ခ်စ္တဲ့အၾကည္(ချစ်တဲ့အကြည်)completed

Part6

'မင္းကအရူးပဲ၊တကယ္ကိုသြက္သြက္ခါေအာင္ရူးေနတဲ့အရူးေကာင္´
'ဟုတ္တယ္၊အရူး၊အခ်စ္ရူးဆိုပိုမွန္တယ္ကိုကုိႀကီး´
အိပ္ရာရဲ႕ညာဘက္ကိုလွည့္ကာအိပ္ခ်လိုက္သည္၊ဒီေကာင္ေလးမ်က္ႏုာကိုေစ့ေစ့ပင္မၾကည္ရဲပါ၊စူးရဲလွေသာအၾကည့္ေတြႏုင့္ျပန္ၾကည့္ေနေတာ့ႏုလံုးခုန္ေတြျမန္ပါသည္၊
ညေနမင္းေနာင္ပ်င္းလွသည္၊အိမ္မွာဆိုလ်ွင္စာအုပ္ေလားဘာေလးဖတ္လိုက္လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ႏုင့္အဆင္ေျပလွသည္၊အခုေတာ့ဘာမွမရွိေသာအိမ္ႀကီးရဲ႕အေပၚထက္ဝယ္ျပတက္းေပါက္ကအျပင္ကိုေငးရံုသာတတ္နိုင္သည္၊လမ္းေလ်ွာက္ရေအာင္လည္းထိုက္တန္လက္ခ်က္ေၾကာင့္ေျခေထာက္ကက်ိဳးထား၍ထိုင္ေနရံုသာတတ္နိုင္သည္၊
'ကိုကိုႀကီးပ်င္းေနၿပီလား´
မ်က္ေစာင္းကေလးထိုးျပန္ပါၿပီ၊မ်က္ေမွာင္ႀကံဳကာၾကည့္ေသာသူရယ္ဘယ္လိုလိုေနေနကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးထဲကိုကိုႀကီးသာအလွဆံုးပါပဲ၊
'မပ်င္းဘူး´
'ဒါဆိုလည္းကြၽန္ေတာ္...´
'ေနဦး၊ငါအေပၚထပ္မွာေနရတာမြန္းၾကပ္ေနၿပီ၊ေအာက္ဆင္းခ်င္တယ္´
'ကိုကိုႀကီးအလိုက်ပါဗ်ာ´
ၿခံထဲမွာခ်ထားေသာစားပြဲႏုင့္ခံုမွာမင္းေနာင္ကိုထိုင္ေစၿပီးဘီစကစ္တခ်ိဳ႕ႏုင့္လက္ဖတ္ရည္ခ်ေပးထားသည္၊ထိုက္တန္ကအဂၤလိပ္သတင္းစာဖတ္ေနသည္အိမ္အကူေတြေမြးထားတဲ့ေခြးကေလးေတြျမင္ေတာ့လက္ထဲကဘီစကြတ္တဖဲ့ဖဲ့ကာမ်ွားေခၚေသာ္လည္းေခြးေလးမ်ားကမလာေပ၊ထိုက္တန္မသိမသာၾကည့္ေနသည္၊ေခြးေခၚမရ၍စိတ္တိုကာမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ေနျပန္ၿပီ၊ဟိုဘက္ဒီဘက္လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနရင္းထိုက္တန္နဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုးသြားသည္၊
'ေဟ့ေကာင္၊ထိုက္တန္´
သတင္းစာကိုခဏခ်ကာေခၚသူကိုၾကည့္လိုက္သည္
'ေျပာေလ၊ကိုကုိၿကီး´
'ငါအဲ့ေခြးေလးကိုင္ခ်င္တယ္၊ယူေပးကြာ´
'ကိုကိုႀကီးကြၽန္ေတာ္ကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာရင္ယူေပးမယ္´
