KENDİMİ SEVMEK İSTİYORUM (Ara verildi)

2. Bölüm

KENDİMİ SEVMEK İSTİYORUM

AŞK

Topu atanın, Selim olduğunu farkettim.
Neden bana destek oluyordu ki? Zaten etkilenmiştim ondan. Genelde bana, çirkin olduğumu söyleyip, uzak durur insanlar. "Selim fazla oluyorsun sen!"diye kükredi Cenk. Selim ona iğrenerek bakıyordu. "Mira'yı rahat bırakacaksın!"diye bağırınca, Cenk kaşlarını çattı.

"Adı Mira yani bunun."dedi alaycı bir gülümsemeyle. Selim gözlerini devirdi."Evet adı Mira ne olmuş?"cidden neden bunu komik bulmuştu. Cenk'in bana küçümseyerek bakıp. "Mira ismini çok seviyorum. Bu çirkine yakışmadı."demesiyle gözlerim dolmuştu. Neden insanlar güzellik denen şeye önem veriyorlardı?

"Çirkin olduğunu, nereden çıkardın."dedi Selim merakla bakarak. Ben yüzümdeki yaradan dolayı, öyle düşündüğünü anlamıştım. Cenk'in iğrenerek."Yüzündeki yarayı görmüyor musun?"demesiyle kaşlarımı çattım. Ben kendimi, her ne kadar sevmesemde böyle bakmaya hakkı yoktu.

"Peki soruyorum sana, dünyanın en kötü insanı olup güzel olması mı; yoksa kalbinin güzel olması mı?"diye sorunca Cenk cevap veremedi. "İyide bunda, çirkin diye bir kelime kullanmadın; kalbi iyi olanda güzel olabilir."dedi gözlerini devirerek.

Cidden bende merak etmiştim.
"Çirkin insan yoktur. İnsanlar kendine göre, çirkin güzel diye ayırır. Mesela çirkin birinden bahsederken, yok diş teli takan; gözlük takan, yada şişman bir insan düşünürler; bana göre çirkin insan yoktur. Herkesin güzellik anlayışı farklıdır sadece, bana göre herkes kendini olduğu gibi sevmeli."Selim'in dedikleri aslında doğruydu. Benim kendimi sevmem imkansızdı, maalesef.
Cenk'in kafası karışmış gibiydi. Yüzüme inceler gibi, bakınca tedirgin oldum.

Sinirle gitmesi ile, gözlerimi devirdim.
Beste, daha demin olanlar yüzünden baya afallamıştı. "Az önce neler oldu?"demesiyle güldüm. Selim çok güzel konuşmuştu. "Beni savunduğun için, çok teşekkür ederim. Ben kendimi savunmakta iyi değilim, güçlü değilim."dedim Selim'e dönüp. Selim kaşlarını çatınca, şaşırdım bu tepkiyi beklemiyordum. "Seni birinin savunmasına ihtiyacın yok. İstersen güçlü olabilirsin."diyince şaşırdım.

Ne diyeceğimi bilemedim. Ben kendimi savunabilsem savunurdum, ama ben çok aşırı utangaçtım; ve terslenmekten korkuyordum. Selim'in, yanıma oturması ile heyecanlandım. Selim, merak ile"Kendini sevmiyorsun gibime geliyor."ne demeliydim? Kendimi hiç sevmiyorum.

Ben kendimi savunamıyordum bile, insanların hep benimle dalga geçmesine izin veriyordum; kendimi nasıl sevebilirdim ki? "Sevmem mi gerekiyor?"dedim kaşlarımı çatarak.

"Hiç sevgilin oldumu?"demesiyle ne diyeceğimi, bilemedim. Konu ne zaman benim sevgilim olmasına gelmişti? Beste'nin merakla. "Ne alaka şimdi?"demesiyle bende Selim'e merakla baktım. Selim'in,"Sadece cevap versin."demesiyle bıkkınlıkla iç çektim. Cevap vermezsem, tekrar tekrar soracağını düşündüm nedense.
"Olmadı, beni kim sever ki?"dememle kaşlarını çattı. Ne demiştim ki şimdi?

"Kendini sev, beni delirtme! Ayrıca bir şey sorucam, benimle çıkar mısın?"demesiyle ağzım açık kaldı. Nasıl yani, ne demek istemişti? "Nereye çıkar mıyım?"kahkaha atmasıyla iyice şaşırdım. "Benimle sevgili olur musun yani?"Selim, benimle sevgilimi olmak istiyordu? Ciddi olamaz bence acıdığı içindi bu teklif. "Bana acıdığın için mi?"diye sormam ile yine kızmıştı. Bence öyleydi.

