The rogue

H11 ~only 2~

KIARA
Terwijl ik door Jace zijn haar streel en hem diep in zijn gouden ogen aankijk voel ik zijn tanden over mijn nek schrapen. Dan duwt hij ze er diep in. Ik schrik hard.

"Rustig maar prinsesje, het komt goed" stelt hij me gerust.

Hij trekt zijn tanden terug en zegt: "nu ben je van mij en van niemand anders." Wat heeft hij me nu juist gemarkeerd!

Ik kijk hem bang aan. "Nu kan niemand ons nog scheiden. " Mijn oog valt op Jace zijn ketting. Jace volgt men blik en steekt dan snel de ketting onder z'n shirt.

"Nu je me gemarkeerd hebt kunnen we geen geheimen meer voor elkaar hebben Jace!"zeg ik verveeld.

Jace kijkt me hopeloos aan. "Wie of wat is Alexandria? "Zeg ik op een jaloerse toon.

Jace haalt de ketting terug vanonder zijn tshirt vandaan en wrijft er over met zijn duim. Hij ziet het er moeilijk mee te hebben. Ik kijk hem ongerust aan.

Dan zie ik de traan die in zijn oog komt opborrelen. Ik wrijf over z'n kaak en knuffel hem hard. Hij neemt mij ook stevig vast en snuift mijn geur op.

JACE
Ik staar over haar schouder naar de muur en denk weer terug aan vroeger. (Zie: alexandria) Ik mis haar zo erg en al 1 deel van men ziel is afgestorven.

Als Kiara nu ook nog dood gaat ben ik er onmiddellijk aan. Als zij zwakker word word ik dat ook. Ik trek haar nog dichter tegen me aan en snuif haar geur nog eens op. Ze ruikt heerlijk en ik zou zo uren kunnen blijven zitten.

ZAYN
Vermoeid open ik mijn ogen. Alles is wazig en ik voel hevige pijn door men lichaam stromen.

Ik zie een zwarte vlek tegen de muur leunen. De zwarte vlek neemt steeds meer vorm aan en dan springt zijn geur in mijn neus.

Het was de geur van de beta die me wou vermoorden. Ik begon zachtjes te grommen. De vlek begon steeds meer op een mens te lijken.

Het was een jongen met bruin haar en een kras langs zijn oog. Ik schate hem zo een 22.

De jongen kwam naast men bed zitten en ik ging rechtop zitten. Ik keek hem kwaad aan en kon hem elk moment gaan vermoorden. " Wow rustig! Het spijt me oke! Ik wist niet dat je van Laura haar roedel zat!"riep hij bang.

Natuurlijk laura zij is de enige die zo een kras in iemands gezicht kan zetten. Ik kijk hem nog eens aan, natuurlijk!

Dat ik dat niet eerder zag de jongen leek verdomd veel op Laura. "Wie ben jij! "Snauwde ik hem toe. "Ik ben Aiko broer van Laura ik groeide op in bloodpack en werd ontvoert naar blackpack" Ik keek hem aan en dan vloog de deur open.

Sofie stormde binnen,mijn mate. Ze vloog me rond de hals. "Omg je bent wakker!" Fluisterde ze in men oor.

Ze kuste me liefdevol op de mond en trok me dichter tegen zich aan. Ze duuwde hard tegen de wonde in men rug en ik kreunde even. Meteen liet ze los en ik zei :"nee het is okay baby"

Ze keek me vol medelijden aan en wierp een dodelijke blik op Aiko. Ik draaide haar hoofd weer zodat ze me recht aankeek en dan ontmoete onze lippen opnieuw.

KIARA
Ik keek Jace bezorgt aan en vroeg:"Is alles oké met Zayn?" Hij knikte en zei:"Hij is net wakker geworden en hij maakt het goed."

Een hele last viel van men schouders en er kwam een lach op men gezicht. "Ik ben zo blij dat ik jou gevonden heb" zeg ik zacht terwijl ik hem een kusje op zijn kaak geef. Hij fluistert:" ik ook"

Dan is er een zacht klopje op de deur en de deur gaat voorzichtig open. Daar staat Kenzo met traandende ogen. Jace springt op en rent naar hem toe.

Ik vond altijd al dat Jace en Kenzo een heel goede band hadden net alsof ze elkaar al jaren kennen. Hij omhelst hem en zegt:"wat is er?" "het is... Diana... ze... ze heeft het niet gehaald..."snikte hij net hoorbaar.

Ik zag Jace z'n gezicht veranderen er kwam een traan in zijn oog. Wie is Diana?

KENZO (zie foto)
De pijn is ondraagbaar. Diana was mijn enige familie lid dat ik nog over had, nadat mijn broer en ex beta Tom was gestorven in de oorlog waren ik en Diana nog de enige van mijn familie.

Toen ik Tom was kwijtgeraakt vonden ik, Diana en Jace steun bij elkaar.

Ik zag hoe Jace het ook moeilijk kreeg om zijn tranen te bedwingen en Kiara die bezorgt en tegelijkertijd vewart naar ons keek.

Ik liet Jace los en liep terug naar buiten, het bos in, daar lag Diana nog steeds op dezelfde plaats. Ze licht zo prahtig net alsof ze slaapt. Haar hand ligt op haar buik, waneer ik het van haar buik afhaal zie ik een verschrikkelijke bijtwonde.

De tranen vloeien uit men ogen en vallen op haar lichaam. Ik voel een hand op men schouder. Ik kijk op. Het is Jace hij was me gevolgt tot hier.

Ik went men blik terug af en kijk weer naar Diana. Ik plaats haar hand terug over de wonde. Ik sluit haar mooie bruine ogen en wrijf nog eens over haar kaak.

Waarom?! Waarom moest zij het zijn! Ik neem haar vast en hef haar op in mijn armen. "we zullen een mooie begrafenis geven" zegt jace. Ik knik en loop met haar naar de stad.

Haar mooie lange bruine haar hangt triest naar beneden en de wolken vullen de hemel.

Waneer ik de stad traag binnenstap zie ik iedereen me met medlijden aankijken. Ze staren me allemaal aan en ik kijk naar Diana.

Ik hoor enkele mensen snikken en anderen komen dichter. Ik hoor dat Jace stil achter me loopt.

Het nieuws raakt hem ook zwaar want na het voorval zijn we alle 3 heel dicht naar elkaar gegroeit net zoals een familie.

------------------------
Thnx voor het lezen!

Ily all 💋

Like? Comment? Follow?