The rogue

H14 ~Two souls~

BRANDON
"Hoe...hoe deed je dat?"vraag ik verbaast.

Ze heft haar schouders op en draait zich om voorzichtig stapte ze weg. Ik sprong op en liep naar haar toe. Ik nam haar arm vats en ze schrok even en probeerde dan haar arm los te krijgen.

"Alsjeblieft vertel het me..." smeekte ik terwijl ik haar arm los liet. "Krachten" zie ze droog en ze liep door.

Wat? Krachten? Ik snapte er geen meter van. Hoe heeft ze die krachten? Is ze dan toch geen weerwolf.

"Tuurlijk ben ik wel een weerwolf"zegt ze zagt.

Ik kijk haar richting uit en ze staart me aan. Waarom doet ze dat altijd? Dat is zo eng! En hoe wist ze dat ik dat dacht?

"Gedachtenlezen!"zegt ze op zo een duhh toon.

WTF! Maar hoe..euh?

"Krachten" antwoord ze simpel.

Dan fluit ze op haar vingers. Ik kijk haar aandachtig aan en zie dan een wit paard vanachter haar komen. Maar het is niet zo maar een paard het heeft een..-

"Hoorn? Duhh, het is een eenhoorn" onderbreekt ze men gedachten. Het paard euhmm eigenlijk de eenhoorn... stopt naast haar en kijkt me schuuw aan.

"Rustig Arwen"(zie foto) fluisterd ze in de eenhoorns oor. Ze wrijft met haar hand over Arwens snuit.

Arwen word nu rustig en gaat relaxed staan.

"Kom maar..."zegt ze zacht tegen mij.

Ik zet enkel stappen naarvoor en steek men hand rustig uit naar het dier.
Arwen schrikt en steekt haar hoorn naar voor.

"Rustig..."zegt Avril zagt en Arwen gaat terug normaal staan. Ik laat Arwen men geur opsnuiven en aai haar dan zacht over haar snuit.

"Je bent goed met paarden"zegt ze lief. Er staat een mooie glimlach op haar gezicht. Ik glimlach even naar haar en kijk dan naar Arwen.

Waar heeft ze een eenhoorn vandaan? Die bestaan toch niet? Dit meisje word steeds maar vreemder en vreemder.

"Wil je alsjeblieft zwijgen tegen iedereen over alles wat je zonet gezien hebt..."smeekt ze. Ik knik en kijk terug naar de eenhoorn.

"Brandon ben jij dat?" hoor ik in de verte achter me. Ik kijk in de richting van het geluid het is Zayn.

Ik draai me terug om en Avril en Arwen zijn verdwenen.

Zayn komt steedsdichter tot hij naast me staat en zegt: "Wat doe je hier?"

Ik staar nog steeds naar waar normaal Avril en Arwen stonden. "niks"zeg ik stil. "We hebben alle overlevende nodig in het dorp!"zegt hij bevelend. "Is alles goed Brandon?"

"Ja...Ja alles is oke" zeg ik terwijl ik in de richting van het dorp loop.

In het dorp staat Jace ongeduldig te wachten hij heeft Kiara's hand stevig vast en op 1 rij staan alle overlevenden...behalve Avril.

Ik ga naast Kenzo staan en fluister: "waar is Avril?" "Avril?Die hebben we al een maand niet meer gezien. "Waarom soms?" vraagt hij nieuwsgierig. "Gewoon"

"Aandacht"schreeuwt Zayn die ongeduldig voor ons loopt te ijsberen.

"We zullen vandaag onze roedellijst bijwerken en ook de rekruten worden herkozen."zegt hij. Jace stapt naar voor en zegt. "Brandon?" "Ja alpha!"

"Jij bent vrijgesteld van het leger en luistert naar mijn bevelen. Kenzo?" Kenzo knikt en zegt :"ja alpha" "Je houd je plaats als rekrut!" "Sofie?" "Alpha!"

"je houd je plaats als verpleegster" Er komt een glimlag op Zayn zijn gezicht. "Laura?" "Ja!" "leger!" "Yess!" schreeuwt Laura uit. Jace kijkt haar kwaad aan.

