9.2 ✯

482 50 3
                                    

Hajime yüzünü ses gelen tarafa doğru çevirmişti ve polislerin geleceğinden haberi bile yoktu. Sanzu'nun da çağırıcağını sanmıyordu. Peki kim polisi aramıştı?
Hajime kapıya doğru yürüdü ve fark ettiği bir şey vardı.
Sanzu kaçmıştı. Panikle evin her köşesine baktı ama bulamamıştı genci. "Nerdesin lan piç? Nereye kayboldun?" Çaresizce çırpınıp bağırıyordu Hajime. Ama geç kalmıştı polisler evi çoktan basmıştı bile...

Bir iki saat sonra Hajime polislere herşeyi anlatmış Hajime'yi serbest bırakmışlardı. Sanzu'yu şikayet etmişti. Polisler elinden gelenini yapacaklarına söz vermişlerdi...

...

"Alo Seishu? Musait misin?" Seishu gelen sesle irkildi ve bir sure sessiz kalmıştı. Bir şey diyemedi. "Alo seishu? Orda mısın? Bak istersen bunu başka bir yerde konuşsak daha iyi olmaz mı ha?" Seishu halen bir şey diyememişti. Elleri tir tir titriyordu. Parmakları kırmızı tuşa doğru basılı verdi ve telefonu gencin yüzüne doğru kapatmıştı.
Bir süre geçmişti ve sonunda Seishu, Hajime'nin kapısının önündeydi. Kar soğuğundan elleri soğuktan donmuştu resmen. Kapıya hafifçe tıkladı Hajime duyar mıydı onu düşünmedi ve kapıda beklemeye başladı. Hajime hızlı adımlarla kapıya yetişti ve kapıyı açtı. Karşısında burnunun ucu kıpkırmızı olmuş al yanakları ortaya çıkmış bir sarışın vardı. Hajime çocuğa kollarını açmış sarılmaya meyiliyken Seishu bir adım geri atarak çekildi. Hajime ise boşlukta kalmış kendini hemen toparlamıştı.
"Hoşgeldin Seish-" Hajime'ni sözü bir tokatla yarıda kesilmişti. Ortam sessizleşti.
"Anlıyorum" dedi Hajime sadece ve başını hafifçe eğdi.

"Hepsi, hepsi senin yüzünden! Ablamın hayatına girmemeliydin! Sana aşık olan bir piskopat senin yüzünden bizi de bitirdi!" Seishu boğazındaki ağrıyı aldırmadan bağırdı. Gözleri dolmaya başlıyordu. Hajime'nin yakasından tutmuştu.
"Benim daha güvenilecek kimsem yok artık."
Hajime sessizleşti ve elini İnupi nin omzuna attı. "Cezamı çekmeye hazırım. Ne yapmak istiyorsan yap."
İnupi yüzünü kaldırmış dolu gözlerle Hajime'ye yavaşça sarıldı. Hafifçe yutkundu. "Sanzu nerde?" Hajime beklenmedik bir soruyla karşılaşmıştı. "Polisler onu yakalamış olmalı. Yarın polise gidip bakıcam. Hapisteyse onu ziyarete gidicem." İnupi yavaşça yutkundu yine ve gözyaşlarını sildi kendini biraz sakinleştirdikten sonra içini çekerek Hajime'yi kenara itti. Ayağa kalkarak soğuktan yara olmuş ellerini cebine soktu. Arkasını dönmeden konuştu. "Senle daha işim bitmedi." Dedi ve yavaş adımlarla sisin içinde kaybolmuştu. Donmuş bir şekilde duruyordu kapının önünde. Buz tutmuş yerler vücudunu donduruyordu. Başını yerden kaldırarak yüzünü bulutlara çevirdi. "Ben ne yapacağım" dedi sadece. Gözyaşları artmaya başladı. Ağlıyordu kendini ağlamak için sıkmıyordu. Ağlamak istiyordu çünkü...




Bismila sonunda yeni bölümler yazabildim Lodksldkwl

𝙍𝙚𝙫𝙚𝙣𝙜𝙚  • Kᴏᴋoɴᴜɪ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin