Aşırı içime sinerek yazdığım bir bölüm oldu. Sizin de yorumlarınızı merakla bekliyorum 🙈❤️
————————
Titreyen vücudumu güç bela o odadan çıkartmıştım. Masama geçtim ve uzun süre bilgisayarıma baktım. "Eylül iyi misin ?" Kolumda ki el yerimde sıçramama sebep oldu. Merve'ye çevirdim kafamı. "Evet." Kaşları kalktı. "Titriyorsun." Ellerimi birbirine bastırdım. "Hava soğuk baya. Ondandır."
"İçerisi oldukça sıcak Eylül." Yanımda dizlerinin üzerine çöktü. "Anlatmak istersen dinleyebilirim." Gülümsedim ve tekrar ona döndüm. "İyiyim gerçekten."
Kafasını salladı ve ayağa kalktı. "Kendime kahve alacağım. İçer misin ?" Kafamı olumlu anlamda salladım. Omzuma dokundu ve odadan çıktı. Gözlerimi etrafta gezdirdim. Miğdemde ki bulantı şiddetini arttırıyordu. Nefesimi dışarı verdim ve gözlerimi bilgisayara diktim.
Kafamı dağıtmam gerekiyordu. "Ay duydunuz mu ?"
İçeri giren Elif'in gözleri benimle buluşunca durdu. "Pardon."
"Neyi ?" Dedi Sena meraklı gözler ile. Kafasını Sena'ya çevirdi ve yerine oturdu. "Didem hanım burada devam etmek istediğini belirtmiş." Kaşlarımı kaldırdım ve Elif'e baktım. "Nasıl yani ?" Omuzlarını silkti. "Bende anlamadım. Uraz beyin odasında bekliyormuş. Görüşme yapacakmış." Önümde ki defteri açtım. Bugün için Urazın görüşmesi yoktu. Ki hala toplantıdaydı. Ayağa kalktım. "Ben misafirimizi ağırlayayım ." "Kahveler geldi." Odadan çıktım ve Urazın odasına doğru ilerliyordum. "Eylül." Sesin geldiği yöne çevirdim kafamı. Ah ! Kahveyi tamamen unutmuştum. Merve'ye doğru adımladım. "Çok teşekkür ederim." Bardağı elime aldım. "Sen nereye ?" Gülümsedim ve Urazın odasını gösterdim kafamla. "Didem hanım gelmişler. Uraz bey gelene kadar misafir edeceğim."
Gülümsedi. "E hadi bakalım o zaman." Omuzlarımı dikleştirdim ve odaya girdim. Arkası dönük Urazın masasının önünde dikiliyordu. Ona biraz daha yaklaştım. Elinde ki resmime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Urazın beni çektiği ve aşırı masum olduğumu iddia ettiği en paspal halim vardı fotoğrafta. Ah benim minik pandam. Küçük duygusal bir tırtıldım şu an. Koskoca Uraz Delen de olsan hanımcılık kazanıyordu tabi.
Gözlerimi fotoğraftan çektim ve yüzüme ukala gülüşümü geri aldım. Ayağımı daha sert vurdum yere ve ona doğru bir adım daha attım. Panikle elinde ki çerçeveyi masaya bıraktı ve gülerek bana döndü. Beni gördüğünde donuklaştı suratı yavaşça.
"Hoşgeldin." Zorda olsa o itici gülüşünü serdi gözlere. Kahvemden bir yudum aldım ve Urazın koltuğuna adımladım. "Otursana ayakta kaldın."
"Sizi beklemiyordum Eylül hanım." Daha çok gülümsedim kahvemi masaya bıraktım. "Fotoğrafımı çok beğendiniz sanırım."
Arkasına yaslandı. "Çok güzel çıkmışsınız." Yalancı olduğunu belli eden gülüşümü sergiledim. Oldukça sahteydim. "Nız ?" Dedim tek kaşımı kaldırarak. Yüzünde ki tedirginlikte gezdirdim gözlerimi yavaşça. "Hafızam iyidir Didem."
