BÖLÜM - 25

4.1K 229 52
                                    


29 Ocak Cumartesi.

İyi okumalar.

.

.

Lara Atabeyli

              Yüzümde hissettiğim baskılarla rahatsızca kıpırdandım. Ama bu çözüm olmamıştı. Anlaşılan biri beni uyandırmaya çalışıyordu. Gözümü biraz araladığımda babamın bana gülerek baktığını gördüm.

            "Ya babaa. Ben uyicaam." dedim ve babama arkamı döndüm. Babam beni kendine çevirdi ve alnımdan öptü. "Uyanmalısın küçük hanım. " dedi. Başımı boynuna gömdüm ve "I ıı. Uyanmicaam." dedim. Babam beni kucağına aldı ve yataktan kalktı. Ama ben iyice göğsüne sokuldum.

( Her Pazar yaşadığım...)

             Yüzüme çarpan ılık suyla gözlerimi istemeyerek açtım. "Baba. Ben sana uyanmicam dedim. "dedim ama babam beni takmayarak "Hemen giyiniyorsun doğru kahvaltıya Lara." dedi. Kucağından indim ve giyinme odasına girdim. Bir tişört ve eşofman giyindim. Çıktığımda babam elindeki tokayla saçımı dağınık bir topuz yaptı.

         
          Yanağımdan öptü ve "Çok güzel oldun." dedi. Bende yanağından öptüm ve "Teşekkür ederim babacım. Sende çok yakışıklısın." dedim. Babam beni kucağına aldı ve odadan çıktı. O sırada amcamlarda aynı anda odalarından çıkmışlardı. Bu tesadüfe hepimiz gülerken Kaan amcam yanımıza geldi ve beni kucağına alıp yanağımdan öptü "Günaydın prensesim." dedi. "Günaydın amcacım." dedim ve başımı omzuna yasladım. Hep birlikte aşağıya indik. Babaannem ve dedem kahvaltıdaydılar. Amcamın kucağından indim ve dedem ve babaannemi öpüp kendi sandalyeme oturdum. Mert amcam yanımdaki sandalyeye oturdu ve beni kucağına aldı. "Bugün benimle kahvaltı yap güzelim." dedi.

                "Tamam." dedim. Amcam ilk once benim yumurtamı açtı ve tabağıma koyup ikiye böldü. Sonra çatalı aldı ve yumurtaya batırıp ağzıma verdi. Normalde yemekte konuşurdum ama hala yorgun ve uykulu hissediyordum kendimi.

                Amcam hem kendi yemiş hemde bana yedirmişti. Kahvaltı bitince benimle birlikte kalktı vesalona geçip koltuğa oturdu. "Amca." dedim. "Efendim bebeğim? " dedi. "Benimle birlikte bahçeye çıkar mısın? Ama kucağından inmicem." dedim. "Tamam güzelim. " dedi ve yanağımdan öptü.

 
                 Ayağa kalktı ve salonun bahçe kapısından dışarı çıktı. Bahçedeki koltuğa oturdu. Kedim hemen yanıma gelmişti. Kucağıma aldım ve öptüm. Amcam "Hala ismi Abdulnuri mi?" dedi. Güldüm ve "Haayıırr. O'nun ismi artık Pamuk." dedim. Mert amcam "Bak bunu beğendim. Güzelmiş." dedi. "Amca birlikte satranç oynayalım mı?" dedim. Amcam "Olur güzelim. Ben satranç takımını getiriyim." dedi. "Hayır!" dedim. Amcam "Bebeğim?  Ne oldu? " dedi. Kollarımı boynuna sardım ve "Yanlız kalmak istemiyorum. Birlikte almaya gidelim." dedim. Amcam "Tamam güzelim. " dedi ve ayağa kalktı. Salona geçip santraç takımını aldı.

               Tekrar bahçeye geçti ve oturdu. Benide karşısına oturttu. Satranç taşlarıni ve tahtasını koydu masaya. "Hadi diz bakalım." dedi. Ben beyazları almıştım hemen. Taşları gelişi güzel dizmiştim. Amcam ise daha değişik dizmişti. Benim taşlarıma baktığında "Bebeğim yanlış dizmişsin yine taşları. Bekle yardım ediyim sana." dedi ve benim taşlarımıda dizdi. Amcamı kesin yenicektim bu sefer.


.



.


.


Veee bölüm bitti.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Görüşmek üzere.

Birdahaki bölüm dahabuzun olucak.

Sövmeyin.

Bayyy.

          

LODOS'UN KIZI  | TAMAMLANDI |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin