Herkese hayırlı bayramlar Küçük Kadın ailem ❤️
Gülümsemeniz eksik olmasın bu bayram, hepinizi çok seviyorum ❤️❤️
—————
22 Nisan 2018...
"Eylül ! Hadi kızım çık sudan."
Kafamı sudan çıkarttım ve gözlerimle birleşen maviliğe baktım. Derin bir nefes aldım ve yeniden daldım. En dibe doğru yüzdüm. Kollarımda derman, bacaklarımda hal kalmamıştı.
Gözlerimi açtım ve vücudumun alıştığı tuzlu suyun gözlerimi yakmasına müsade ettim. Yukarının aksine oldukça şeffaf olan su hırçınca savuruyordu bedenimi. 'Karadeniz insanı bu dalgalara benzer. Hırçın, asi, inatçıdır.' Derdi babaannem hep.
Biraz daha derine indim.
"Annecim bu halin ne senin !"
Annemin endişeli sesi doldu kulaklarıma.
"Ender rahat bırakasın kizumu."
"E hasta olacak anne ! Sende bir şey söyle şuna !"
"Karadeniz uşağudur o. Serttir. Asidur. İnatçidir. Onun dilinden anlar o."
Sanki yanımda konuşuyordu babaannem. Sinirlendiğinde zaptedemeği o şivesi ile yanıbaşımdaydı sanki. Aynı o zaman ki gibi başımı okşuyordu sanki. Saçlarıma değen dalgalar değilde, babaannemin şefkat kokan elleri sanki.
Şimdide gelse, sarılsa bir kere ne olur ki..
Kollarımı iki yana açtım ve deniz ile olan savaşıma son verdim.
"Selim Yağmur duyacak !"
Kırılan cam parçaları ahşap zemine savruldu. "Benim kızımın adı Eylül ! Ona Yağmur demeyecek kimse !"
"Peşimizi bırakmayacak. Anlamıyor musun ? Altan gelip alacak onu elimizden. Karşısına çıkmış onun. Yağmur demiş ona !"
"O adamın adını ağzına almayacaksın !"
Kafamı sudan çıkarttım ve sert esen rüzgarın bir nefes gibi yüzüme işlemesine müsade ettim.
Kıyıya yüzdüm ve tüm ıslaklığım ile kayaya oturdum.
Az önce içerisinde gezindiğim maviliğe diktim gözlerimi.
"Eylül hanım. Hemen tedaviye başlarsak bir umut doğabilir bizler için. Tedaviye başlarsak eminim ki üstesinden gelebilirsiniz. Tüp bebek tedavisine de başlayabiliriz dilerseniz, ama önceliğimiz sizin kendinizi iyi hissetmeniz."
Gözlerimi daha sıkı kapattım. Gözlerim acıyordu. Tuzlu su alerji yapmıştı sanırım. Kıyıya vuran dalganın su taneleri bacaklarıma çarptı.
"Sizde anne olacaksınız bir gün."
"Ben anne olmak istemiyorum. Ben hep Eylül olmak istiyorum. Ben ailemden ayrılmak istemiyorum."
Annemin kahkahası yankılandı bu koca denizde.
"Senin gibi mi olacağız yani ?"
"Evet. Sevdiğiniz adam olacak, onunla evleneceksiniz. Biz zaten hep sizinle olacağız."
"Ben kimseyi sevmem. Ben sadece babamı severim."
Tuzlu sudan olduğuna inandığım yaş karıştı nemli suratıma. Babasına aşık bir kız..
"O zaman seninle bir anlaşma yapmanın vakti geldi Uraz Delen."
