Ayyyyy bayılacaksınız harika bölüm geldi 🥲
————————
"Beni yalnız bırak."
Adımlarımı daha sert attım yere.
"Arabamı getirir misiniz ?"
Otelden çıkıp yürümeye devam ettim. "Eylül yalvarırım dur."
Duymak istemiyordum. Özgür'ün söyledikleri zerre umrumda değildi. Kimsenin söylediklerini duymak istemiyordum.
"Her şeyi yanlış anladın. Aptal aptal konuşuyorlar işte."
Kolumu tutan Özgürden hırsla çektim kolumu.
"Bana sakın dokunma !"
İşaret parmağımı ona doğru uzattım. "İzin verseydin adam neler söyleyecekti acaba ? Neden izin vermedin Özgür ?"
Elimi havaya kaldırdım. "Çünkü hayatımızı mahvedecek bir şey dönüyor yine değil mi ?"
Elimi sinirle havaya kaldırdım. "Geldi yine değil mi ? Yıllardır silinen o geçmiş biz gelince geri geldi değil mi ?"
Kaldırımın yanında ki arabama doğru adımladım. Bu sefer korkacak hiçbir şeyim yoktu. Bu sefer her şeyi silebilirdim.
Her şeyi...
————————
Önümde ki karanlık uçuruma baktım uzunca. Yıllarca gelmediğim bu uçurum. Etrafta ki tüm ışıklar sönmüştü..
Histerik bir gülümseme ile adımlarımı ilerlettim. Çalan telefonumu çıkarttım çantamdan. Abim arıyordu. "Efendim ?"
"Eylül. Nasılsın abicim ?"
Gülümsedim ve etrafıma baktım. "İyiyim. Sen nasılsın ?"
Sesi oldukça keyifli geliyordu benim aksime. "Bende iyi ne yapayım işte. Dedem bu akşam yemeğe gelecek bize. Seni de görmek istedi."
Gözlerimi devirdim sinirle. İçine ettiğiniz hayatımı toparlayabilirsem umarım gelirim.
"Orda olmaya çalışacağım."
Telefonu kapattım ve karşımda ki boşluğa baktım.
Uzun bir süre bakmaya devam ettim. Ruhumu dinlendiriyordu. Gelen araba sesi ile gözlerimi sıkıca kapattım. Dinlenmek istiyordum ona bile izin verilmiyordu.
Urazla konuşmak şu an iyi mi gelirdi kötü mü gelirdi bilmiyorum.
Şu an deli gibi susmak istiyordum sadece.
Burnuma dolan koku ile kaşlarım çatıldı. Yanımda hissettiğim bedene çevirdim kafamı. Uraz değildi. Telaşla ayağa kalktım. Ateşti bu.
"Siz.. Sizin ne işiniz var burada."
Korku ile elini bana uzattı. "Uçurumun kenarında fazla ani hareketler yapıyorsunuz Eylül hanım."
Bir adım daha geri attım.
"Ne işiniz var dedim ?"
Gülümsedi ve ellerini indirdi. "Çok sinirli gözüküyordunuz. Merak ettim yalnızca."
Kaşlarımı kaldırdım. "Etmeyin lütfen."
Yerde ki çantamı aldım ve arabaya doğru adımladım.
"Rahatsız etmek istememiştim. Sadece iyi misiniz onu merak ettim."
Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Teşekkür ederim."
Adımlarımı tekrar arabaya doğru ilerlettim.
"Sanırım öğrenmeniz gereken gerçekler var."
Söylediği durmama sebep oldu. "Anlayamadım ?"
Adımlarını yanıma doğru ilerletti. "Toplantımız son bulmadan Özgür bey geldi ve yarıda kesildi."
Kaşlarım daha çok çatıldı. "Amacın gerçekten kötü değil. Size yardımcı olmak istiyorum. Size yaklaşımımı yanlış anlamayın lütfen."
Gelen araba sesi ile kafamı çevirdim. Gözüme ulaşan araba farları gözlerimi kısmama sebep oluyordu.
Arabadan simsiyah kombini ile inen kehribarlara baktım. "Kimsin lan sen ?"
