ဂ်ယ္လီငါးေလးရဲ႕လိပ္ျပာငယ္💙🦋 [COMPLETE]

လိပ္ျပာငယ္ေလး❤13❤

Unicode

ညက အရမ်းကိုပင်ပန်းလွန်းတာကြောင့်
ဘယ်လိုအိပ်ပျော်သွားသလဲတောင်ကျွန်တော်မသိ
နေရောင်ခြည် ပြေပြေလေးက မျက်လုံးအထက်ကို က်လာတဲ့အခါမွ မျက်လုံးဖွင့်ကြည်တော့....။

လှစ်ဟာနေတဲ့ မွေ့ယာကျယ်ကျယ်ထက်
သူတစ်ယောက်ထဲ နိုးထလာရတာ အထီးကျန်ဆန်
လိုက်လေခြင်း....။
ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ဘယ်နေရာကိုထိထိ အထိအတွေ့တွေက မှတ်မိနေသည်။
ဝတ်ထားတဲ့အကျီကိုကြည်ပြန်တော့လဲ အပြာရောင်ညဝတ်အစင်းကြားလေး.....
ရေဆာလာတာမို့လို့ ထဖို့အားယူလိုက်တော့ နာကျင်လာတဲ့ ပေါင်သားတွေ တစ္ဆစ္ဆစ္ကိုက္လာတဲ့ ခါးရိုးတွေ နာကျင်မှုက ပြောပြမတက်အောင် မခံမရပ်နိုင်....။
အောက်ခံဘောင်းဘီ လးအနက်ရောင်ငေငဂဂတစ်ထည်နှင့်သာ အကျီအပြာအစင်းကမလုံတလုံတော့အနက်ရောင်လေးကို ဖုံးပေးထားသည်။

အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ညကနတ္ဆိုး......။
သူမဟုတ္သလို ပေါင်မုန့်မီးကင်ကို ပါးစပ္ကကိုက္ကာ လက်ထဲတွင်လဲ ကော်ဖီခွက်လေးနဲ့အေးအေးဆေးဆေးအခန်းအတွင်းသို့ရောက်လာသည်။
ဝတ္ထားတာက သူနဲ့အတူ အပြာအစင်းဘောင်းဘီလေးကိုဝတ်ထားသည်။

ရှက်စိတ်တို့က ပြောပြမတက်အောင်ပြင်းပြင်းပျပျ
မျက်နှာတစ်ခုလုံးပင်ပူတက်လာသည်။
"ချာတိတ်မနက်စာစားရအောင်"
မနက်စာစားရအောင်ဆိုပြီးသူကိုက်ထားတဲ့ပေါင်မုန့်မီးကင်ကိုနှုတ်ခမ်းနား လာတေ့လေရဲ့။
"ဟာ...ကိုထယ်နော်...လာခဲ့မယ်..သြား"
"ထလို့...."
"ထလို့မှမရတာ....ပေါင်ကနာနေတာ ရပ်လို့တောင်မရဘူး ခွေးကြီးကိုက်ထားတာလေ"
"အရမ်းဖြူနေတာကိုလို...."
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်.....တောင်းပန်ပါတယ်"
ကျွန်တော့်ဘေးမှာလာထိုင်ပြီးလက်လေးကိုဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ကာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ငိုချတော့မလို။
"ရူး.!!!တော်ပါတော့ ခနနေရင်ကောင်းသွားမှာပါ ကျွန်တော်ကကိုနုနေလို့"
"လာပါအုံးဖက်ထားချင်လိုအနုလေးကို"

ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်တော့လဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးပါပဲ...။
ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးရဲ့ဆံပင်ညိုညိုလေးကိုဆော့ကစားရင်း.....။
"ချာတိတ်.."