My Professor's Obsession

Chapter 11

Chapter 11

Lutang akong nakauwi sa apartment ko. Hindi ko maipaliwanag kung ano man ang nararamdaman ko ngayon. One thing I know for sure is that I am disappointed. I am very disappointed at Tim. Tinanong ko siya pero anong sinabi niya? Hindi niya raw kilala si Bianca.

Hindi raw kilala pero magkasamang nagbakasyon ngayon sa Italy. Ano 'yun?

Malapit na sana eh. Malapit na sana niyang makuha ang loob at buong tiwala ko tapos biglang ganito.

Nakakapang-hinayang naman.

Pagkatapos kong kumain ay insaktong nag-ring ang cellphone ko. Tinignan ko ang caller at bigla akong kinabahan.

It's him. Tim is calling...

Tinignan ko lang ito at hindi sinagot. Ayoko muna siyang kausapin. Hindi ko alam kung makaka-usap ko ba siya ng maayos ngayon. Mas mabuti nang hindi ko muna siya maka-usap.

After a while ay tumigil na rin ang pag-ring pero wala pang ilang segundo ay tumatawag na ulit siya. Paulit-ulit ito na parang ayaw tumigil hanggang sa sagotin ko.

Huminga ako ng malalim at inisip na hindi dapat ako kabahan na makipag-usap sa kaniya. Wala akong ginawang mali kaya hindi dapat ako kabahan. Hindi dapat.

Dinampot ko ang cellphone at sinagot ang tawag.

"Where are you? What took you so long? I've been calling you a hundred times, Katrina." Bungad agad niya.

Kumabog ang dibdib ko at parang nawalan ng sasabihin sa kaniya. His voice sounded like he is worried or something. What a great actor!

"Talk, Katrina.. Please," dagdag niya.

"I just went home. Hindi ko lang napansin na tumatawag ka kasi naka-silent mode ang phone ko." I lied.

Kung nasa harapan ko ito ngayon ay alam kong minamasahe na nito ang tuktok ng ilong niya. That's what he always does when I explain something to him.

"I told you not to put your phone on silent mode, Katrina. And where did you go? Bakit ngayon ka lang nakauwi diyan?" Seryosong tanong niya.

"I just did something, Tim."

"What is it?" he then asked.

"It's none of your business." I replied without even thinking it.

I heard him gasped a bit because of my answer. Hindi niya siguro inaasahan na 'yun ang isasagot ko.

"It is my business, Katrina. Are you hanging out with some stupid guys out there?" Mapunuring tanong nito.

I rolled my eyes. Lakas naman niya bumaliktad ng sitwasyon. Siya nga itong may kasama diyan sa Italy.

"Wala ka na ro'n kung meron man, Tim." I replied.

Ramdam kong natigilan siya and I can sense that he is gritting his teeth right now. "So meron nga? I told you not to hang-out with--"

"Sino ka ba para pagbawalan ako?" Diretsa kong tanong without letting him finish his sentence.

"Really, huh? What the fuck, Katrina! What's with you?" Mahina nitong sigaw sa linya.

I took a deep sigh.