'မင္းယူေပးကြာ´
'ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာေလဗ်ာ´
'ထိုက္တန္ေခြးေလးယူေပးပါ´
'ကိုကုိႀကီးကိုလို႔ထည့္ေျပာ´
'ထိုက္တန္!ကိုကိုႀကီးကိုဟိုေခြးမသားေလးယူေပးပါလား´
လက္ညိဳးကထိုက္တန္ဆီကာေျပာလိုက္သည္၊ထိုက္တန္ထကာအနားကပ္သြားၿပီး
'ဒီေခြးမသားေလးကေတာ့ကိုက္တယ္ေနာ္ပါးစပ္ကို´
'ဟိတ္ေကာင္၊ေတာ္ေတာ့မင္းယူေပးစရာရွိတာယူေပး´
ရွက္သြားတဲ့ကိုကိုႀကီးကိုေခြးကေလးေပးလိုက္ေတာ့ထိုက္တန္ကိုၾကည့္ကာ
'ေခြးမသားေလး´
'ကိုကုိႀကီး´
'ဘာလဲ´
ေခြးကေလးကိုလက္ထဲကမခ်သေဘာက်ေနေတာ့
'ကိုကိုႀကီးလိုခ်င္ရင္ယူထားေလ´
'တကယ္လား´
'အင္း´
'ငါ့ကိုအပိုင္ေပးတာေနာ္´
'အင္းဒါေပမဲ့ေခြးေလးရဲ႕သခင္ကိုလည္းယူရမယ္´
'ေတာ္စမ္း၊ေခြးကမွမင္းထက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္´
'ဒါဆိုလည္းမယူနဲ႔´
'ယူမွာ´
'လူကိုလား´
'ေခြးကို´
'အင္းပါ၊ယူယူ၊ကိုကိုႀကီးအလိုက်ပါဗ်ာ၊အခုေတာ့အိမ္ထဲဝင္မယ္၊ညစာစာဖို႔မလိုေတာ့ဘူး´
ညစာစားၿပီးအေပၚထပ္သုိ႔မင္းေနာင္ကိုပို႔ေပးၿပီးမင္းေနာင္ေအာက္ထပ္ရွိစာဖတ္ခန္းထဲတြင္စာ႐ြက္စာတမ္းတခ်ိဳ႕ၾကည့္ေနသည္၊ညတြင္းပိုင္းေရာက္လာသည့္ႏုင့္အေအးပိုလာသည္၊ယခုခ်ိန္ဆိုမာအေပၚထပ္မွာေအးလွၿပီ၊ကိုကုိႀကီးအတြက္ဝယ္ထားတဲ့ဆြယ္တာေလးကိုသြားေပးရန္ထိုက္တန္အေပၚတက္သြားသည္၊
'ကိုကိုႀကီး´
'ထိုက္တန္´
အျဖဴေရာင္လက္ကိုင္ပဝါတခုလံုအနီေရာင္ေျပာင္းေနသည္၊ဓားအေသးတစ္ေခ်ာင္း၊စာ႐ြက္၊ခဲတံႏုင့္ခဲဖ်က္ကဘယ္ကရတာလဲ၊ထိုက္တန္ျပာသြားသည္၊မင္းေနာင္လက္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနသည္၊
'ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊လက္က´
'ဘာမွမဟုတ္ဘူး´
'ကိုကုိႀကီးအိမ္ကိုစာေရးၿပီးအကူအညီေတာင္းမလို႔လား´
'......´
'ကြၽန္ေတာ္ကိုမုန္းသလားကိုကုိႀကီး´
'......´
'ကြၽန္ေတာ္ကိုခ်စ္သလား၊ကိုကုိႀကီး´
'......´
