(၁၂)

239 33 0
                                    

[ Zawgyi ]

ခါးသိမ္သိမ္ေပၚ ႐ွိလက္ေခ်ာင္း႐ွည္မ်ားက
ညင္သာစြာရစ္ပတ္ထားတယ္ ....

ႏူးညံ့အိစက္တဲ့ေခါင္းအုံးမဟုတ္ေပမယ့္
အိပ္စက္ေနတဲ့လက္ေမာင္းက ေသးသြယ္တဲ့
ကိုယ္ေလးကို ပုခုံးကေနရစ္ပတ္လို႔ ေႏြးေထြး
က်ယ္ျပန္႔တဲ့ရင္ခြင္ထဲသိုင္းဖက္ထားတယ္။

တက်ီက်ီေအာ္ျမည္းေနတဲ့
ငွက္ကေလးေတြ ..
သစ္လုံးႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးထဲ႐ွိအခန္းငယ္
ေလးရဲ႕ျပတင္းေပါက္႐ွိရာလာနားတဲ့အခါ ..

မ်က္ဝန္းတစ္စုံဟာလႈပ္႐ွားလာေတာ့တယ္ ..

ထူးျခားစြာေလးလံမေနတဲ့မ်က္ခြံေတြက
ညကအိပ္ေရးဝေၾကာင္းသက္ေသပင္။

မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္နီးကပ္စြာျမင္ေနရတဲ့
မ်က္ေတာင္စိပ္ေလးေတြ ..

ေျဖာင့္စင္းၿပီးေခ်ာေမြ႕ေနမည့္ႏွာတံေလး ..

အိပ္ေပ်ာ္ေန၍တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကစိုရဲရဲ ..

ထိုအလွကိုျပည့္စုံသထက္ျပည့္စုံေအာင္
ဝန္းရံေပးတဲ့ မွဲ႔နက္ေလးကလူမသိသူမသိ
ႏႈတ္ခမ္းေအာက္ပုန္းဝွက္လို႔ ..


ေ႐ွာင္း ရဲ႕ ေမးဖ်ားေလးကိုညင္သာစြာကိုင္
ရင္းပင့္တင္လိုက္တယ္ ။

ထိုအလွကိုေသခ်ာ႐ႈစားခ်င္မိ၍ ....


"ဒီလိုေယာက်ာ္းမ်ိဳးကေမာင့္လိုရဲအုပ္မင္းရဲ႕
ၾကင္သူျဖစ္လာတာတဲ့လား။
ေမာင္ျဖင့္တစ္ခါမွမစဥ္းစားဖူးဘူး .. "

ထိုမ်က္ႏွာေလးကိုေငးၾကည့္ရင္းေျပာမိတယ္

ေနာက္ .. ဘာမွဆက္မေတြးဘဲတစ္ခါျပန္
သိုင္းဖက္လို႔ေထြးေပြ႕ထားလိုက္တယ္။

___________________________

"ေဟ့ လာ လာ သြားလို႔ရၿပီ။"

အခ်က္ျပရင္းလက္ယွက္ေခၚ ေတာ့ေနာက္
မွာပုန္းေနတဲ့ကေလးေတြပါထြက္လာတယ္။

"ျမန္ျမန္လာပါကြ ။ခနေန ေဂဟာမႈးႏိုးလာ
ေတာ့မယ္ ။"

ေနာက္ထပ္ေဆာ္ေအာ္သံမွာ ကေလးေတြ
အကုန္ေရတံခြန္႐ွိရာဆီျမန္ျမန္ေရာက္ႏိုင္
ဖို႔ ေျပးသြားၾကတယ္ ။


အချစ်ဆုံးTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang