မေန့ညကအေစာျကီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာမို့ မနက္ေစာေစာမွာဟြန္းနီေလးကနိုးလာျပီျဖစ္သည္။မ်က္လံုးဖြင့္ခ်င္းခ်င္းမွာဘဲ လူျကီးကိုျမင္လိုက္တာမို့ ဟြန္းနီလက္ေလးနဲ႕လူျကီးပါးကိုဆြဲဆိတ္တာေတာင္ လူျကီးကနိုးမလာပါ။ဟိ္ုဘက္ဒီဘက္လွည့္ျကည့္ရင္း နံရံကိုေျဖးေျဖးေလးလွည့္ျကည့္ေတာ့ မေန့ညကအရိပ္ျကီးမရွိေတာ့တာေျကာင့္ ဟြန္းနီေလးေပ်ာ္သြားရသည္။
" လူျကီး ထေတာ့ေလ လူျကီးေရ ထေတာ့လို့ "
" ဘာလို႕လဲ ဟြန္းနီရယ္ အိပ္ပါဦး အေစာျကီးရွိေသးတယ္ "
" ဟင့္အင္းေတာ္ျပီ ထေတာ့မယ္ ကိုျကီးဆီသြားမယ္ လူျကီးထ "
ဂ်ံဳအင္ကိုမရမကႏိႈးကာ ထခိုင္းတာမို့ ပါးတစ္ဖက္ကိုအနမ္းေပးရင္ထမယ္ဆိုေတာ့
" ဟြန္းနီ သြားမတိုက္ရေသးဘူး "
" ဒါဆိုလည္း ကိုယ္ဘဲနမ္းလိုက္မယ္ေနာ္ မြ!! "
" အဟင့္~~ဘာလို့လာနမ္းတာလဲ သူလည္းသြားမတိုက္ရေသးဘဲနဲ႕ အက်င့္ပုတ္ျကီး "
ေအာ္ငိုေနသူေလးကို ဒူးေခါက္ေကြးကမခ်ီကာေရခ်ိဳးခန္းထဲပို့ေပးရသည္။ေရခ်ိဳးဖို့အတြက္အကုန္ျပင္ဆင္ေပးကာ ထားခဲ့ျပီးဂ်ံဳအင္ကေတာ့တစ္ျခားအခန္းမွာ ျမန္ျမန္သြားခ်ိဳးရသည္။
ဟြန္းနီအတြက္အဝတ္အစားထုတ္ေပးကာ ျပင္ဆင္ျပီးေနာက္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ကာမနက္စာအတူစားျကသည္။
အလုပ္ကိစၥေလးနည္းနည္းေပၚလာတာေျကာင့္ ဟြန္းနီကိုေျပာျပီး အေပၚထပ္မွာသြားလုပ္ရသည္။
ဟြန္းနီကေတာ့ 15မိနစ္ဘဲေစာင့္ေပးမယ္ဆိုကာ ျခံထဲေျပးသြားေလသည္။
လူျကီးကအလုပ္ လုပ္ဦးမယ္ဆိုျပီးအေပၚတက္သြားေတာ့ ဟြန္းနီလည္း ျခံထဲထြက္လာလိုက္သည္။မေန့ညတည္းကျမင္ထားတဲ့ ဟိုဘက္အိမ္ေရွ႕ကဒန္းျကီးကို စီးခ်င္လို့ လူရွိလားျကည့္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။
စလြယ္သိုင္းထားတဲ့အိတ္ေသးေသးေလးကို ကိုင္ကာခုန္ဆြခုန္ဆြျဖင့္ ဒန္းနားသြားေနေသာဟြန္းနီေလးပါေလ။သို့ေသာ္လည္း ဒန္းနားမေရာက္ခင္မွာတင္ အဟမ္းဆိုတဲ့အသံျကီးထြက္လာေတာ့ ခုန္ဆြခုန္ဆြသြားေနရာမွာရပ္သြားကာ အသံထြက္လာရာဘက္ကိုလွည့္ျကည့္ေလသည္။