'ကြၽန္ေတာ္အခ်စ္ကကိုကိုႀကီးကိုအနာတရေတြခ်ည္းျဖစ္ေစတယ္ဆိုလည္းမနက္ျဖန္ကြၽန္ေတာ္ျပန္ဖို႔စီစဥ္ေပးပါ့မယ္၊ျပန္ပါ၊အခုေတာ့ေအးတယ္၊ဆြယ္တာေလးဝတ္ထားပါ´
မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ေျပာေနတဲ့ဒီေကာင္ေလးကိုမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္၊
'ဘာေၾကာင့္မ်ားမျဖစ္နိုင္တာေတြေတာင္းဆိုေနသလဲ၊ဝီလီယမ္၊မင္းအခ်စ္ကေလာကႀကီးကိုဆန္က်င့္ေနတာသိသလား၊ခ်စ္သင့္ခ်စ္ထိုက္တဲ့အရာကိုဘာေၾကာင့္မခ်စ္ရတာလဲ၊ဘာေၾကာင့္ငါလဲ၊ဝီလီယမ္ဒီအခ်စ္ကဒုကၡေတြပဲရွိေနမွာဆိုတာေကာမင္းသိလား၊ေရွ႕ေနာက္ေတြးၿပီးမခ်စ္ရတာလဲ၊ငါကျပန္ခ်စ္ေတာ့ေကာငါတို႔ကေပါင္းရမယ္တဲ့လား´
ႏုစ္ဦးသားေပြ႕ဖက္ထားေပ့မယ္ေႏြးေထြးခ်င္ထက္ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကိုသာရသည္
'ကြၽန္ေတာ္လည္းဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပါ့မလဲ၊ဒါေပမဲ့အခ်စ္ကေစခိုင္းတာေတာ့ကြၽန္ေတာ္မျငင္းရက္ဘူး၊ကုိကုိႀကီးကေကာဘာ
ေၾကာင့္ျငင္းေနရတာလဲ´
'မင္းကိုငါမခ်စ္ဘူးေျပာရင္ငိုမွာလား´
'ဟင့္အင္းမငိုဘူး၊ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ကိုကုိႀကီးလိမ္ေနလို႔´
'ဒါဆိုလည္းငါအေျဖေပးမေနေတာ့ဘူး၊ဝီလီယမ္´
မွိန္တိမ္တိမ္မီးေရာင္ေအာက္မွာထိစပ္သြားတဲ့နႈတ္ခမ္းမ်ား၊စူးရွေနေသာအၾကည္ေတြ၊သဘာဝကိုဆန္႔က်င့္ကာခ်စ္ခဲ့သည္၊
ဒါဟာအျပစ္ဆိုျပစ္ဒဏ္ကိုလည္းခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ပဲခံယူလိုက္မယ္၊မွားယြင္းေနတဲ့အခ်စ္တခုေၾကာင့္ကမာၻေပၚမွာပန္းမ်ားမပြင့္ေတာ့တာမဟုတ္၊မိုးမ်ားမ႐ြာခ်ေတာ့တာမဟုတ္၊ဒါကိုေတာင္လူေတြကဒီအခ်စ္ကိုအျပစ္တင္ရက္ၾကသည္၊တယ္ဆိုးတဲ့လူေတြပဲ၊
မနက္ေစာေစာနိုးလာေတာ့ေဘးကလူကေယာက်ာ္းတေယာက္၊ေျပာရမယ္ဆိုကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတယ္တဲ့၊တသက္လံုးဒီအခ်ိန္မိ်ဳးရပါ့မလားလို႔ေတြးပူေနခဲ့တာ၊ရလာခဲ့ၿပီ၊ခ်စ္သူနဖူးကိုတခ်က္နမ္းေတာ့
'နိုးေနရက္နဲ႔အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ေပါ့´
