CHAPTER 7

27 3 0
                                    

CESSIA

Isolating oneself inside the not eligible room to overflowing the view of tiredness. The spree of reverie gone out, nonetheless the reason behind these mess are capable and feasible to solve and put the method of acknowledgement.

Habang nakaupo at hinihintay ang mga kapwa ko mag-aaral na umusad ang pila ay iniiwas ko ang sarili ko sa kanila. I let myself to be on the latter, and let them be first to go.

Para maiwasan na rin ang pagkagulo na maaaring maging sanhi pa ng mabagal na pag-usad. I want a normal life, usual day, and a none moments of spice of course. Walang makakakita sa akin, at walang problema.

They won't act like a whistleblower behind my back. Nang umuusad ito ay naglakad ako upang sumunod sa pila ni Jiozra. Nahuli siya pero pinauna ko na ito, may hinabol itong gawain na katabi lang ng kay Evan kanina.

"I want to see the reflection of others upon how they see the world and enjoy the worth moments of external and denuding society" I mumbled to myself in surreptitious manner.

Napatingin ako sa mga kasama ko na nag-kukwentuhan habang ang tuwa sa kanilang mga mukha ay mababakas. Ang tunog ng tawa nila na talagang naintindihan at naghatid sa kanila ng magandang pananaw upang ilabas ang kanilang reaksyon.

As for the moment my turn was occurred, I took the new ID for school. Pinalitan nila ito katulad ng lagi nilang ginagawa, an annually.

Hindi ko pa nakikita si Azery, hindi ko pa ito nakakausap magmula noong pinauwi ko si Caial. I should, and I will keep doing that every Caial did not maintain the equilibrium limits on his system.

"Hi, Cessia. Gusto mong sumabay? tutal free time naman" biglaang sabat ni Jiozra habang nasa kalagitnaan ako ng paglalakad pabalik na sana sa room upang doon maghintay.

I also need to take the missed quiz due to not presenting my presence here after yesterday. Hinintay ko siyang makalapit hanggang sa magkasabay na kami sa paglalakad.

Wala akong imik at sumama na lang. I couldn't get throught to this kind of events happening for me is still different and new. Hinayaan ko siyang magsalita ng magsalita tungkol sa mga ginagawa nila ngayon sa paaralan, mga aktibidad na hindi maiiwasang mapatagal dahil sa kagustuhang nasa plano ang mga ginawa.

Ang bawat paghakbang ko ay kapansin-pansin ang mga estudyanteng tumatakbo, at nagmamadaling maglakad papasok sa basketball arena. Hindi ko alam kung ano ang meron sa loob ngunit doon rin patungo ang lakad namin ni Jiozra.

I'm scared of pulling out some inquiry to ask her regarding to this not seems familiar. Ngayon lang ako makakapasok sa loob dahil niyaya ako. Jiozra are taking her reviewer while I'm in gradual steps to chase her. Ayaw kong nangunguna, parang nasa akin ang tingin nila at parang nagtatapon ng mga hindi magandang pananaw ukol sa presensiya ko dito.

"Doon tayo sa gilid, mag-re-review pa ako, hindi ako nakapasok nitong araw dahil tinapos kopa ang mga gawain sa school" we're the same. I did read those topic last night. And that doing things become my routine. Every night I'm taking read and before letting my body touch my bed I'm making sure those important words will flashed and remain stock not only because I need to memorized the morpheme but either studying because it catch me, hold on to me and even wants to know the entire concept.

Studying at night is good for me. I'm a night owl, active every night yet loosing strength to study and do some school works in the morning. I only want to do every morning had arise is to gaze at the beautiful nature from outdoor and meditate my mind. Because I want to feel how life works sometimes.

Inilabas ko ang phone ko upang ibigay sa kaniya ang mga sinulat kong notes, mga importanteng bagay na pinag-aralan ko kagabi. I want to lessen the hardship in her situation. I understand she is handling another task as an officer under Supreme Students Government, and that's indeed interesting but still not minding.

Dearly AffairTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon