လိပ္ျပာငယ္ေလး🚨24🌊

330 37 4

by Htwejslim

by Htwejslim

Unicode

ချည်နှောင်ခဲ့တဲ့ အဖြူရောင်ကြိုးတွေက
အနီရောင်အဖြစ်ပြောင်းလာခဲ့ရင်း...။

မရိုးသားတဲ့ရင်ခုန်သံတွေလဲ သူ့အပေါ်
ဖြစ်တည်ရင်း...
မျက်နှာလွှဲရသူကကျွန်တော််ပဲ...။

ချစ်တယ် သိပ်ချစ်ရတယ်...။
ဒါကိုကြဲကြဲ ပြားပြားသိချိန်က သူ ပျောက်သွားတဲ့
အဲ့ဒီည...။

ဘာတွေမှားယွင်းမှန်းမသိ မွားခဲ့တဲ့
ခံစားချက်တွေကလဲ တူညီခြင်းဖြစ်တဲ့ သူ့အပေါ်
မပွင့်မလင်း...။

ဒီကြားထဲ မှတ်ဉာဏ်ဖျတ်ခံရတော့
Park Jimin တို့ ညတိုင်းလွမ်းရရင်း
ရူးတာပေါ့...။

ကျောက်ဆောင်တွေ ပေါ်ဆွေးရင်းပဲကုန်ခဲ့ရတဲ့
နှစ်အတော်အများကနေဝင်ချိန်တွေ...။

ဒီနေ့ တော့ နေထွက်ချိန်ကအစပြုလို့
ချစ်ခဲ့ရတဲ့ မနက်တွေ...။
ညေတြလဲ... ဆက်ချစ်အုံးမှာပါ။

လက်ကောက်ဝတ်မှာ အနီရောင် ဖဲကြိုးလေးက
သူနဲ့အတူ ချည်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာလေပြီ...။

ဆုပ်ကိုင်ဖို့လက်ဖဝါး ခပ်ကြီးကြီးတွေကလဲ
ကမ်းလာရင်း...။

ဘဝက နေ ဘယ်တော့မှ မဝင်တော့မဲ့
နေ့တွေချည်း...။

Park Jimin

......................................//

ဆိုးလ်မှာတော့နှင်းတွေကျနေပြီတဲ့...။
ဒီပင်လယ်မှာတော့လသည်သာဆဲ...။

တစ်ချက်တစ်ချက် တော့ ဆောင်း ဆိုတဲ့
ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ တိုက်ခတ်တဲ့လေက စိုနေတဲ့ အဝတ်အစား
တွေကြောင့်မို့ သွားချင်းရိုက်မိသည်အထိ
တုန်ရသည်။

ဘေးဘီလှည့်ဝေ့ကြည့်တော့ ကျောက်ဆောင်
တွေသာပဲ ခြံရံထား၏။

"Jungkook ချမ်းတယ်"

ကျွန်တော်ကသာ ခိုက်ခိုက်တုန်နေတာ
သူကေတာ့ ချမ်းတဲ့ပုံတစ်စက်မှမပေါ်
အေးဆေးပဲ။

တက်လိုက်ကျလိုက် ရေပြင်တိမ်တိမ်နဲ့
ပင်လယ်ကြီးက တေးတွေ သီဆိုနေသလား...။

မဲနက်နေတဲ့ကောင်းကင်မယ် တလတ်လတ်နဲ့
ကြယ်တွေရယ် လရောင်ရယ်က အပြာရောင်
အလင်းတွေပေးစွမ်းနေတယ်။