[ Zawgyi ]
"လက္ထပ္ပြဲအတြက္မင္းတို႔ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔
ငါအားလုံးစီစဥ္ၿပီးသား ။
ၿပီးေတာ့ဒီသတင္းၾကားတာနဲ႔ မင္းဦးေလး
လ်င္းစန္းကခ်က္ခ်င္းျပန္လာလိမ့္မယ္
အဲ့ခါက်ႏွစ္ေယာက္လုံးပုံမွန္ပဲေန ဟုတ္ၿပီ
လား ။"
ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီးတာနဲ႔ ေဘးမွာ႐ွိေနတဲ့သူကို
ခ်က္ခ်င္းၾကည့္မိတယ္ ။
သူ႕ကိုျပန္ေငးလာတဲ့ ေ႐ွာင္းမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔
ဆုံေလတယ္ ..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးတူတူပါပဲ ။ဖူဝမ္ၿမိဳ႕ကို
ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ လက္ခံခဲ့ၾကတာ .. သို႔ေပမယ့္
ဒါကိုမသိတဲ့သူကပထမႀကိမ္သူ႕ဘက္က
စၿပီးျငင္းဆန္မိခဲ့တယ္ ။
သူ႕လိုေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုလက္ထပ္ဖို႔
ေတြေဝမေနဘဲလက္ခံခဲ့တဲ့သူကိုမွေလ ..
အားနာဖို႔ေကာင္းပါဘိ .. ။
"ေ႐ွာင္း .. "
အို .. ဘယ္လိုေတာင္ေခၚ လိုက္ပါလိမ့္။
အစကသူပဲမပတ္သတ္ခ်င္သလို လုပ္ေနၿပီး
အခုက်လည္းအရမ္းရင္းႏွီးသြားသလို
ဖြားဖြားေ႐ွ႕မွာေတာင္ ဒီလိုေခၚ တယ္ ။
ဘာမွမေျပာဘဲျပဳံးၾကည့္ေနတဲ့ဖြားဖြားေၾကာင့္ၿငိမ္ေနလိုက္တာ။
မဟုတ္ရင္ .. ဒီဗိုလ္မႈးမလြယ္ဘူး ။
"ကဲ .. ေအးေဆးစကားေျပာၾက ငါမဂၤလာပြဲ
အတြက္ခုထဲကလုပ္စရာေတြမ်ားေနၿပီ ။"
ဝန္ႀကီးကေတာ္ထြက္သြားၿပီဆိုမွ အၾကည့္
ခ်င္းလႊဲေနသူကို
"ေ႐ွာင္း ကြၽန္ေတာ္႕ကိုၾကည့္ႏိုင္မလား ။"
"စကားေျပာခ်င္လို႔ပါဗ်ာ ။"
"ဒီတိုင္းမၾကည့္ဘဲေျပာပါ ဗိုလ္မႈး ရယ္ "
"ကြၽန္ေတာ္႕ဆီမွာ အာ႐ုံမ႐ွိရင္ဘယ့္ႏွယ္လုပ္
မလဲဗ် ။"
"႐ွိပါတယ္ ။ဗိုလ္မႈးေျပာတာကိုနားေထာင္ေန
ပါတယ္ .. "
ေခါင္းငုံ႔ေနသူကား သူေခါင္းၿငိမ့္ျပတာကို
ျမင္မွာမဟုတ္ ။
ဘာေၾကာင့္မၾကည့္ခ်င္သလဲဆို ျဖစ္ႏိုင္တာ
က .. သူျငင္းခဲ့လို႔စိတ္ဆိုးေနတာေၾကာင့္မ်ား
လားေလ .. ။
YOU ARE READING
အချစ်ဆုံး
Fanfiction"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်တဲ့အတွက်ခင်ဗျားကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။" "နှစ်ဦးသဘောတူပါလေ။" "ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္တဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" "ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေလ။"
