Korkusuz

1.Bölüm-12/D

*Dıt-Dıt-Dıt*

Çalan alarmın sesi ile uynadım.Ben Sezin.17Yaşındayım.Bugün yeni okulumda ilk günüm olacak.Annem ve babam ile yaşıyorum.Araları iyidir.Ancak bazen çok fazla tartışırlar.Tek çocuğum,gergin bir ortamda büyüdüm.Yanımda çok fazla kendi işlerinden bahsetmezler.Beni severler,ama ilgili değiller.Arkadaşlarımın ailesi ile ortaklar.Arkadaş dediğime bakmayın.Birlikte büyüdüğüm kardeşlerimden bahsediyorum.Ailelerimiz hepimizin serttir.Eğlence çok onlara göre değil.Arkadaşlarım Koray,Barış ve Simay.Birlikte büyümüştük biz.Ailelerimiz hep işleri ile ilgileniyordu.Biz de artık bu duruma alışmıştık.Doğduğumuzdan beri İzmir'de yaşıyorduk.1 hafta önce ani bir karar ile,ailelerimizin söylediğine göre iş ile ilgili,Bursa'ya taşındık.Yeni kolejimize kayıdımızı yaptılar.Kolej Koray'ın babasının eski bir arkadaşınındı.Bugün okulumuzun ilk günüydü.Heyecanımız yoktu.Sadece yeni kişiler,yeni okul biraz garip hissettirecekti.Uyandım,siyah bir crop,siyah bir pantolon ve oduncu ceketimi giydim.Hafif allık,rimel ve gloss sürdüm.Daha sonra kahvaltı için aşağı indim.

Annem ve babam kahvaltıya çoktan başlamışlardı.Geldiğimi görünce brni baştan aşağı süzüp geri kahvaltılarına döndüler.Yerime oturdum ve kahvaltı yapmaya başladım.
Banu Hanım(annem):Barış'ın arabası ile gideceksiniz.Zaten bu sizin isteğinizdi.Eğer istemezseniz şöförler hazır.Bir aksilik çıkartmayın.Dikkatli kullansın arabayı.Zaten 1 haftaya kullanırsın.Ehliyetini aldığın an araba seçebilirsin.
Sezin:Teşekkür ederim.Peki,dikkat ederiz.
Hakan Bey(babam):1 Hafta sonra araban alınacak.Sadece ehliyetini bekliyoruz.Arabanın İsmini söylemen yeterli.

Kahvaltım bitince kalktım.Odamdan çantamı aldım.Ve bahçeye indim.Yaklaşık 2 dakika sonra Barış geldi.Ön koltuğa oturdum ve kemerimi bağladım.

Barış:Günaydın sultanım.Bu ne şıklık.
Sezin:Günaydın Barış bey.Siz de fena olmuşsunuz.
Biraz ilerledikten sonra Koray ve Simay'ı da alıp okula doğru gittik.
Simay magazin ile çok ilgileniyordu.Hatta sosyal medya üzerinden haber yapıyordu.Bu sayede para bile kazanıyordu.Telefonunu arabaya bağladı ve yeni çıkan müzikleri dinlemeye başladık.Çalan bir müziği çok beğenmiştim.Genç biri söylüyordu.Bu anlaşılıyordu.Sesi muhteşemdi.

Sezin:Kim söylüyor bu şarkıyı?
Simay: Emre Duman

Müziği iki kere dinledik.Daha sonra farklı müziklere geçtik.Okula yaklaşınca müziği kapattık.Arabayı okulun otoparkına park ettikten sonra okul bahçesine döndük.Kalabalıktı.Çantalarımızı sınıfa bırakmak istiyorduk.Okul krokisini inceledikten sonra 12/D yazan sınıfı bulduk.İçeri girdik ve herkes bize baktı.Biraz tanınıyor olabilirdik.Ailelerimiz zengin ve başarılı iş insanları.Bazen magazine çıkıyorlardı.Ama bu kadar olacağını tahmin etmiyordum.Sağ en arkadaki dört sıra boştu.Gidip yerlerimize oturduk.Simay ve Koray sevgiliydi.O yüzden yan yana oturmak istediler.Biz de Barış ile birlikte en arkanın bir önündeki sırada oturduk.

Öğretmen sınıfa girdi.Bizimle tanıştı.Daha sonra bir konuşma yapıp derse başladı.Dersi dikkatli bir şekilde dinledim ve notlarımı tuttum.Zil çalınca telefonlarımızı çıkarttık ve bahçeye indik.Okulun sosyal medya hesaplarına girdik.Geçen sene olan bir gönderide "11/D konser etkinliği" yazıyordu.Görsele tıkladım ve sınıftaki kişilerin konserdeki görüntülerini gördüm.Sahnede onların yaşlarında genç bir çocuk vardı.Koray,Simay ve Barış'a gösterdim.Daha sonra zil tekrar çaldı ve sınıfa doğru gittik.Sınıfa girince bir sıranın etrafında oluşan kalabalığı gördüm.Sınıfa birisi gelmişti.Herkes onunla fotoğraf çekmeye çalışıyordu.Kalabalık biraz dağılınca kim olduğunu gördüm.Sahnedeki çocuktu.Simay şok olmuştu.Anlam veremedik ve Barış ile birlikte sıramıza oturduk.Simay hemen arkasına döndü ve anlatmaya başladı.
"Bu o çocuk.Emre Duman..."