bir kahvaltı hazırlayayım dedim. Şu ansa sadece çay demleyip yumurta haşlamıştım şimdi de patates kızartıyorum. 

Övünmek gibi olmasın ama ya da olsun çok güzel çay demlerim. Patatesleri de Eflal (yani 5 yaşında olan kardeşim.) kıtır kıtır sevdiği için iyice kızartıyorum. Hanımefendi her patates kızartıldığında 'benim için kıtır kıtır cips gibi yaptınız mı?' dediği için el-mecbur. 

Sofrayı kurup kahvaltılıkları da koyduktan sonra teker teker herkesi kaldırmaya gittim.

"ANNEĞĞ BABAAĞĞ HADİ KALKIN SOFRA HAZIR."

"Tamam kızım kalkıyoruz."

"Tamam ama çabuk kalkın. Çayları koyuyorum soğumasınlar."

"Hıhı." Annemleri kaldırdıktan sonra bizim üç kafadarı kaldırmaya gittim.

"BUĞRAAĞ, EFLALL, ALMİNAAĞĞ HADİ KALKIĞN."

"Tamam abla kalkıyoruz yeter ki sus."  Herkes kalkana kadar odama gidip üstümü değiştirip odamı topladım. Malum hafta içi epey dağılıyor anca hafta sonu toplayabiliyorum. İşim bitince mutfağa gittim herkes oturmuş beni bekliyordu.

"GÜNAYDIN BENİM CANIM AİLEM."

"Günaydın meleğim." Dedi babam ama hala daha mutsuz gibiydi.

"Günaydın yavru kuşum." Dedi annem.

"Günaydın abla." Dedi hala uyuyan 3'lü. Ay ne kadar dedi dedim ya. Çayları koydum ve yemeğe başladık. Yemek çok sessiz geçmişti ki bu alışık olduğumuz bir şey değil. Babam birimize kızdığında böyle sessiz sakin olurdu sofra.

Yemek bittikten sonra babam içeri geçmeden önce "işinizi bitirince salona gelin konuşmamız lazım." Dedi. Ay ben bi şey oldum. 

Böyle dediği zaman hiç hayra alamet şeyler olmuyordu. En son böyle bir konuşma yaptığımız da onlardan gizli açtığım sosyal medya hesaplarımı öğrenmişlerdi. Şimdi neyi öğrendiler acaba. Bir tıstım.

Mutfağı çabucak toplayıp salona geçtim. Annem de Elif'i yatırıp geldi. Bebeler zaten buradaydı.

"Ne oldu baba? Kötü bir şey mi var?"

"Kızım seninle bir şey konuşmalıyız." Dedi annem. Aha naneyi yedik. Acaba bana görücü mü geliyor. Ağğağağ

Kızım bir susta olayı anlayalım.

Haklısın galiba dostum.

Ben her zaman haklıyım tatlım.

Yürüyüp gider misin lütfen?

Yoo

Seni takmıyorum şu an olayı anlamam lazım.

"Kızım dün beni doğduğun hastaneden aradılar. Doğumdan sonra başka bir bebekle karıştırıldığını söylediler. Bugün de gidip DNA testi yaptırmamız gerekiyor. Ama böyle bir şeyin olduğuna inanmıyorum ben. O testin sonucu her ne çıkarsa çıksın sen benim kızımsın. Seni asla kimseye vermem tamam mı babacığım?" ay noluyo noluyo bir dakka bekleyin benim olayı hazmetmem lazım.