လည္ပင္းနားကိုပြတ္သပ္နမ္းေတာ့ယားကာထရယ္တဲ့ထိုလူသားရယ္သံဟာအရာအားလံုးထက္သာယာသည္၊
'ဟာဟား၊ေတာ္ၿပီမလုပ္နဲ႔၊ဟားဟား!!´
မ်က္လံုးခ်င္းဆံုကာၾကည့္ရင္း
'ခ်စ္တယ္၊ကိုကိုႀကီး´
'ခ်စ္ပါတယ္ဗ်ာ၊ခ်စ္ပါတယ္၊ဒီကဝီလီယမ္ကိုက်ဳပ္ခ်စ္ပါတယ္´
နႈတ္ခမ္းႏုစ္ခုကိုခ်ိတ္ဆက္ကာလ်ွာကိုပါးစပ္ထဲသြင္းကူေမႊေႏုာက္လိုက္သည္၊သူ႔နႈတ္ခမ္းေလးကိုစေနာက္သလိုကိုက္ဆြဲလိုက္ေတာ့မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္သြားသည္၊
'သြားေတာ့၊မ်က္ႏုာသြားသစ္ေတာ့၊ၿပီးရင္ငါ့ကိုလာေခၚ´
'ဟုတ္၊ၿပီးေတာ့ေရာ႕´
လက္ထဲထိုးေပးတဲ့စာ႐ြက္နဲ႔ခဲတံ
'အိမ္ကိုစာပို႔ခ်င္ရင္ပို႔ပါ၊´
ထိုက္တန္ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီးထြက္လာေတာ့မင္းေနာင္ရွိမေနပါ၊သိုေသာ္စာ႐ြက္ေလးကိုပန္းအိုးေအာက္မွာညႇပ္ထားသည္၊
*ေခြးကေလးရဲ႕သခင္ကက်ဳပ္အပိုင္*
သေဘာက်စြာၿပံဳးမိရင္းျပတင္းေပါက္ကၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘယ္အခ်ိန္ကဘယ္သူနဲ႔ဘယ္လိုမ်ားဆင္းသြားလိုက္လဲမသိပါ၊ၿခံထဲမွာေခြးကေလးနဲ႔ေဆာ့ေနေလရဲ႕
ကလ်ာထိုက္ေဒါသထြက္ကာေအာ္လိုက္သည္
'မယူနိုင္ဘူး၊ဒယ္ဒီ´
'ဒါညည္းကိစၥ၊ညည္းတို႔ေမာင္ႏုမေပါက္ကရေတြလုပ္ေနတာသိတယ္၊ဟိုအေကာင္ထိုက္တန္ကလည္းမင္းေနာင္နဲ႔၊ညည္းကလည္းခင္ေမၾကည္နားကမခြာဘူး၊ရူးေနၾကသလား၊´
'အၾကည္ကိုခ်စ္မိတယ္၊ဟုတ္တယ္၊ခ်စ္တယ္´
'ငါေျပာေနတာေတာင္၊´
'ခ်စ္တယ္၊အၾကည္ကိုသမီးသိပ္ခ်စ္တယ္´
ဖခင္ကိုမ်က္ႏုာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေတာ့၍ထြက္လာလိုက္ရာအိမ္ေရွ႕တြင္အထုတ္ကေလးပိုက္ကာေၾကာင္ရပ္ေနသည့္ခင္ေမၾကည္ကိုေတြ႕ေတာ့သည္၊
'အၾကည္....´
'မယ္မယ္ႀကီးကလက္ဖက္လာပို႔ခိုင္းလို႔ပါ၊အၾကည္....အၾကည္သြားေတာ့မယ္´
'အၾကည္!ေနပါဦး၊အၾကည္´
'ခင္ေမၾကည္၊ပါ၊ခင္ေမၾကည္လို႔ပဲေခၚပါ´
ရထားလံုးေပၚခင္ေမၾကည္တက္သြားၿပီးနားထဲမွာအဆက္မျပတ္ၾကားေနရတဲ့စကား၊
'အလိုေတာ္၊ဘယ္ႏုယ္အၾကည္ကိုခ်စ္တယ္တဲ့၊နားရွက္လိုက္တာ´
'အၾကည္ကိုခ်စ္မိတယ္၊ဟုတ္တယ္၊ခ်စ္တယ္´
ရွက္စရာ၊တကယ္ရွက္စရာ၊ေနာက္ရက္ေတြသူလာရင္ထြက္မေတြ႕ေတာ့ပါ၊သူကိုျမင္ရင္ေရွာင္ပစ္လိုက္သည္၊အၾကည္စိတ္ေတြဂနာမၿငိမ္ေတာ့ပါ၊ဘယ္လိုမ်ားေျပာလိုက္သလဲကြယ္၊လူကိုေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေအာင္သိပ္လုပ္သည္၊
Unicode
'မင်းကအရူးပဲ၊တကယ်ကိုသွက်သွက်ခါအောင်ရူးနေတဲ့အရူးကောင်´
'ဟုတ်တယ်၊အရူး၊အချစ်ရူးဆိုပိုမှန်တယ်ကိုကိုကြီး´
အိပ်ရာရဲ့ညာဘက်ကိုလှည့်ကာအိပ်ချလိုက်သည်၊ဒီကောင်လေးမျက်နုာကိုစေ့စေ့ပင်မကြည်ရဲပါ၊စူးရဲလှသောအကြည့်တွေနုင့်ပြန်ကြည့်နေတော့နုလုံးခုန်တွေမြန်ပါသည်၊
ညနေမင်းနောင်ပျင်းလှသည်၊အိမ်မှာဆိုလျှင်စာအုပ်လေားဘာလေးဖတ်လိုက်လမ်းလျှောက်လိုက်နုင့်အဆင်ပြေလှသည်၊အခုတော့ဘာမှမရှိသောအိမ်ကြီးရဲ့အပေါ်ထက်ဝယ်ပြတက်းပေါက်ကအပြင်ကိုငေးရုံသာတတ်နိုင်သည်၊လမ်းလျှောက်ရအောင်လည်းထိုက်တန်လက်ချက်ကြောင့်ခြေထောက်ကကျိုးထား၍ထိုင်နေရုံသာတတ်နိုင်သည်၊
'ကိုကိုကြီးပျင်းနေပြီလား´
မျက်စောင်းကလေးထိုးပြန်ပါပြီ၊မျက်မှောင်ကြုံကာကြည့်သောသူရယ်ဘယ်လိုလိုနေနေကျွန်တော်မျက်လုံးထဲကိုကိုကြီးသာအလှဆုံးပါပဲ၊
'မပျင်းဘူး´
'ဒါဆိုလည်းကျွန်တော်...´
'နေဦး၊ငါအပေါ်ထပ်မှာနေရတာမွန်းကြပ်နေပြီ၊အောက်ဆင်းချင်တယ်´
'ကိုကိုကြီးအလိုကျပါဗျာ´
ခြံထဲမှာချထားသောစားပွဲနုင့်ခုံမှာမင်းနောင်ကိုထိုင်စေပြီးဘီစကစ်တချို့နုင့်လက်ဖတ်ရည်ချပေးထားသည်၊ထိုက်တန်ကအင်္ဂလိပ်သတင်းစာဖတ်နေသည်အိမ်အကူတွေမွေးထားတဲ့ခွေးကလေးတွေမြင်တော့လက်ထဲကဘီစကွတ်တဖဲ့ဖဲ့ကာမျှားခေါ်သော်လည်းခွေးလေးများကမလာပေ၊ထိုက်တန်မသိမသာကြည့်နေသည်၊ခွေးခေါ်မရ၍စိတ်တိုကာမျက်မှောင်ကြုံ့နေပြန်ပြီ၊ဟိုဘက်ဒီဘက်လှည့်ပတ်ကြည့်နေရင်းထိုက်တန်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံးသွားသည်၊
'ဟေ့ကောင်၊ထိုက်တန်´
သတင်းစာကိုခဏချကာခေါ်သူကိုကြည့်လိုက်သည်
'ပြောလေ၊ကိုကိုကြီး´
'ငါအဲ့ခွေးလေးကိုင်ချင်တယ်၊ယူပေးကွာ´
'ကိုကိုကြီးကျွန်တော်ကိုကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောရင်ယူပေးမယ်´
'မင်းယူပေးကွာ´
'ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောလေဗျာ´
'ထိုက်တန်ခွေးလေးယူပေးပါ´
'ကိုကိုကြီးကိုလို့ထည့်ပြော´
'ထိုက်တန်!ကိုကိုကြီးကိုဟိုခွေးမသားလေးယူပေးပါလား´
လက်ညိုးကထိုက်တန်ဆီကာပြောလိုက်သည်၊ထိုက်တန်ထကာအနားကပ်သွားပြီး
'ဒီခွေးမသားလေးကတော့ကိုက်တယ်နော်ပါးစပ်ကို´
'ဟိတ်ကောင်၊တော်တော့မင်းယူပေးစရာရှိတာယူပေး´
ရှက်သွားတဲ့ကိုကိုကြီးကိုခွေးကလေးပေးလိုက်တော့ထိုက်တန်ကိုကြည့်ကာ
'ခွေးမသားလေး´
'ကိုကိုကြီး´
'ဘာလဲ´
ခွေးကလေးကိုလက်ထဲကမချသဘောကျနေတော့
'ကိုကိုကြီးလိုချင်ရင်ယူထားလေ´
'တကယ်လား´
'အင်း´
'ငါ့ကိုအပိုင်ပေးတာနော်´
'အင်းဒါပေမဲ့ခွေးလေးရဲ့သခင်ကိုလည်းယူရမယ်´
'တော်စမ်း၊ခွေးကမှမင်းထက်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်´
'ဒါဆိုလည်းမယူနဲ့´
'ယူမှာ´
'လူကိုလား´
'ခွေးကို´
'အင်းပါ၊ယူယူ၊ကိုကိုကြီးအလိုကျပါဗျာ၊အခုတော့အိမ်ထဲဝင်မယ်၊ညစာစာဖို့မလိုတော့ဘူး´
ညစာစားပြီးအပေါ်ထပ်သို့မင်းနောင်ကိုပို့ပေးပြီးမင်းနောင်အောက်ထပ်ရှိစာဖတ်ခန်းထဲတွင်စာရွက်စာတမ်းတချို့ကြည့်နေသည်၊ညတွင်းပိုင်းရောက်လာသည့်နုင့်အအေးပိုလာသည်၊ယခုချိန်ဆိုမာအပေါ်ထပ်မှာအေးလှပြီ၊ကိုကိုကြီးအတွက်ဝယ်ထားတဲ့ဆွယ်တာလေးကိုသွားပေးရန်ထိုက်တန်အပေါ်တက်သွားသည်၊
'ကိုကိုကြီး´
'ထိုက်တန်´
အဖြူရောင်လက်ကိုင်ပဝါတခုလုံအနီရောင်ပြောင်းနေသည်၊ဓားအသေးတစ်ချောင်း၊စာရွက်၊ခဲတံနုင့်ခဲဖျက်ကဘယ်ကရတာလဲ၊ထိုက်တန်ပြာသွားသည်၊မင်းနောင်လက်ကိုသေချာကြည့်နေသည်၊
'ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊လက်က´
'ဘာမှမဟုတ်ဘူး´
'ကိုကိုကြီးအိမ်ကိုစာရေးပြီးအကူအညီတောင်းမလို့လား´
'......´
'ကျွန်တော်ကိုမုန်းသလားကိုကိုကြီး´
'......´
'ကျွန်တော်ကိုချစ်သလား၊ကိုကိုကြီး´
'......´
