LODOS'UN KIZI | TAMAMLANDI |

Bölüm-8

Mert Atabeyli

               Larayı okuldan almaya gitmek için evden çıktım ve okula gittim. Lara beni gördüğü gibi hemen kucağıma geldi ve "Hoş geldin amca. Hadi hemen eve gidelim."dedi.

           Gülümsedim ve"Tamam canım hadi eve gidelim."dedim. Larayı yere bırakıp çantasını aldım. Hemen elimi tutmuştu. Yolda giderken bir anda etrafımızı siyah arabalar sarmıştı.

            Larayı arkama aldım. Elini sıkıca tutuyordum.

         Adamlardan biri"O kızı bana getirin!!"deyince adamlar üzerinize doğru gelmeye başlamıştı. Hızla Laraya döndüm ve "Güzelim ben onları oyalarken sen kaç. "dedim.

          "İlk okula başladığım günkü gibimi?"deyince "Evet bebeğim. O günki gibi eve koş."dedim. O hızla giderken bende gelen adamlara döndüm ve "Hadi tanışalım beyler. Ben deniz Mert Atabeyli."dedim ve adamlardan birine kafa attım.

            Tam o sırada Kaan abimin sesini duydum. "Bizsiz kavga etmek mi. Ayıp. İnsan bir abisini arar."demişti. "Vaktim olmadı. Kusura bakma ve abi."dedim. Konuşmamdan fırsat bulan şerefsiz herif yüzüme yumruk atmıştı. Ben yere düşünce vurmaya devam etmişti. Ben ise yüzümü koruyordum.

          Sonra bir anda adam çekilmişti. Kafamı zorla kaldırdım ve gördüğüm görüntüyle gülümsedim. Abimler adamları hepsini yere sermişlerdi. Yanıma geldiler. Çağan abim "İyimisin aslanım?" deyince "İyiyim abi. Sağolun. Siz olmasanız da hallederdim ama."dediğimde Kaan abim "Siktir lan nereye hallederdin."deyince hepimiz gülmüştük. Sonra "Lara nerde?"dedim.

        Miraç abim "Evde o. Merak etme. Ama çok korkmuş. Hemen gidelimde sakinleştirelim. Abim gelene kadar sakinleşeceğini sanmıyorum ama denemekten zarar gelmez."dediğinde hepimiz onayladık.

.

.

            Eve geldiğimizde Laranın ağlama sesi geliyordu. Hemen salona geçtik. Babamın kucağındaydı. Tam kucağıma alıcakken babam "Annenizin kucağına bile gitmedi. Çok korkmuş. "dedi. Hepsi benim suçumdu. Şoförü eve geri göndermiştim. Larayla parka gitmek için. Ama eğer şoförle gelseydik bunlar olmazdı.

Lodos Atabeyli

                Babam arayınca hemen telefonu açtım ve "Efendim baba?"dedim. Hala içimdeki sıkıntı geçmemişti. Babam "Oğlum hemen eve gelebikirmisin?"deyince "Neden baba? Bir şey mi oldu?"dedim telaşla.

             "Lodos sakin ol. Eve gelince anlatıcaz."deyince hemen telefonu kapattım ve hızla ofisten çıkıp asansöre bindim. Asansör açılınca arabama bindim ve hızlı bir şekilde eve sürdüm. Kurallar umrumda değildi.

         Laram iyi değildi. Hissediyorum.

            Evin önüne gelince arabayı durdurup indim ve eve girdim. Kızımın ağlama sesi geliyordu. Kalbim acımıştı onun ağlama sesini duyunca.

              Salona girdim ve babamın yanına oturdum. "Kızım."dediğimde bana döndü ve kalbim bir kez daha acıdı. Masmavi gözlerinin içi kızarmıştı. Kucağıma aldım ve gözlerini sildim. Kucağıma yatırdım ve saçlarını okşamaya başladım. "Ağlama kızım. Lütfen."dedim.

           "A-ama b-ben çok k-korktum."dediğinde boynundan öptüm ve"Ama bak geçti güzelim. Baban yanında. Korkmana gerek yok. Uyu sen hadi. Tamammı?"dedim. Başını salladı ve gözlerini kapattı.

            Lara uyuyunca diğerlerine döndüm. Mert dışında diğerlerinde bir şey yoktu. "Nasıl oldu bu?"dedim.

       Mert "Benim yüzümden oldu abi."deyince hepimiz ona döndük. "Ney senin yüzünden Mert. Anlat şunu düzgünce."dedim.

.

.

               Mert her şeyi anlatmıştı. Sonra "Özür dilerim abi. Benim yüzümden oldu."deyince "Senin bir suçunntok aslanım. Sen yiğeninle vakit geçirmek istemişsin. Böyle olucağını bilemezdin. Hadi git bir duş al. Sonrada yaralarına pansuman yapsın Çağrı."dedim. Başını salladı ve yukarı çıktı.

            Annem "Kız aç aç yattı yaa. Uyanmaz şimdi akşama kadar."deyince "Şimdi uyanmasın zaten anne. Ben akşam yediririm fazladan. "dedim ve yukarı çıktım. Larayı yatağa bırakıp kucağına oyuncak pandasını verdim. O sırada içeri Miraç girdi.

            Elinde büyük bir ayıcık vardı."Abi Laranın oyuncağı."dedi. "Tamam teşekkürler. Şu kenara koy."dedim. Oyuncağı kenara koyup çıkınca bende kızımın yanına uzandım ve kollarımın arasına aldım meleğimi.

           Mümkün olsa kalbimi açar içine saklardım prensesimi.

           Huzurlu kokusuyla gözlerimi kapadım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Veeeee yeni bir bölüm.

Affedin geç geldi

Nasıl dı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi çok seviyorum.💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩🍩😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊

Hey sen. İyiki varsın. Lütfen şimdi gülümse.