24🎱PEYDERPEY

392 159 40
                                    

Önemi yok artık.
Rüzgar esti, dal kırıldı.

Bölüm şarkısı: böyle sevince

Bölüm şarkısı: böyle sevince

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

curly1310 ithaf edilmiştir.
Bölüm arası yorumları eksik etmeyin.💜
Keyifli okumalar

🎱AREN🎱

Sonsuz bir matemde gibiydik yıllardır, bu yas ne zaman bitecek, bayraklarımız ne zaman dalgalanacak göklerde bilinmiyordu, Ros'a cadı diyorlardı, belki de geleceği gören bi kahin, o bile bilemiyordu ne zaman biteceğini. Bizim savaşımız değildi aslında bu, küresel bir savaştı fakat dünya gözlerini bağlamış kulaklarını bilerek sağır etmişti bu olanlara karşı.

Âdil bir savaşta olmasakta hiçbir zaman kazanamasakta sonuna kadar gidecektim, gideceğiz!

"Gideceğiz.." mırıltıma karşın boğazımın gıcıklanması ile öksürmeye başladım. Günler geçmiş olsa da şifayı güzel kapmıştım ki hastalığım geçmemişti hâlâ. Bademciğimden dolayı hastalıkların hep böyle geçse de belki de bile isteye hasta etmiştim kendimi. İstanbul'un ne kadar soğuk karlı geçtiğini bilmek için klimatoloji bilgisine gerek yoktu, o gün oğlumun yüzüme vurdukları ağır gelmiş saatlerce düşünmüştüm. Babama kızarken aslında bende mi onun gibiyim diye. Soğuk, kar, fırtına bile işlememişti ya içime, onun tek sözü mahvetmişti beni. Sonuç olarak ise kendimi yatak döşek yatarken buldum.

Hâlâ kızgın mısın küçüğüm babana?

Tık tık!

Kafamı sallayarak kovdum düşünceleri, kapının çalması ile. Günlerdir uğramadığım şirkete gelmiştim, elbette işle ilgilenmem lazım!

"Gir!" Dememle elimde oynadığım kalemi masaya bırakıp gelen kişiyi görmek için çevirdim kafamı kapıya. İçeri giren asistanım Aycan'dı. Yine telaşlı ifadeleri üzerinde konuşmaya başladı. "Aren Bey bir saat sonra Londra'dan misafirleriniz gelecek, ondan önce katılmanız gereken bir toplantı var. On dakika sonra başlayacak hatırlatmak istedim."

"Peki geliyorum Aycan! İmzalanacak dosyaları masama koyabilirsin. Boş bi zamanda okuyup imzalarım."

"Peki Aren Bey, başka bir şey yoksa çıkıyorum."

"Avukat Kerim Beyi toplantıdan sonra yanıma çağır." Kafasını onaylarken tabletine not alıp çıktı odadan. Yoğun birgün beni bekliyor olmalıydı! Masada duran sigara paketinden bir sigara çıkarıp yaktım dudaklarımda. Duman ciğerlerimi bulması ile yoğun öksürük ile tablaya bastırmam bir oldu. Kaşlarım çatılırken yanan ciğerimle ayağa kalktım. İçim çıkarcasına öksürmeye devam ettim. Şirket telefonuna uzanıp bir su isteyip koydum yerine.

"Hastalık gibi ben var ya..." çalan kapı ile küfüre son verip çağırdım, şirket çaycısı Abdullah'ın elinden suyu alıp diktim kafama. "Oh."

MASALIN SON ŞARKISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin