LİNA

11. Bölüm

Selamünaleyküm bebeklerimm. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, sizin bana karşı sabrınız ve anlayışınız için derin bir minnettarlık duyuyorum. Uzun bir süre boyunca yeni bir bölüm yayınlamadığım için gerçekten üzgünüm. Hayat bazen bizi beklenmedik yollara götürebilir ve yazma sürecimdeki bu uzun ara da maalesef böyle bir döneme denk geldi. Ayrıca YKS sınavına da hazırlandığım için fazla boş vaktim olmuyor. Ancak, sizin için her zaman en iyi bölümü yazmak istiyorum.

Sizlerin desteği ve teşvikleri olmadan bu yeni başladığım yolculuk çok daha zor olurdu. Sizlerle olan bağımızı güçlendirmek ve sizi memnun etmek için elimden gelenin en iyisini yapacağım.

Yeniden aktif bir şekilde hikayemize devam etmek için sabırsızlanıyorum, açıkçası bundan sonraki bölüm ne zaman gelir bilmiyorum ama sınavdan sonra çok daha aktif olmaya ve daha sık bölüm atmaya özen göstereceğimden emin olabilirsiniz ve umarım siz de benimle birlikte olmaya devam edersiniz. Yine anlayışınız ve sabrınız için teşekkür ederim.

YAZARDAN

Sabahın erken saatlerinde, Lina odasında uyandığında ilk başta kendine gelemeyip nerede olduğunu unutarak şaşırmış ama hemen nerede olduğunu hatırlayarak az da olsa rahatlamıştı. (Bu nasıl bir cümle oldu yav.) Hala bu yaşadığı olaylara ve bu yeni odasına alışamamıştı. Gerçi yaşadığı olaya alışalı çok olmuştu ama hala bu odada uyanmak ona garip geliyordu. Gözlerini ovuşturup uykusunu biraz açtıktan sonra aklına dün gece yaşadıkları geldi. Aden'le olan konuşması, onu hem şaşırtmış hem de sevindirmişti. Artık bir ikizi olduğunu kabul etmişti ve bu düşünce onu huzurlu hissettiriyordu. Her daim içinde olan o boşluk hissinden kurtulmuş gibiydi. Ama yerine yeni garip bir his gelmişti. Bu tarz şeyleri düşünmeyi bırakıp yüzünü yıkamak için yataktan kalktı, yüzünü yıkadıktan sonra balkona çıktı. Henüz kimse uyanmamıştı ve bahçe sessizdi ayrıca hava çok güzeldi. Bu güzel sabah havasını kaçırmak istemediği için odasına dönüp üzerini değiştirdi ve başına bir yemeni ve bir kitap alıp bahçeye gitmek üzere odasından çıktı.(Bu arada daha abilerinin olmasına henüz alışmadığı ve evin dışında korumalar olduğu için başına yemeni alıyor.)Evin içi henüz çok sessizdi, büyük ihtimalle hizmetli kişilerde dahil aile üyeleri daha uyuyordu. Kimseyi rahatsız etmemek için sessiz olmaya özen göstererek en sonundan evden çıktı. Derin bir nefes aldı ve içinden geçen düşünceleri toparlamaya çalıştı.

Bahçeye ulaştığında, sessizliğin ve sabahın o muhteşem havasının tadını çıkarmaya başladı. Çimenlerin üzerine oturdu ve kitabını açarak okumaya başladı. Ancak, kafasında hala dönüp duran düşünceler vardı. Aden'le olan ilişkisi hakkında karışık duygular içindeydi. Onun kendisini kabul etmesi ve samimiyeti, onu sevindirmişti ancak aynı zamanda içinde bir endişe de uyandırmıştı. Acaba gerçekten bu ilişkiyi istiyor muydu, yoksa sadece baskı altında mıydı? Belki de onunla ikiz olmayı kabul etmesi, gerçek duygularını yansıtmıyordu ve belki de zamanla fikrini değiştirirdi. Ancak bu teklifi ilk önce kendisi önermişti. Birde aklına dün Alp'in sorduğu soruya verdiği sert cevap takılmıştı. Belki sadece kız kardeşinin birlikte olduğu arkadaşlarının kim olduğunu öğrenmek istemişti, güzelce açıklayabileceği halde biraz sert olduğu düşüncesi de aklını kurcalayıp duruyordu. Bu düşüncelerle dolu bir şekilde, kitabı elinde tutarken uzaklara dalmıştı.

Tam o sırada kendisine doğru gelen ayak sesleriyle daldığını ve okuduğu kitabı geçekten okumadığını fark etti. Kafasını kitaptan kaldırarak karşısında durmuş olan ayak seslerinin sahibine baktı. Bu dün tanıştığı ve kendisini Alp'e karşı koruyan büyük abisi Yekta'ydı.