LODOS'UN KIZI | TAMAMLANDI |

Bölüm - 32

18 Nisan Pazartesi.

İyi okumalar diliyorum canlarım.

.

.

.

                     Babamın arabası bahçeye girince gülümsedim ve arabaya doğru ilerle dim. Babam arabayı park edip indi ve yanıma gelip sarıldı. "Nasıl geçti okulun aşkım?" dedi. "Çok güzel geçti babacım. " dedim. Babam "Hadi o zaman hemen eve gidelim. " dedi. "Baba dur. Devamsızlığım sınırdaymış. Bir gün daha gelmezsem okuldan atılacağımı söyledi öğretmen. " dedim.  Babam "Öyle mi? O zaman sen beni bekle burada. Ben öğretmenin le konuşup geliyorum. " dedi. "Tamam aşkım. " dedim. Babam gülümsedi ve okula doğru ilerledi. Bende bahçede bekleyen Muratın yanına gittim.

                Murat "Baban halledecek mi?" dedi. "Evet. " dedim. Murat "Yani bırakmıyorsun beni." deyince küçük bir kahkaha attım ve "Hayır Murat. " dedim. Murat ta güldü ve "O zaman hadi gel çikolata alalım." dedi. "Olur." dedim.

                 Birlikte kantine gittik. Murat "Abi iki çikolata." dedi. Kantinci abi iki çikolata verince ben tam paramı çıkartacakken Murat "Koy o parayı yerine. Ben bir kıza para verdirtmem.  " dedi. Ne alaka be. Deli mi ne. Kaşlarımı çattım ve "Ne alaka ya. " dedim ve parayı verdim ve çikolatayı aldım. Murat ta parasını verdi ve çikolatasını aldı. "Ben ısmarlicaktım sana." dedi. "Ne gerek var ki? Benim param var. " dedim. Kolunu omzuma attı ve "İyi. Kızma hemen." dedi.

                 Gülümsedim ve "Kızmadım. Kızmadım. " dedim. Boyu benden uzun diye kolunu omzuma atmasını sevmiyorum yaa. Murat "Bak sakın kolumu omzuna attım diye laf yapma. " dedi. "Tamam. Tamam. " dedim. O sırada babam gelmişti. Bize dönünce kaşları çatılmıştı. Murat kolunu çekti. Ben bu haline gülerken o sinirlenmiş ti. Bu benim daha da gülmeme neden olmuştu. Babam geldi ve beni kucağına aldı. Boynumdan öptü ve "Her yerin çikolata olmuş babam." dedi. Kaşlarım havalanır ken "Ne? Gerçekten mi?" dedim. Babam güldü ve "Çok tatlısın aşkım. " dedi. Bende gülümsedim ve "Hadi gidelim baba." dedim. "Gidelim bebeğim. "dedi.

                 Tekrar arabaya bindiğimizde babam ıslak mendille ellerimi ve ağzımı sildi. Sonra burnumdan öptü ve "İşte şimdi misler gibi oldun." dedi. Sonra kaşlarını çattı ve "O kimdi?" dedi. Murat tan bahsediyordu. "Arkadaşım baba." dedim. Babam "Arkadaşın demek. Ben niye tanımıyorum?" dedi. "Baba tanıyorsun. Murat. İlk okula başladığımdan beri aynı sınıftayız. " dedim.

              Babam "Tamam kız. Demedim bir şey. " dedi. Babamın konuşması çok komiğime gitmişti. Kız gibi konuşmuştu aynı. Ben babana gülerken babamda kendine gülüyordu. Babam "Aşığım gülüşüne. " dedi.

                  Gülümsedim ve " Bende sana aşığım baba. Hemde her şeyine. İlk ve son aşkımsın. " dedim. Babam "Unutturma eve gidince seni yiyicem." deyince "Hayır.Yiyemezsin. Dedemin yanına gideceğim. " dedim gülerek. Babam da güldü ve "Görüşürüz. " dedi. Ben de "Görüşürüz. " dedim.

.

.

.

                      Dedemin kucağına koşarken "Dede. Kurtar beni." dedim. Babam beni yakalarsa gıdıklayacaktı ve ısıracak tı. Dedem beni kucağına aldı ve "Gel buraya bal kızım. " dedi. Dedeme sıkıca sarıldım ve "Ben bugün çok özledim sizi. " dedim. Dedem "Bende seni çok özledim biriciğim. " dedi. Sonra odaya giren babaannem "Hadi gel kızım. Sana yemeğini yediricem. Sonra da ödevlerini yaparsın. " dedi. "Tamam babaanne." dedim ve dedemin kucağından indim.

                  Babaannem ile birlikte mutfağa geçtik. Babamda buradaydı ve Çağrı amcam ile konuşuyordu. Biz gelince susmuş lardı. Babam sinirli gibiydi. Babaannem "Kızım ne yemek istersin? " dedi. "Patatesli ve kaşarlı yumurta." dedim. Babaannem yanağımdan öptü ve "Tamamdır annecim. Otur sen ben hazırlıyorum şimdi. " dedi. Babamın kucağına gittim ve başımı göğsüne yasladım. Babam kollarını bedenime sardı ve başımın üstünden öptü.

                  Başımı kaldırdım ve boynunda çıkan damarın üstüne minik bir öpücük kondurup "Sinirli gibisin baba." dedim. Derin bir nefes aldı ve "Hayır. Değilim bebeğim. " dedi. Ama bir sorun olduğu belliydi. Neyse. Belki de işler ile ilgili bir şeydir.

.

.

.

                 Yemekten sonra odaya çıkmıştım ve ders çalışmaya başlamıştım. Ama bir soruda takılmıştım. Babam dedemin çalışma odasınday dı. Yanına gidersem yardımcı olur.

               Test kitabımı aldım ve odamdan çıkıp yukarı çıktım. Kapının önüne geldiğimde dedemin sesini duydum. "Şeyma hala cevap vermiyor mu?" diyordu. Annem neden cevap vermiyordu ki? Babam "Vermedi. Yine yıllar önceki gibi kızıma ve bize zarar verdi ve defolup gitti. " dedi. Dedikleri kalbimi o kadar çok acıtmıştı ki. Annem gitmiş miydi? Ama hani pişamandı? Hani artık benimle olacaktı?

               Ağlamamak için dudaklarımı dişliyordum. Hızla aşağıya indim ve test kitabımı odama atıp sessiz ve hızlı bir şekilde evden çıktım. Kimsenin beni bulamayacağı bir yere gitmek istiyordum. Garajın içine girdim ve kapıyı kapattım. Dizlerim daha fazla beni taşıyamıyor du. Olduğum yere çöktüm ve göz yaşlarımı serbest bıraktım. Beni yeniden bırakmış olamazdı.

             Annem beni seviyor. Bana öyle söyledi. Peki neden gitti? Neden bıraktı beni tekrar? Ağlamaktan nefesim kesiliyor gibi hissediyordum. Bir kaç öksürük kaçtı ağzımdan.

Babamı istiyordum.

              Ama gücüm yoktu gitmeye. Kalkmaya gücüm yoktu buradan. Hisset beni baba. Çok kötüyüm.

Hisset.

.

.

.

Ve bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Lara bebeğim özür dilerim.

Ağlayarak yazdım bölümü.

Murat peki?

Lodos ne yapacak sizce?

Bu sefer cidden sinir krizi kapıda gibi.

Yorumlarınızı bekliyorum aşklarım.

Hepinizi yanaklarınızdan öptüm.

😆❤❤❤❤💙💙💙💙💙💙💙