Matthy's family

sporten

Matthys pov
Ik loop naar beneden want ik weet dat ze naar mij niet gaat luisteren.
'Rob ga je mee naar de sportschool' vraag ik aan hem en iedereen begint te lachen en krijgen tranen in hun ogen.
'Jongens niet voor ons ja miss een beetje maar daar is San denk ik'

Robbies pov
Ik denk dat ik wel mee kan en daar bij komt dat ik der best wel eens wil zien in haar sportkleding.
'Ja ik ga wel ff mee'

We lopen naar de auto Matt rijd want ik heb geen zin. Ik rij straks zo terug zodat San en Matt achterin kunnen zitten en praten.

We komen aan en Matt tikt me schouder aan en wijst naar een meisje met een hoge paardenstaart, hemdje crop top en een strakke sportbroek. Der haar is in high lights blond bijna wit en ze rent als een malle op die loopband.
Ze is zo tering knap.... ik kijk eens goed en zie dat het San is.

'Kom we lopen naar der toe' ik kom ineens uit me gedachtes. 'Ja is goed'
We lopen naar der toe.
'Hey San'
Ik denk dat ze ons hoort want ze pakt der telefoon en zet der geluid harder. Ze gaat ook harder rennen.

'Matt heb jij je sport spullen bij' vraag ik. 'Ja nee ik heb hier abonnement dus me eige kluisje hoezo' 'ik heb ook me sport spullen bij en we kunnen met der sporten toch' zeg ik.

We lopen naar boven en gaan ons omkleden. 'Dus wat is der echte hele naam' vraag ik want ben nieuwsgierig ze noemen der de heletijd San.
'Der echte naam is Sanne Lizzy het Lam maar we noemen der of alleen Sanne kleintje, kleine of San want ze haat der 2e naam noemen we der zo zijn we allemaal dood'

Ik moet lachen en we kleden ons verder om en gaan naar beneden om te beginnen. 'Er is 1 regel in deze sportschool je kan op de loopband niet zachter of harder dan de gene naast je dus als we naast San gaan kunnen we niet zachter dan haar' zegt Matt ik knik en we lopen naar der toe.

Matt tikt der aan ze doet 1 van der oortjes uit en kijkt ons aan. Ze vertraagt die loopband en ze stopt.
'Wat moet je' vraagt ze. 'We willen mee doen' ze kijkt naar ons op en neer.
Ze heeft een soort zweetbandje om der pols allebei trouwens.
'Waar zijn jullie zweetbandjes Matt' 'ging ik net halen man gaan jullie maar vast beginnen. Rob wil je nog wat drinken ik ga nu toch'

'Nee dank je' ik stap de loopband op.
'En kleine doe ff rustig hij sport niet' zegt Matt en wijst me na.
'Helemaal wel' roep ik hem na. 'We beginnen wel op kinderen stand' zegt ze en we beginnen vrij langzaam.
'Als je wilt kunnen we wat sneller' vraagt ze ik knik me hoofd en we gaan wat sneller.

We zijn nu best wat verder en jezus we gaan ineens hard. Matt is er ook bij ondertussen trouwens ik heb nu ook gangster zweetbandjes om om me pols. 'Ja nog harder jongens' vraagt ze mensen willen me dood.
'Ja kom we gaan rennen op hard 10' hij gaat ineens tering hard en dan na een half uur zijn we klaar.

'Ik ga me omkleden' roept San en rent naar boven. Matt en ik gaan ook naar boven om ons omtekleden.
'Tering ik ben dood' Matt lacht me uit. 'Wees blij normaal zouden we naar 20 gaan ze was nu nog lief tegen je' zegt die dan. 'Lief?! Ging me echt te hard hoor.... ik kan zo echt niet meer lopen' zeg ik en Matt lacht nog harder.

'Kom San zal wel beneden aan het wachten zijn op ons want ze is te snel' zegt Matt en we gaan naar beneden.
Ze heeft nu der haar los een veel te grote trui aan en een joggingbroek.

Jezus ze ziet er nog knap uit.
'Is dat niet de trui die Ezzie kwijt is' 'nee die heeft die aan mij gegeven' zegt ze en ik moet lachen.
'Wat lach je nou man' zegt ze. 'Nee niks laat maar' 'ja zou ik ook zeggen slome'

'San hoe ben je hier gekomen' vraagt Matt. 'Met je oma's auto nou goed..... nee met de fiets het is 30 min fietsen'

Ik kijk naar buiten en naar de tijd het is 19.00 en al donker want de winter.
'Kom we gooien je fiets in de kofferbak en dan kom je maar voorin zitten Rob zit wel achter in' zegt Matt.

Matthys pov
Ik ga der echt niet buiten laten fietsen in het donker. Ze kijkt me pist aan.
'Wat kijk je nu boos ik ga jou niet alleen laten fietsen' 'ugh ik haat jou' ze rolt met der ogen en we lopen naar de auto pakken der fiets en gooien het in de kofferbak.

Rob zit achterin en San naast me voorin ik kan zien hoe bang ze is en leg een hand op der been. Ze glimlacht naar me en kijkt me weer naar buiten.
'Ik kan prima rijden San komt goed' ze kijkt me niet aan maar knikt gewoon een beetje.

We komen thuis aan.
'Ga je je nu eindelijk een keer voorstellen' 'misschien' 'de jongens vinden je nu al geweldig echt waar' zegt Rob.
'Prima waarom niet'
We lopen naar binnen San stelt zichzelf normaal voor de rest stelt zichzelf ook voor en we gaan zo eten.