'ကျွန်တော်အချစ်ကကိုကိုကြီးကိုအနာတရတွေချည်းဖြစ်စေတယ်ဆိုလည်းမနက်ဖြန်ကျွန်တော်ပြန်ဖို့စီစဉ်ပေးပါ့မယ်၊ပြန်ပါ၊အခုတော့အေးတယ်၊ဆွယ်တာလေးဝတ်ထားပါ´
မျက်ရည်များနဲ့ပြောနေတဲ့ဒီကောင်လေးကိုမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်၊
'ဘာကြောင့်များမဖြစ်နိုင်တာတွေတောင်းဆိုနေသလဲ၊ဝီလီယမ်၊မင်းအချစ်ကလောကကြီးကိုဆန်ကျင့်နေတာသိသလား၊ချစ်သင့်ချစ်ထိုက်တဲ့အရာကိုဘာကြောင့်မချစ်ရတာလဲ၊ဘာကြောင့်ငါလဲ၊ဝီလီယမ်ဒီအချစ်ကဒုက္ခတွေပဲရှိနေမှာဆိုတာကောမင်းသိလား၊ရှေ့နောက်တွေးပြီးမချစ်ရတာလဲ၊ငါကပြန်ချစ်တော့ကောငါတို့ကပေါင်းရမယ်တဲ့လား´
နုစ်ဦးသားပွေ့ဖက်ထားပေ့မယ်နွေးထွေးချင်ထက်ဝမ်းနည်းပူဆွေးခြင်းကိုသာရသည်
'ကျွန်တော်လည်းဘယ်ဖြစ်ချင်ပါ့မလဲ၊ဒါပေမဲ့အချစ်ကစေခိုင်းတာတော့ကျွန်တော်မငြင်းရက်ဘူး၊ကိုကိုကြီးကကောဘာ
ကြောင့်ငြင်းနေရတာလဲ´
'မင်းကိုငါမချစ်ဘူးပြောရင်ငိုမှာလား´
'ဟင့်အင်းမငိုဘူး၊ဘာလို့လဲဆိုတော့ကိုကိုကြီးလိမ်နေလို့´
'ဒါဆိုလည်းငါအဖြေပေးမနေတော့ဘူး၊ဝီလီယမ်´
မှိန်တိမ်တိမ်မီးရောင်အောက်မှာထိစပ်သွားတဲ့နှုတ်ခမ်းများ၊စူးရှနေသောအကြည်တွေ၊သဘာဝကိုဆန့်ကျင့်ကာချစ်ခဲ့သည်၊
ဒါဟာအပြစ်ဆိုပြစ်ဒဏ်ကိုလည်းချစ်တဲ့လူနဲ့ပဲခံယူလိုက်မယ်၊မှားယွင်းနေတဲ့အချစ်တခုကြောင့်ကမ္ဘာပေါ်မှာပန်းများမပွင့်တော့တာမဟုတ်၊မိုးများမရွာချတော့တာမဟုတ်၊ဒါကိုတောင်လူတွေကဒီအချစ်ကိုအပြစ်တင်ရက်ကြသည်၊တယ်ဆိုးတဲ့လူတွေပဲ၊
မနက်စောစောနိုးလာတော့ဘေးကလူကယောကျာ်းတယောက်၊ပြောရမယ်ဆိုကိုယ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲရောက်နေတယ်တဲ့၊တသက်လုံးဒီအချိန်မိျုးရပါ့မလားလို့တွေးပူနေခဲ့တာ၊ရလာခဲ့ပြီ၊ချစ်သူနဖူးကိုတချက်နမ်းတော့
'နိုးနေရက်နဲ့အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်တယ်ပေါ့´
လည်ပင်းနားကိုပွတ်သပ်နမ်းတော့ယားကာထရယ်တဲ့ထိုလူသားရယ်သံဟာအရာအားလုံးထက်သာယာသည်၊
'ဟာဟား၊တော်ပြီမလုပ်နဲ့၊ဟားဟား!!´
မျက်လုံးချင်းဆုံကာကြည့်ရင်း
'ချစ်တယ်၊ကိုကိုကြီး´
