The rogue

H18 ~It's time~

JACE
"We moeten de stad waarschuwen! Alle kinderen moeten in veiligheid gebracht worden! Dit is het moment om haar te overwinnen!"zeg ik zacht terwijl ik nog steeds naar het gedaante staar.

Ik wil net naar de hoorn rennen maar dan houd Skyler me tegen en kijkt me doordringend aan. "Als je dat doet vermoord je meteen heel je roedel. Ze weet wat je van plan bent! En haar doel nu is gewoon achterhalen waar haar mate is. En zelfs als je haar overwint.... er zullen mensen van de roedel sterven en Brandon ook..."Bij haar laatste woorden kijkt ze Kiara aan.

Ik wist dat Kiara Brandon als een broer vond en het zou haar vreselijk veel pijn doen.

Ik ga terug aan het raam staan en speur naar de schim. "Ze is weg"zeg ik net hoorbaar terwijl ik nog steeds naar de plek staar waar ze stond.

Dan voel ik dat Skyler van het raam wegloopt. Ik kijk haar na en zie dat ze een mes uit haar leren bot haalt. "En wat denk jij te gaan doen?"vraag ik.

"Ik? gewoon... een wandeling in het bos" "Geen spraken van! Avril loopt nog steeds rond!"

"Wie is Avril? Ik ken alleen maar Amber..."zegt ze terwijl ze het huis half uit is en voor ik haar kon tegenhouden was ze het bos al in.

"Die zien we niet meer terug..."zegt Kenzo die suf tegen de muur leunt.

KAJLA
Verveeld leun ik met men rug tegen de tak. Hier zit ik dan in een boom de noten van een eekhoorn te tellen. Wat een saai leven heb ik toch! En de weerwolven in het dorp zijn zo saai!

Ik haal het mes dat ik van Skyler had gekregen uit mijn schoen en bekijk het aandachtig dan stop ik het terug en onder me hoor ik een krak dan zie Skyler die door het bos loopt.

Ik spring uit de boom recht achter haar en zeg : "Watt doee jeee?" "Hey Kajla..." antwoord ze al zonder dat ze zich omdraait. Ben ik zo voorspelbaar?

Dan draait ze zich om en ik zie hoe hard ze haar mes vastklemt in haar hand. "Wat is er?" "Het is tijd..." "wat nu maar..." "hou je mond en zoek Aline!" Zegt ze bevelend.

Ik neem men mes en volg haar.

BRANDON
Oplettend zit ik in de zetel. Ik ben sinds dat ik Avril achter liet helemaal paranoïde. Bij elke krak bij elke donkere hoek denk ik dat zij het is.

Ik zal dit niet lang meer volhouden. Vroeg of laat is ze hier. Die gedachten lieten me helemaal doordraaien.

Aan de ene kant verlang ik zo naar men mate maar aan de andere kant...ze is gevaarlijk en misschien...is ze zelf in staat om haar mate te vermoorden.

Plots vliegt de deur open en ik kijk er bang naar terwijl ik nog meer tegen de leuning aanschuif. Iss ze hieeerr?

"Hey bro!"klinkt plots een vrij bekende stem. Zeno komt de kamer binnen en loopt naar de koelkast waar hij een biertje uithaalt.

Hij draait zich om en kijkt me aan. "Je ziet er uit alsof je een geest hebt gezien" Ik blijf hem met grote ogen aankijken. "Okey..."

Hij loopt naar de 1 zit en gaat rustig zitten. Hij drinkt een paar sloken en zegt: "Ook 1tje" Ik knik alleen maar.

Hij staat terug op en voor ik het besef houd hij een biertje voor men neus.

ZENO (zie foto)
Brandon neemt het biertje aan en blijft er even naar staren ik ga naast hem zitten en zeg: "Eyy... brooo relax ze gaat heus niet zomaar voor je neus staan hoor! Je hebt nog zo een euhmmm... paar dagen"

Hij kijkt me vervloekend aan en zegt : "heel geruststellend hoor..." Hij blijft me even aanstaren en dan kijkt hij terug naar het biertje. "Euhhhmmm dat is om op te drinken..."zeg ik simpel.

Hij kijkt me terug aan en zijn gelaatsuitdrukking is tussen geïrriteerd en lachend wat best een grappig beeld geeft.

Ik kan mijn lach niet inhouden en ik zie nu dat hij dat niet echt fijn vind.

Hij zet zijn bier met een bonk neer op de tafel en stapt naar de deur. Wanneer hij op het punt staat hem te openen zeg ik :"En waar denken we heen te gaan?"

"Ik ga naar Avril" Ik spring recht en ren naar de deur maar die is al open. "Geen sprake van! Snap dat dan er is geen Avril meer! Er is alleen nog maar Amber haar duivel! "

"En die Amber zal niemand sparen om mij te krijgen!"

Ondertussen staan we nu al in het midden van het marktplein. Veel mensen staren ons aan. "Ik laat je je dood niet tegemoet gaan!" roep ik terwijl ik hem vastgrijp en op de grond druk en er zelf heel mijn gewicht opzet.

"Laat me gaan!" schreeuwt hij terwijl hij hard gromt en me een vuist in men gezicht geeft. Alles is even wazig en ik voel dat hij in weerwolvengedaante verandert.

De woede kan mijn wolf ook niet meer tegenhouden en ik verander ook en kijk hem dodelijk in de ogen.

Ik was 2 keer groter dan hem en gespierder maar ik wist dat Brandon een goede vechttechniek had en heel snel is.

Ik kijk even rond en zie alle mensen die ons aanstaren en ik bedenk me plots waar ik mee bezig ben maar een hevige pijn onderbreekt de pijn en wanneer ik mijn ogen weer open zie ik dat Brandon hard met zijn tanden in men nek zit dus ruk ik hem van me af en gooi hem met mijn hoofd een paar meter verder.

ZAYN
Ik loop met Aiko door het dorp op ronde. Alles lijkt rustig tot we plots een groep mensen zien staan en luid gegrom en gejank op het marktplein.

Ik en Aiko beginnen gelijk te rennen, we wurmen ons een weg door de menigte en zien Zeno die op brandon licht en op het punt staat hem lelijk toe te takelen maar voor ik het door had stond Aiko al recht bovenop de veraste zeno. Ik zie dat Brandon zijn kans ziet en weg wil renen maar ik spring voor zijn neus en kijk hem doordringend aan.

Brandons blik verandert en hij kijkt me overgevend aan, ondertussen staat ook Aiko al naast me, hij is een heel goede hulp.

"Het spijt me zo Zeno...maar ik had geen controle over mijn lichaam"zegt Brandon zacht terwijl hij zijn hand op Zeno's schouder legt die naar de wonde op zijn arm kijkt en zich losrukt en zijn huis inloopt. Alle ogen zijn gericht op Brandon.

Wat is er zonet gebeurt ?
-----------------------------
Thnx voor het lezen!

Ily all 💋

Like? Comment? Follow?