My Professor's Obsession

Chapter 23

Chapter 23

Nang makarecover na ako sa sinabi niya ay dahan-dahan akong naglakad paalis. Gusto ko itong takbohan dahil hindi ko alam ang sasabihin. Idagdag mo pa na halos tumalon na ang puso sa sobrang lakas nitong tumibok. Jeez! Para itong nagdidiwang.

Aside from that, kailangan ko ng umalis dahil baka masabi ko sa kaniya ng wala sa oras ang nararamdaman ko. And I do not want that to happen. As much as possible, I want to keep my feelings for him with myself.

"Where do you think you're going?" nakakunot nitong tanong.

I bit my lip. "Aalis na ako. Baka malate pa ako."

Hindi pa man ako nakakarating sa pinto ay hinawakan na nito ang kamay ko.

"What the fuck, Katrina?"

"Bakit?" I replied.

He massage the temple of his nose. "I just confessed, Katrina."

"Yes, you just did."

He nods. "And?"

"And what?" 

"What can you say?" frustrated na tanong nito.

"Aalis na ako," sagot ko na mas lalong ikinakunot ng noo niya.

"What?"

"Aalis na ako." Pag-uulit ko pa.

Ginulo niya ang buhok niya. He then stared at me. "Do you understand what I just said, Katrina? I said I love you. I fucking confessed."

Mas lalo lang tumibok ng mabilis ang puso ko sa sinabi niya. I heard him so well but I lost of words. I badly wanna tell him my feelings for him but then, my mind keeps on saying no because it's not right.

Pinilit kong pinakitang hindi ako apektado sa sinabi nito. "Aalis na ako."

Sinubokan kong tanggalin ang kamay nitong nakahawak sa'kin pero humigpit lang 'yun.

"I just fucking confessed, Katrina! Tapos 'yan lang ang isasagot mo?" Umiling siya. "Hell no! You're not going anywhere until I say so."

"And what do you expect me to say? Are you expecting me to say that I love you too?"

"Yes! I am expecting you to say that, Katrina! Goddamnit! Tell me that you love me too and I'll be the happiest man alive." he sounds dismissive.

Lumunok ako. No, hindi pwede. Hindi dapat ako umamin sa kaniya. Mas gugulo lang ang sitwasyon kapag ginawa ko 'yun.

"You know what, just forget it." Saad ni Tim bago ngumisi. "I have my own ways to let you confess to me, Katrina. You don't need to say any words, you just need to respond."

Napalunok ako. Bigla akong kinabahan sa sinabi niya.

Dahil nakahawak siya sa kamay ko ay napayakap ako sa kaniya nang hinila ako nito. Tiningala ko siya na sana hindi ko nalang ginawa dahil ang lapit ng mukha nito sa'kin. Kunting kilos lang niya ay maradamdaman ko na ang malambot nitong labi.

"Once you respond, it means that you love me too, Katrina." He then smirks. "Remember that."

And with that, I already felt his soft lips mine. Nanlaki ang mata ko at hindi makagalaw. Itutulak ko sana siya nang hinawakan niya ang magkabilang kamay ko. Pinaatras ako nito hanggang nasa likod ko na ang pader. He then pinched my two hands on the wall with his left hand, while his other hand went on my nape to deepened the kiss.