'ချစ်ပါတယ်ဗျာ၊ချစ်ပါတယ်၊ဒီကဝီလီယမ်ကိုကျုပ်ချစ်ပါတယ်´
နှုတ်ခမ်းနုစ်ခုကိုချိတ်ဆက်ကာလျှာကိုပါးစပ်ထဲသွင်းကူမွှေနေုာက်လိုက်သည်၊သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုစနောက်သလိုကိုက်ဆွဲလိုက်တော့မျက်မှောင်လေးကုတ်သွားသည်၊
'သွားတော့၊မျက်နုာသွားသစ်တော့၊ပြီးရင်ငါ့ကိုလာခေါ်´
'ဟုတ်၊ပြီးတော့ရော့´
လက်ထဲထိုးပေးတဲ့စာရွက်နဲ့ခဲတံ
'အိမ်ကိုစာပို့ချင်ရင်ပို့ပါ၊´
ထိုက်တန်ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီးထွက်လာတော့မင်းနောင်ရှိမနေပါ၊သိုသော်စာရွက်လေးကိုပန်းအိုးအောက်မှာညှပ်ထားသည်၊
*ခွေးကလေးရဲ့သခင်ကကျုပ်အပိုင်*
သဘောကျစွာပြုံးမိရင်းပြတင်းပေါက်ကကြည့်လိုက်တော့ဘယ်အချိန်ကဘယ်သူနဲ့ဘယ်လိုများဆင်းသွားလိုက်လဲမသိပါ၊ခြံထဲမှာခွေးကလေးနဲ့ဆော့နေလေရဲ့
ကလျာထိုက်ဒေါသထွက်ကာအော်လိုက်သည်
'မယူနိုင်ဘူး၊ဒယ်ဒီ´
'ဒါညည်းကိစ္စ၊ညည်းတို့မောင်နုမပေါက်ကရတွေလုပ်နေတာသိတယ်၊ဟိုအကောင်ထိုက်တန်ကလည်းမင်းနောင်နဲ့၊ညည်းကလည်းခင်မေကြည်နားကမခွာဘူး၊ရူးနေကြသလား၊´
'အကြည်ကိုချစ်မိတယ်၊ဟုတ်တယ်၊ချစ်တယ်´
'ငါပြောနေတာတောင်၊´
'ချစ်တယ်၊အကြည်ကိုသမီးသိပ်ချစ်တယ်´
ဖခင်ကိုမျက်နုာချင်းမဆိုင်ချင်တော့၍ထွက်လာလိုက်ရာအိမ်ရှေ့တွင်အထုတ်ကလေးပိုက်ကာကြောင်ရပ်နေသည့်ခင်မေကြည်ကိုတွေ့တော့သည်၊
'အကြည်....´
'မယ်မယ်ကြီးကလက်ဖက်လာပို့ခိုင်းလို့ပါ၊အကြည်....အကြည်သွားတော့မယ်´
'အကြည်!နေပါဦး၊အကြည်´
'ခင်မေကြည်၊ပါ၊ခင်မေကြည်လို့ပဲခေါ်ပါ´
ရထားလုံးပေါ်ခင်မေကြည်တက်သွားပြီးနားထဲမှာအဆက်မပြတ်ကြားနေရတဲ့စကား၊
'အလိုတော်၊ဘယ်နုယ်အကြည်ကိုချစ်တယ်တဲ့၊နားရှက်လိုက်တာ´
'အကြည်ကိုချစ်မိတယ်၊ဟုတ်တယ်၊ချစ်တယ်´
ရှက်စရာ၊တကယ်ရှက်စရာ၊နောက်ရက်တွေသူလာရင်ထွက်မတွေ့တော့ပါ၊သူကိုမြင်ရင်ရှောင်ပစ်လိုက်သည်၊အကြည်စိတ်တွေဂနာမငြိမ်တော့ပါ၊ဘယ်လိုများပြောလိုက်သလဲကွယ်၊လူကိုခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်အောင်သိပ်လုပ်သည်၊