🍁ឃាតករសម្ងាត់ the End🍁

part 14

«មានរឿងអីនិង»ថេសួរទាំងភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញសភាពរបស់ជីមីន
«ជីមីនត្រូវពួកក្មេងពាលមួយក្រុមធ្វើបាប»អ្នកស្រីគីម
    ត្រឡប់ទៅពេលដែលជីមីនជិះកង់ទៅរៀនម្នាក់ឯងវិញ។ជីមីនកុំពុងតែជិះសុខៗជីមីនក៏ស្រាប់តែមានក្មេងពាលមកស្ទាក់ពីមុខ:
«ណែមិត្តអែងអាមុខដូចស្រីដូចជាអែងនិងនៅឯណា»ក្មេងពាល
«អែងសួររកគេធ្វើអី»ជីមីនសួរទាំងឆ្ងល់
«ប្រាប់មកថាវានៅឯណា»ក្មេងពាល
«យើងសួរថាអែងរកគេធ្វើអី»ជីមីនមិនព្រមឆ្លើយនិងសំណួរតែបែជាសួរទៅពួកវាទាំងសំណួរដដែល
«អែងមិនប្រាប់មេនទេបាន»ថាហើយពួកក្មេងពាលទាំងនោះក៏នាំគ្នាវាយជីមីនយកវាយកតែម្តងជីមីនគ្មានកម្លាំងឯណាទៅតតាំងនិងគេទេ ខ្លួនប្រុសមេនតែកម្លាំងដូចស្រី ហើយគ្នាពួកវាមានដល់4/10អ្នកអ្នកណាទៅវាយឈ្នះនោះ។
ពួកវាវាយជីមីនឡើងទ្រោមខ្លួនហើយស្រាប់តែមានម្នាក់និយាយឡើង
«លោកបងប៉ុណ្ណឹងបានហើយប្រយ័ត្នវាស្លាប់ចៅហ្វាយយើងមិនបានអោយសម្លាប់វាទេ»ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកវានិយាយ
«ទៅប្រាប់អាក្មេងមិត្តភក្តិអែងផងថាកុំទៅរវល់និងរបស់មានម្ចាស់»មេខ្លោងក៏បាននិយាយឡើង។
ជីមីនមីនបានឮតែប៉ុណ្ណឹងបិទភ្នែកសន្លប់ទៅ។
ជីមីនភ្ញាក់ម្តងទៀតស្រាប់តែឃើញខ្លួននៅមន្ទីពេទ្យហើយក៏ឆ្ងល់ថានរណាយកខ្លួនមកមន្ទីរពេទ្យ។
«ភ្ញាក់ហើយឬមានឈឺត្រង់ណាទេ»គ្រូពេទ្យចូលមកឃើញជីមីនភ្ញាក់ហើយក៏សួរឡើង
«លេងសូវអីហើយ តែអ្នកគ្រូពេទ្យតើនរណានាំខ្ញុំមកមន្ទីពេទ្យ»ជីមីនសួរទៅគ្រូពេទ្យព្រោះចង់ទៅអរគុណគេ
«ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ គេមិនបានប្រាប់ពីរឿងនេះទេ »គ្រូពេទ្យ
«ចុះគ្រូពេទ្យស្កាល់មុខគេទេ»ជីមីន
«ខ្ញុំក៏មិនស្កាលដែរព្រោះគេពាក់ម៉ាស់ជិត»គ្រូពេទ្យ
«អរ»ជីមីនមិនដឹងសួរថាមិចទៀតក៏ឆ្លើយទាំងងក់ក្បាលតិចៗ
«អរអ្នកគ្រូពេទ្យចុះថ្លៃព្យាបាល»ជីមីនសួរបន្ត
«ថ្លៃចំណាយអ្នកដែលយកលោកមកនោះបានបង់ថ្លៃរួចអស់ហើយ»គ្រូពេទ្យ
«អរបាទ»អត់ឆ្ងល់មិនបាននរណាអីក៏ចិត្តល្អម្ល៉េះ
«អរមួយទៀតនៅខាងក្រៅមានឡានចាំគេនិងជូនលោកទៅវិញចំណែកកង់របស់លោកគេបានយកទៅផ្ទះហើយ»គ្រូពេទ្យនិយាយបន្ត