"Diana..."zegt Jace stil. Ik zag meteen dat Kenzo het moeilijk kreeg. "DAVE!" "Aanwezig" "Rekrut!" "wat...nee... maar ik ben de onder Beta!" schreeuwt hij kwaad.

Zayn kijkt de Alpha aan :"Alpha dit moet een vergissing zijn! Ik en Dave werken al jaren lang samen!" "Stilte..."zegt Jace.

Dave loopt gefrustreerd weg en gooit de bank op het marktplijn omver. Dan loopt hij het bos in.

"Aiko!" "Ja alpha" zegt hij onzeker. "Onder Beta" Laura vliegt rond Aiko's nek en geeft hem een warme knuffel.

"Sander!" "Gesneuvelt" mompel ik onzeker. "ZAYN!" "Alpha!" "Beta" de glimlag verschijnt terug op zijn gezicht.

"Zeno!" "Hier!" "rekrut"

"Kiara!"zegt hij. Zijn stem verandert plost van een harde Alphastem naar een liefdevole. "Luna!" Iedereen begint te juigen.

"Avril..."zegt hij zacht. Ik kijk om me heen. "Mona!"

"Hé wacht!" schreeuw ik. Jace kijkt me vragend aan. "Avril is nog in het bos!" "Dat kan niet dan was ze al lang gesneuvelt of had ons leger haar wel al in die maand gezien."

"Maar ik zach haar daarnet en ze heeft mee geholpen bij de oorlog" Iedereen keek me aan alsof ik een halve gare was. "Laat ook maar !" zei ik verveeld terwijl ik het bos weer inliep.

Ik ga naar de plek waar ik Avril voor het laatst zag en roep: "AVRIL! AVRILLLLLLLLL!" "Ja?" Hoor ik plots achter me en van de schrik spring ik vooruit.

Dan draai ik me om en kijk recht in haar blauwe ogen. "Je moet echt stoppen met me zo te laten schrikken"zeg ik. "Sorry..." "Alle overlevende moeten naar het dorp"zeg ik terwijl ik haar arm pak.

"Ik ga niet!"zegt ze terwijl ze zich loswurmt en als een klein kind zich omdraait. "Maar nu denkt iedereen dat je dood bent"

"Laat ze dat maar denken! Dan word ik tenminste niet door hen gestoort en ze missen me toch niet!" zegt ze.

"TROUWENS WAT DEDEN ZE TOEN IK MEN KRACHTEN ONDEKTE ZE ZIJDEN DAT IK RAAR WAS EEN CREEP!" zegt ze plots met een heel andere en zwaardere stem dan normaal. Ze draait zich terug om en haar ogen zijn zo zwart als de nacht.

Ze zag er vreselijk eng uit, haar haar werd donkerder en ze leek niet meer op een engel maar op een demon. Ik zette enkele stappen achteruit.

"Ben je bang Brandon?"zegt ze met een grote enge grijns op haar gezicht. Ze zette een paar stappen vooruit en ik naar achter. Maar dan liep ik tegen een boom aan.

Ze stak haar hand uit en de klimop tegen de boom begon me vast te binden aan de boom. Het ging steeds maar straker en straker en ik kon bijna niet meer ademen. Het was echt verschrikkelijk en ik zei: "Alsjeblieft Avril! Stop!"

"O maar ik ben Avril niet ik ben Amber"zei ze met een nog grotere grijns op haar gezicht. Dan viel Avril of Amber idk... op de grond. Ze bleef roerloos liggen.

Arwen kwam aangesneld ze sneed de klimop kapot met haar hoorn en maakte me duidelijk dat ik Avril op haar rug moest leggen en ik er ook moest opkruipen. Dus deed ik dat.

Ik reed door het bos op de rug van een eenhoorn met een meisje met krachten en 2 zielen in zich en ik was bijna dood.

Kon deze dag nog raarder worden?

----------------------------------------------

Thnx voor het lezen!

Ily all 💋

Like? Comment? Follow?