"Senden etkilendim, sevgilin olup olmadığını; öğrenmek istedim. Sen benim gözümde çok güzelsin, kendini küçümseme."demesiyle ikna olmaya başlamıştım.

"Tamam, sevgili olurum seninle."dedim ben bile dediğime inanamıyordum.
Selim gülümseyip, kolunu omzuma attı.
"Öyle bir aşkımız olacak ki, dilden dile dolaşılacak; Kendini sevmeden edemeyeceksin..."demesiyle etkilendim, nasıl yapıyordu bunu; beni nasıl etkiliyordu ki?

Daha yeni tanışmışken sevgili olmam biraz değişik gelmişti, ama ilk kez sevgilim olmuştu. Nasıl davranacağım onu bile bilmiyordum. "Kendimi bana sevdiremeyeceksin."dedim inatla. Beni değiştirmeye çalışması saçmaydı, belki ben böyle olmak istiyordum.
Selim kendinden emin bir şekilde."Göreceğiz Mira hanım."diyince ne tepki vericeğimi bilemedim.

♡♡♡♡

1 HAFTA SONRA

1 Haftadır Selim ile iyice anlaşmıştık.
Selim arada beni aşırı derecede sinir ediyordu, kendimi sevmem için uğraşıyordu. Kendimi sevmek ben de istiyorum tamam, ama yani o böyle kendimi sevmem için uğraştıkça, ben inadına kendimi sevemiyordum. Selim'in bana çikolata uzatması ile ona döndüm.

"Belki canın çekiyordur çikolata, ama istemeye çekiniyorsundur diye düşündüm."dedi gülümseyerek. Çikolata alacak param yoktu evet, ama bunu kabul edemezdim, onun parasını yiyormuş gibi hissederdim. "Yok istemem."dedim gözlerimi kaçırdım, çünkü kızacağını biliyordum. Selim yine söylendi. "Mira bu okulda yemeği kendileri veriyorlar, ama çikolata falan
canın çekebilir; ve benim de içim rahat etmez."

Tamam kendine göre haklıydı, ama yersem de benim içim rahat etmeyecekti.
"Ben senin ve ailenin parasını yiyen biri gibi gözükmek istemiyorum."dedim sessizce. Selim ise anlayışlı olmaya çalışarak gülümsedi. "Seni çok iyi anlıyorum güzelim, ama bu para ailemin değil. Ben hem çalışıyorum, hem okuyorum; beni bulamadığın zamanlarda işte oluyorum."Demek bu yüzden bazen ortadan kayboluyordu.

"Burslu öğrenci'sin o zaman bu okulda?"diye sorunca onaylar şekilde kafasını salladı. "Zaten zengin olmak da istemezdim."demesiyle nedenini merak ettim. "Neden peki?"belki de çok soru soruyordum. "Para bence her şey demek değil, benim aradığım ortam aile ortamı."demesiyle gülümsemeden edemedim. Selim ile konuşmak insana garip bir neşe veriyordu.

Beste ve Tolga yanımıza aralarında konuşup gülerek geliyorlardı, bu 1 hafta içinde sorunları çözmüş arkadaş olmuşlardı. Beste'ye göre sevgili olmak için erkendi, o arkadaş olalım bir süre demişti. Beste'nin odasında kaldığım'dan beri Beste bana çoğu şeyi anlatıyordu.
Çok yakın olmaya başlıyorduk.

Tolga heycan ile konuştu. "Neler yapacaz bugün?"Bunu Selime bakarak sormuştu. Neden ona sorduğunu anlayamamıştım. "Sokakta ki hayvanlar için mama alıp barınağa gidecez. Herkes biraz para koysa kolay olur."diyip para çıkarıp koydu masaya. 400 tl koymuştu hemen hemen.

Ben hayvanları çok sevdiğim için ben de gitmek isterdim. Cenk'in gelmesi ile tedirgin oldum. "Neden seni buraya alıyorlar ki?"dedi sinirle Cenk. Beni rahatsız etmek için elinden geleni yapıyordu. Ona cevap vereceğim sırada. Birinin yüzüme meyve suyu dökmesi ile afalladım.

Sinir olmamak elde değil. Birini tipine göre değil içine göre sevmek bence daha önemli bu kitap'da anlatılmak istenilen bu gibi bence.

Kitap hakkında düşünceleriniz neler?

Mira hakkında düşünceleriniz neler?

Selim hakkında düşünceleriniz neler?

Gelecek bölümde olmasını istediğiniz şeyler?