[ Zawgyi ]
"ေမာင္ .. "
ၿပိဳလဲေတာ့မည့္ကိုယ္ေလးအားအေနာက္မွ
ဖမ္းထိန္းလိုက္သည္။
"ေဂဟာကိုအျမန္ျပန္မွျဖစ္မယ္ ေမာင္ .. "
တုန္ယင္ေနတဲ့အသံေလး ...
ဘယ္ေလာက္ထိ
ထိန္းေျပာေနရလဲနားလည္တယ္။
သို႔ေပမယ့္ ေဂဟာကိုေရာက္သြားရင္
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္လာမွာမဟုတ္တဲ့ ေ႐ွာင္းကို
စိတ္မခ်လို႔ ဖြားဖြားနဲ႔မားကပါသူ႕ကိုတစ္ခါထဲ
လိုက္သြားခိုင္းတာ။
စခန္းကိုဒီတိုင္းပစ္ထားလို႔ကလည္းမရ ။
ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕အဓိကစခန္းမွာဝန္ႀကီးကေတာ္ရဲ႕
ေျမးသမက္ဆိုၿပီးလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္တယ္
ျဖစ္ရင္မေကာင္း။
သူ႕မွာလည္းဒီလက္ထပ္ပြဲၿပီးမွအကုန္ အကုန္
ျပန္ေတြးေနရတာ ။
ေ႐ွာင္း ေနာက္ေတာင္ခ်က္ခ်င္းမလိုက္ႏိုင္ ။
"စိတ္မပူပါနဲ႔ ေမာင္ကိုယ္တိုင္ဘူတာကို
လိုက္ပို႔မွာပါ။"
"ေက်းဇူးပါ ေမာင္ရယ္.."
ေက်းဇူးတင္စကားဆိုသူကို ရင္ခြင္ထဲ
ေထြးေပြ႕ေပးထားလိုက္တယ္ .. ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ...
ညင္သာသိမ္ေမြ႕တဲ့အထိေတြ႕နဲ႔ ...
တုန္ယင္ေနတဲ့ကိုယ္ေလးကက်ယ္ျပန္႔တဲ့
ရင္ခြင္ထဲေရာက္တဲ့အခါၿငိမ္က်သြားေတာ့
တယ္ ။
____________________________
"ေမာင္ တစ္ေယာက္ထဲအဆင္မေျပရင္ .. "
"မဟုတ္တာကြာ ။ေမာင့္ကိုပူမေနနဲ႔
ေ႐ွာင္း ကေလးေတြဆီသာေအးေဆးျပန္ပါ။
ေမာင္လိုက္လာခဲ့မွာပါ"
ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ... စိတ္မသက္သာေပ ။
ညိႇဳးႏြမ္းေနတဲ့ ေ႐ွာင္းမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္
ရတာ ေမာင္စိတ္မခ်မ္းသာလိုက္တာကြာ။
"ရထားထြက္ေတာ့မယ္ ေမာင္ .. "
"အင္း ေမာင္အေပၚ ထိလိုက္ပို႔မယ္။"
ေမာင္ကအထုပ္ေတြဆြဲလို႔ ရထားေပၚ ထိ
တက္ၿပီးလိုက္ပို႔႐ွာတယ္ ။
လက္ထပ္ခါစဘယ္ေလာက္မွေတာင္မၾကာ
ေသးဘဲခြဲေနရျပန္ေတာ့ ေမာင့္ကိုအားနာ
သလို စိတ္လည္းပူတယ္။
YOU ARE READING
အချစ်ဆုံး
Fanfiction"ကျွန်တော်နဲ့လက်ထပ်တဲ့အတွက်ခင်ဗျားကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။" "နှစ်ဦးသဘောတူပါလေ။" "ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လက္ထပ္တဲ့အတြက္ခင္ဗ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" "ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေလ။"
