Chapter ( 2 )

360 51 4
                                    

Unicode

" ငါတောင်းပန်ပါတယ် Zhe Han ရာ။ ဆရာဝန်ကမင်းဆေးရုံတက်ဖို့မလိုဘူးဆိုလို့ငါကမင်းဆေးရုံဆင်းလို့ရအောင်လုပ်လိုက်တာပါ။ ငါ့ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့ "

" ငါလည်း Miles Wei အစားတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ မင်းကဆေးရုံဆိုအရမ်းမုန်းတဲ့ကောင်ဆိုတော့ငါလည်းမင်းမနေချင်လောက်ဘူးထင်လို့ "

" ထားပါတော့။ တစ်ခုပဲငါလက်ထိထားတာအိမ်ကမသိစေနဲ့မဟုတ်ရင်သက်သက်အာရုံနောက်နေဦးမယ် "

" အေးပါကွာ။ ဒါပေမယ့်မင်းကကွန်ဒိုမှာပဲနေမှာလား။ လက်ထိထားတာဆိုတော့တစ်ယောက်တည်းအဆင်ပြေပါ့မလား "

" ကျိန်းသေမပြေဘူးပေါ့ "

" ဒါဆိုငါတို့နှစ်ယောက်လာနေပေးရမလား "

" မလိုပါဘူး။ လာနေပေးမယ့်သူရှိတယ် "

" ဘယ်လို??? "

Zhang Zhe Han တစ်ယောက်ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ပြုံးလိုက်မိသည်။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့သူ့ကိုနားမလည်သလိုကြည့်နေတုန်းပင်။

🍊🍊🍊

" ဆေးရုံအုပ်ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့ "

" Gong Jun ပါလား။ ဝင်ခဲ့လေ "

" ဟုတ်ကဲ့ "

" ထိုင်ပါ "

ဆုံလည်ခုံလေးအားဆွဲယူလိုက်ကာဆေးရုံအုပ်အရှေ့တွင်ထိုင်လိုက်သည်။

" မင်း‌ဒီတစ်ပတ်လုံးဆေးရုံလာစရာမလိုဘူး "

" ဗျာ! "

" ဒီလိုပါ... "

ပြောချင်သောဆိုလိုရင်းကို Gong Jun နားလည်အောင်ပြောပြလိုက်သည်။

🍊🍊🍊

" အဓိပ္ပာယ်မရှိလိုက်တာမောင်ရယ်။ တစ်ပတ်လုံးမောင်ကသွားပြုစုပေးရအောင်သူနာပြုလည်းမဟုတ်ဘူး။ မောင်အားနာတတ်မှန်းသိလို့ဒါဆေးရုံအုပ်သက်သက်အနိုင်ကျင့်တာပဲ။ 'မ' သွားပြောမယ် "

" နေ... နေပါဦးမရယ်။ ဆေးရုံအုပ်ကလည်းတကယ်ကိုအခက်တွေ့နေတဲ့ပုံနဲ့မောင့်ကိုအကူအညီတောင်းတာ။ သိပ်လည်းကိစ္စမရှိလောက်ဘူးထင်လို့မောင်လက်ခံလိုက်တာပါ။ ပြီးတော့လူနာကိုစောင့်ကြည့်ပေးရတာလည်းမောင်တို့ဆရာဝန်တွေရဲ့တာဝန်ပဲမဟုတ်ဘူးလား "

My Bad BoyWhere stories live. Discover now