မဂၤလာပြဲကိုအက်ဥ္းခ်ံဳးသာလုပ္ျဖစ္ျကသည္။ဘာမွမသိေသာ ဟြန္းနီကပြဲမွာမေအာ္ဘဲျငိမ္ေနတာေျကာင့္ ဘယ္လိုေျပာျပီးေခၚလာတာလဲလို့ ဘက္ခ္ဟ်ြန္းကိုေမးျကည့္ရသည္။
" ဟြန္းနီအျကိုက္မုန့္ေတြ အဝစားရမယ္ဆိုျပီးေခၚလာတာ "
ေကာင္းပါတယ္။မဂၤလာေဆာင္မယ့္အေရးမုန္႕နဲ႕မ်ွားေခၚလာရတာေပါ့ေလ။အသိေတြေလာက္သာဖိတ္ထားျပီး အရမ္းလည္းမျပင္ဆင္ထားတာမို့ အနည္းငယ္ေတာ့တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ေဒၚေလးကေတာ့ အေဖ့ကိုေခၚျပီးလာမည္ေျပာသည္။
သူလည္းအေဖ့ကိုေျပာထားခဲ့ေပမယ့္ လာတာမလာတာကေတာ့အေဖ့အပိုင္းပင္။အရမ္းလည္းေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မထားေတာ့ပါ။ဟြန္းနီကိုမေတြ႕လို့ရွာျကည့္ေတာ့ ခံုမွာထိုင္ကာကိတ္ေတြထိုင္စားေနေလသည္။ဂ်ံဳအင္ကေဘးနားထိုင္ကာ ပါးစပ္ကိုသုတ္ေပးေတာ့ မ်က္လံုးေလးမ်ားမွိတ္သည္အထိျပံဳးျပလာသည္။
ကိတ္ေပၚကအသီးေလးကိုယူစားရင္း ဂ်ံဳအင္ကိုျကည့္ကာ
" လူျကီးနဲ႕ဟြန္းနီက အက်ႌတူတူဘဲေနာ္ "
" အင္းဟုတ္တယ္ေနာ္ ဒါစားျပီးရင္ ကိုယ္နဲ႕အတူအျပင္သြားျကမယ္ေနာ္ "
" ဟုတ္ "
" ဟြန္းနီေရ လက္မွာေပက်ံေနတာဘဲ "
ဘက္ခ္ဟ်ြန္းကစာရြက္တစ္ရြက္ကိုင္ကာအနားေရာက္လာေလသည္။ျကည့္ရတာခဏေနေျပာရမယ့္စကားေတြျဖစ္မည္။
" ရတယ္ ဟြန္းနီဒီမွာသုတ္လိုက္မယ္ "
" အယ္ ! ဟြန္းနီ "
လက္မွာေပေနတဲ့ခရမ္ေတြကိုေဘာင္းဘီမွာသုတ္ခ်လိုက္တာမို့ ဘက္ခ္ဟ်ြန္းနဲ႕ဂ်ံဳအင္မွာရီရခက္ငိုရခက္ပင္။ဟြန္းနီကေတာ့ က်န္ေနေသးတဲ့ကိတ္ေသးေသးေလးနွစ္လံုးကို ဂ်ံဳအင္တစ္ခု ဘက္ခ္ဟ်ြန္းတစ္ခုေပးေလသည္။
" ဧည့္ခံထားဦးဂ်ံဳအင္ … ဟြန္းနီကိုေဘာင္းဘီသြားလဲေပးလိုက္ဦးမယ္ "
" ရတယ္ေလ "
" လူျကီး ဟြန္းနီကိုေစာင့္ေနေနာ္ "
ပြဲလာသူေတြကိုေယာကၶမတို့နဲ႕အတူ ဧည့္ခံေနရင္း ေဒၚေလးကေရာက္လာသည္။အေနာက္ကိုျကည့္ေတာ့မ်က္နွာထားတည္တည္နဲ႕ လိုက္လာေသာအေဖပါေလ။ေဒၚေလးကေတာ့ သူ႕ကိုမ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပလာသည္။မလာေလာက္ဘူးထင္တာ လိုက္လာသားဘဲ။
