34🎱PALAS

255 116 1
                                    

Bu sana kanayan yaralı beste

____________________🎱_____________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

____________________🎱_____________________

Hayır onlar değildi!

Sen başkasını gördün!

Babam..!

Sinirimi onlardan çıkaramadığım için saçlarımdan çıkarıp onları çekerken kendime söyleniyordum.

Bunlara inamayacağım!

Yaşadıklarım bir insan için zaten fazlayken bir anne acısına nasıl dayanırdı bedenim?

İnsanlar ailesi ile sınanırdı, bazıları para ile bazırları ise düşmanlarıyla ben ise hepsiyle birden savaşmak zorunda bırakıldım. Aren masal derdi, bir masal bu kadar acımasız olamaz!

Gün ağarırken ay güneşe elveda dedi, ben anneme veda ettim. Babama hayatının ihanetini eden kadındı artık benim için. Gözümden akan son yaşları da silip ayaklandım. Sitenin sahilinden ayrılıp yürüdüm eve kadar. Ben annemden öğrenmiştim sadık kalabilmeyi. Beş yıl boyunca Leo'yu sevmememe rağmen kimseyle aldatmamıştım onu. Şimdi bu ihaneti nereme koyacaktım?

Kapının önüne gelmemle, girişte Peri ve iki afacanı gördüm, sabahın köründe onları görmek oldukça şaşırtıcıydı. Yanlarına yürüyüp kafa salladım Peri'ye. "Ne oldu?"

Dağınık saçını karıştırırken, hoşnutsuzca gözüyle Hüma'yı gösterdi."Hüma durmadı." Fakat tek hoşnut olmayan o değildi, sıkıldığını belli etmek için oflayıp ayağını sallayan oğlumdu. "Bu kızdan artık kurtulabilir miyiz?"diye sesini yükselttiğinde hiç istemeyeceğim fakat artık dayanamadığım için ona cırladım."Liam sesini kes ve odana çık."

Artık tahammül seviyemin azalmasıydı bu bağrışın sebebi. Yüzünü eğip girdi eve. Şimdi sessizce yanında duran Hüma'ya bakıp eğildim önüne. "Ne oldu sana?" Kaşlarımı çatıp yüzüne baktığımda yüzünü eğmiş minik elleri ile oynuyordu. Mağrur ifadeyle kafasını kaldırıp baktı bana. "Sabahları seni görmek istiyorum anne. Annemin sesi ile uyanmak. Hem ilk defa o gün seninle uyurken kabus görmemiştim yoksa her gece geliyorlar."

"Kim aşkım?"

"Kötü adamlar. Özür dilerim ama seni istiyorum." Ağlayarak sarf ettiği sözler, onu bağrıma basmama sebep oldu. Sımsıkı sarıp omzumda bir süre ağlamasına izin verdim. "Buradayım kuzum. Hadi kardeşinin yanına git. Geliyorum ben." Kafasıyla onaylayıp o da girdi içeri. Sanırım sıra bana gelmişti, Peri uzun uzun halime bakıp, sordu:" nereden geliyordun?"

"Sahilden, kafa dinledim biraz."

"Kötü bir şey yok değil mi?"

"Yok, gelsene içeri. " Birlikte içeri girip birer kahve yaptım ve Aren için bir şeyler hazırlamaya başladım. O uykulu, ben ise yorgundum. Fakat ikimizde yeni güne ayak uydurmak zorundayız.

MASALIN SON ŞARKISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin