Liseli bir grup genç,okulda yaşanan cinayetten sonra başlarına gelecek olaylardan habersizlerdi.Beladan kurtulmaya çalışırken hayatlarında bazen iyi gelişmeler de yaşanmıyor değildi.Gerçekler sandığımız kadar gerçek miydi?Yoksa herkes inanmak isted...
Ders boştu.Sosyal medyada gezinirken Emre Duman gönderileri çoğalmaya başladı. "Emre Duman.Tanrı'nın iltifatı..."Yapılan editler,yorumlar...Ünlü olmuştu.Şarkısı çok beğenilmişti ve bu yüzden tüm okul bizim sınıfa doluşuyordu.Emre ise tepkisizdi.Sevilmek herkesin hoşuna giderdi,ama o ifadesizdi.
Teneffüs zili çalınca Simay da Emre'nin yanına gitti.Fotoğraf çekti ve blog'unda paylaştı.Emre bir süre sonra kalabalığın arasından çıktı.Müdürün odasına girdi.İçeriden Emre'nin sinirli öfkesi duyuluyordu.Barış ile birlikte kantine inmeye karar verdik.Kolunu omzuma attı ve kantine indik.Ben masaya oturdum o da ikimize birer mocha alıp geldi.Biraz sohnet ettik.Barış benimle araba kullanmak hakkında konuştu.Daha sonra ellerimi tuttu ve beni masadan kaldırdı.Sınıfa gitmek üzere tekrar elini omzuma koydu ve kantinden çıktık.
Sınıfa girince hemen sıramıza oturduk.Son dersimize giriyorduk.Son dersimiz rehberlikti ve bu dersin öğretmeni müdür bey yani Fikret Hoca'idi. Sınıfa hızlıca girdi ve dersini anlattı.Anlatması gerekenleri 10 dakika içinde anlattıktan sonra hepimizle özel bir durum hakkında konuşmak istediğini söyledi.
Müdür:Çocuklar okul kurallarına lütfen uyalım.Arkadaşınız Emre'yi de çok rahatsız etmeyin.O da bu okulun bir öğrencisi ve rahatsız edilmek istemiyor.Herkes dağıttığım belgeleri incelesin.Özel yetenek ile ilgili boş bırakılan yerleri doldursun ve beni beklesin.Koray odama gel,lütfen.
Koray mı?Bu okulda neden sürekli açıklanmayan şeyler yaşanıyordu?En iyisi Koray gelince ne olduğunu ona sormaktı.Benim özel bir yeteneğin yoktu.Sadece piyano çalabiliyordun.Boşlukları doldurdum ve sınıfı incelemeye başladım.Kızlar kendi aralarında Emre hakkında konuşuyorlardı.Erkeklerden ve kızlardan bazıları dün gece olan futbol maçı hakkında konuşuyorlardı.Biz ise kendi aramızda Barış ile konuşuyorduk.Barış basketbol oynayabiliyordu.Bunu yazmıştı.Daha sonra bana araba hakkında biraz daha teknik bilgi öğretti.Müdür bey gelmişti ama yanına Koray yoktu.Kağıtları topladı ve dersin bittiğini söyledi.Okulun bahçesinde Koray'ı beklemeye başladık.Koray yanında orta boylarda kıvırcık saçlı esmer,yaşıtımız bir çocuk ile sohbet ederek okuldan çıktı.Yanımıza geldiler ve çocukla tanıştık.Çocuk Fikret Hoca'nın oğluFırat'tı.Fırat ile birkaç kez göz göze geldik.Bana baktığını hissediyordum.Biraz sohbet ettiler.Daha sonra eve dönmek için arabaya bindik.Simay bize biraz gündemden bahsetti.O sırada tekrar Emre'nin şarkısı radyo'ya çıktı.Şarkının notasını duyduğum an radyoyu kapattım.Herkes şaşırmıştı.Sadece gün boyu aynı şarkıyı duyduğumu ve bu yüzden kapattığımı söyledim.Tabii ki öyle değildi.Ama gerçek sebebini ben de bilmiyordum.
Okuldan çıkıp Barış'ın antrenman sahasının önündeki kafe'de birşeyler atıştırdık.Barış basketbol oynamaya gitmişti.Biz otururken iki masa yanımıza özel bir servis açıldı ve kameralar geldi.Herkes o masayı izliyordu.Magazin programı sunucusu gelmişt.Ve yanındaki kişi de kim?Emre Duman.
Emre röportaj vermeye gelmişti.Ama okulda ünlülüğü sevmediğini ve bunun hakkında konuşmak istemediğini söylüyordu herkese.Emre Duman konuşmaya başladı.Kaç yaşındasınız?Eğitiminiz var mı? Gibi sorular soruldu.Daha sonra hayatında biri olup,olmadığını sordular.Soruya yanıtsız kalmak istediğini söyledi ve röpörtaj bitti.O sırada Barış geldi ve yanımdaki sandalyeye oturdu.Benimle birlikte 1-2 tane selfie çekti.Ve paylaştı. Yaklaşık yarım saat sonra Barış bizi evlerimize bıraktı.
Evde sadece iki tane hizmetli vardı.Diğer çalışanlar izinliydi.Hemen odama çıktım ve kıyafetlerimi değiştirdim.Kulaklığımı taktım ve camın kenarındaki koltuğuma oturup kitap okumaya başladım.Okuduğum kitap "Suç ve Ceza"idi.Raskolnikov'un kendisi ile çelişkisi bana çok fazla düşünme fırsatı veriyordu.
Yarım saat kadar kitap okuduktan sonra birşeyler atıştırmam için aşağı indim.Aşçı ve hizmetlilerden biri aralarında birşey fısıldaşıyordu.Ne olduğunu sorunca babamın şirketi yurt dışına şirket açtığını söylediler.Artık orda da 3 adet evimiz vardı.Babamın yeni projesine sevinmiştim.Aile grubuna bakınca babamdan gelen mesajı gördüm. "Akşam 8'de hazır ol kızım.Şöför seni almaya gelecek.Hazırlan özel bir yemek olacak.Yeni yatırımcılar ile görüşeceğiz.
Bişeyler atıştırdıktan sonra hemen odama çıktım.Biraz bakım yaptım ve hazırlandım.Makyajımı da aşırı abartmadan yaptım.Önemli bir iş yemeği idi çünkü.Yaklaşık 1 saat sonra şöför geldi ve evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Restoran'a geldiğimde kapının önünde vale beni karşıladı ve babamların oturduğu masayı gösterdi.Masada annem,babam,birkaç babamın ortağı,iş insanları,pazarlama şirketinden birkaç kişi,yatırımcılar ve Emre Duman vardı...
