CHAPTER 13

15 3 0
                                    

CESSIA

Ilang araw na rin akong hindi nakakapasok dahil kailangan daw nilang ayusin ang mga kinuhaan mula sa iba't ibang mga lugar.

I wonder how Cyprus can manage to be an artist just to tied his body in this kind of industry. It wasn't baffled for me anymore by become an average to determine how come the process of being a model can be also an artist and a person distinguished what's on different phases of nature.

Tumawag kanina si Cyprus at sinabing susunduin daw ako nito sa tapat ng apartment. Hindi pa ako nakakalipat sa binigay nilang unit dahil hindi ko na maasikaso at nawawalan na rin ako ng oras.

But arranging my schedule together the school works in my apartment are still manageable. Kukuha na lang ako ulit ako ng special exam once na hindi ako nakapag-take.

Although, Caial are not here anymore and I am not questioning myself why.

From : Cyprus
Nandito na ako, gibain ko na ba?

Tumakbo ako upang pagbuksan siya ng pinto. Hindi pa ako nakakaligo pero ang aga ng pagdating niya. He even too early than before the shoot practice occur.

"Ang aga mo? Hindi pa ako nakakaligo, kakagising ko pa lang" he then scratch his head behind his back and ever smile awkwardly.

"Wala pa akong tulog sa kakaisip sa iyo. Kidding, maaga pa sa araw ang gising ko kaya diretso na agad dito" Sinabayan ko ito sa paglalakad hanggang sa pagpasok.

Inaya ko muna itong maupo upang kahit na nandito siya matagalan niya ang paghihintay sa akin. Before I get in to my room, I did made a coffee for him. He is fond at drinking americano, that's why I need to make one for him.

"Ten minutes, Cyprus" nagtungo ako sa paliguan para makapaghanda.

Matapos kong maihanda ang sarili ay lumabas ako, I also feel that he is staring at me from his seats. Nilapitan ko siya habang binigyan ng ngiti. Within the simple color light pink shirts on top while sweat pants for the outer down garments.

"Tara na, tapos na ako. Sa labas na lang ako magsusuklay" kinuha ko ang face mask upang pantakip sa bibig at ilong ko. Ang mga taong napapalingon ay hindi ko masyadong matignan dahil sa paraan nila ng paninitig na parang nangingilala kung sino ako at ang kasama ko.

"That's cool. May labinlimang minuto pa tayo, hwag na muna tayong dumiretso" napatingin ako sa kaniya habang napapaisip sa sinabi nito.

Dapat pumunta na kami doon ng sa ganon hindi na kami kailangang tawagin ng manager at sabihan na bilisan namin. Nagpadala ng letter si Mama sa mga guro na nagtuturo sa mga asignaturang siguradong ma-mi-missed ko ngayon. And this day will had another coin to be a pay for that missed subjects.

"I'm going to New York, Cessia" biglaan nitong putol sa paglalakad namin.

Nauuna ito ng bahagya bago ako. Tungkol sa sinabi nito ay hindi ko narinig mula sa nanay nito ang tungkol doon. That's probably his personal decision and I will just support it from the back.

"Go to New York then" I pursue to him while smiling at absence without thinking how to be a person with freedom along peace beside.

"Why too straight away?" Kung gusto mo itulak mo, kung ayaw mo tumigil ka. I am not pushing you to go on that wants of yours, I am putting you to a placed where you shall give way your dreams and wants rather than be here hanging while the mouth is wide open, saliva flowing out and wafting.

"Ayaw mo?" He become my another person a companion, a colleague I can express what's my impression towards the kinds.

Cyprus is a kind of man who letting me to tease him, reached his limits from attempting to attack me with his swordy mouth.

Dearly AffairTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon