LODOS'UN KIZI | TAMAMLANDI |

Bölüm -17

              Gözlerimi zar zor açtığımda bir odadaydım. Tam bir prenses odasına benziyordu. Herşey pembeydi. Ve yatak sanki bir şato gibiydi. Her yerde süsler ve barbieler vardı. Ama burası neresiydi? Ben en son bahçede kediciğimlen oynuyordum.

Sonra?

              Hatırlamıyorum. Kapı açılınca oraya döndüm. İçeri bir kadın girdi. Tanımadığım birisiydi. "Sen kimsin?Burası neresi? Ve babam nerde?"dedim. Kadın yanıma gelip yatağa oturdu. Neden cevap varmemişti? Gülümsedi ve "Merhaba canım. Ben Şeyma. "dedi. "Bende Lara."dedim. "Biliyorum."dedi.

                 Nereden biliyorduki? Ben hiç bu kadını görmemiştim. "Ben sizi tanımıyorum. Siz beni nerden tanıyorsunuz? Ben babamı istiyorum. Gidicem."dedim ve yataktan kalktım. Kolumdan tutup geri yatağa oturttu. "Seninle çok işimiz var anlaşılan. Burdan kalkmak yok. Otur ve bekle. Gelicem birazdan."dedi ve odadan çıktı.

                Kapıyıda kikitlemişti. Neden bırakmıyorlardı beni? Babamı istiyorum. Yoksa o adamlarmı geldiler? Hani gelmiceklerdi. Hani polisler yakalamıştı onları. Babam öyle demişti bana. Yalanmı söyledi bana. Ağlamam şiddetlenmişti.

              O kadın tekrar odaya girince hızla kapıya koştum. Tekrar kolumdan sıkıca tuttu ve "Sana burdan çıkmicaksın dedim. Ne laf anlamaz şeysin sen be. Belliki Lodos çok şımartmış seni. Bide her yerde ben babayım diye geziyor. Hadi yürü. Yemeğini yiceksin sonra cezalısın. Depoda kalıcaksın bu gece."dedi.

                Beni peşinden sürükleyerek aşağıya indirdi. Kolum acıyordu. "Bırak kolumu. Canımı acıtıyorsun."dedim. Bana döndü ve "Zırlamayı kes be. Başımı şişirdin. "dedi. Salona girince o adamı görmüştüm. Burdaydı. Ayağa kalkıp yanıma geleceği sırada Şeymanın arkasına saklandım. Adam "Merhaba prenses. Ben Murat. "dedi. "Git. Ben senden korkuyorum."dedim.

                  Şeyma "Çocuğu korkutmayın demedimmi ben? Salaksınız hepiniz."dedi sesini yükselterek. Murat ise "Bişey yapmadıki abla. Kendisi korkak. "dedi. Şeyma bana döndü ve "Bana bak geç hemen yemeğini ye. Sonrada doğru aşağıya. "dedi ve beni masaya oturttu. "Hadi. Ye."dediğinde çatalı aldım ve yavaşça yemeye başladım. İkiside çok korkunçlardı. Babamı istiyorum. Nerdeki? Hemen gelsin. Korkuyorum ben.

.

.

             Yemeğimi yedikten sonra kadın zorla kolumdan tutup beni alt kata indirdi. Burası çok karanlıktı. Ve çok soğuktu.  "Burası çok korkunç ve soğuk. Burda kalmak istemiyorum. "dedim ağlarken. "Sus! Biraz burada kalda aklın başına gelsin. "dedi ve beni içeri itip kpıyı üstüme kilitledi.

              Kapıya vurup "Aç kapıyı!! Korkuyorum!! Aç kpıyı!! Çok karanlık burası!! Çok soğuk!! Aç! Lütfen. Aç."dedim. Ama adım sesleri giderek uzaklaştı. Kapının yaına oturup dizlerimi karnımaçektim ve kollarımı bacaklarıama sarıp alnımı dizlerime koydum. Çok korkuyorum. Ve çok üşüyorum.

               Babamı istiyorum ben. Keşke hemencik affetseydim. Bunları düşünürken bağırarak ağlamaya başlamıştım.

Kurtar beni baba.

Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Lara aşkıma bunları yapmak beni üzsede ekşın gerekli diye düşündüm. Sorry baby. I'm very sorryy.

Neyse.

Oy:65

Yorum:28