«អរបាទអរគុណហើយ»ម្តងនេះលើសពីឆ្ងល់ហើយនរណាអីក៏ចិត្តល្អចិត្តព្រះម្ល៉េះគួរអោយចង់ឃើញមុខហើយអរគុណគេណាស់។
បន្ទាប់អស់សេររ៉ូមហើយជីមីនក៏សុំពេទ្យចេញ។ពេលចេញមកក្រៅក៏មានអ្នកមកទទួលដូចដែរគ្រូពេទ្យបានប្រាប់។តែថាមើលទៅមុខគេគួរអោយខ្លាចណាស់មុខមាំហើយមិននិយាយអីមួយមាត់ជីមីនបានតែអង្គុយនៅស្ងៀមមិនហ៊ាននិយាយអីដែរ។ពេលមកដល់ផ្ទះក៏ចុះពីលើឡានព្រមអរគុណដល់អ្នកដែលជូនខ្លួនមក។
«ចៅហ្វាយធំខ្ញុំជូនចៅហ្វាយតូចមកដល់ផ្ទះហើយ»សម្លេងមួយទៅកាន់អ្នកម្ខាងនៃទូរសព្ទ
«ល្អ អែងដឹងមេនទេថាចាត់ការយាងមិចបន្ត»សម្លេងរឹងកំព្រឹសរបស់អ្នកម្ខាងស្តាប់ទៅគឺមានអំណាចហើយក៏ដឹងថាម្ចាស់សម្លេងមិនមេនស្លូត។
«ខ្ញុំដឹងហើយ គោរពលាចៅហ្វាយធំ»សម្លេងឆ្លើយតប។
ជីមីនចូលមកដល់ក៏ឃើញកង់របស់គេពិតមេនបានន័យថាសម្តីអ្នកគ្រូពេទ្យនិយាយសុទ្ធតែជាការពិត។
ត្រឡប់មកវិញ
«យើងសុំទោសណាដែលធ្វើអោយអែងលំបាកដោយសារតែយើង»ថេនិយាយសុំទោសទាំងខ្លួនមិនមានកំហុស
«វាមិនអីទេវាមិនមេនជាកំហុសអែងទេតែថាអែងទៅពាក់ព័ន្ធនិងរបស់អ្នកណាទេ»ជីមីន
«យើងគ្មានទេ»ថេឆ្លើយៗភ្លាម
«មានយាងមិចមីននីបើថេជាសង្សារបងនិង»ជុងគុកក៏និយាយឡើងភ្លាមបង្កការភ្ញាក់ផ្អើលដល់អ្នកអង្គុយស្តាប់
«ណែគឺថាមិនមេនទេកុំទៅជឿជុងអី»ថេកុហកទាំងមិនសម
«កុំជឿជុងអី»ជីមីនត្រាប់តាមទាំងសើចតិចៗព្រោះរាល់ដងថេហៅជុងគុកតែលោកតែពេលនេះជាហៅថាជុងទៅវិញ
«មេនឬអត់កូនថេ»អ្នកស្រីជុងសួរបញ្ចាក់
«គឺពិតណាអ្នកម៉ាក់ក្មេង»មិនបាច់ថេឆ្លើយជុងគុកអ្នកឆ្លើយជំនួស
«ល្អណាស់កូនប្រសាម៉ាក់ក្លាហានចឹងហើយម៉ាក់ចូលចិត្ត»អ្នកស្រីគីមនិយាយសរសើរអនាគតកូនប្រសា។ចំណែកឯថេមុខឡើងក្រហមអស់ហើយ។
«បើថេមិនទៅពាក់ព័ន្ធអ្នកណាចុះជុងគុកបងមានទៅញែស្រីណាមុនមកញែថេទេ»ជីមីននិយាយកាត់ផ្តាច់បរិយាកាសផឹងតែម្តង
«គឺមានតែបងឈប់ទាក់ទងទៅនាងតាំងពីរថ្ងៃថេនិងជីមីនឃើញបងមកម្លេះ»ជុងគុកនិយាយបណ្តើរក្រសែភ្នែកភ្នែកទៅមើលថេបណ្តើរព្រោះខ្លាចថេខឹងនិងខ្លួនតែថេបែជាធ្វើអាកប្បកិរិយាធម្មតា។
«នេះបងសំដៅទៅលើយូនីនមេនទេ»ជីនមីនយាយចំៗតែម្តង
«បងស្កាល់យូនីននាងដូចមិនសាហាវដល់ម្លឹងទេ»ជុងគុកនិយាយបែបកាន់ជើងតែវាក៏ពិតមេនយូនីននាងសុភាពនិងខ្លាចគេណាស់។
«នាងខ្សោយតែនិងមុខក៏ថាបាន»ថេនិយាយតាមការយល់ឃើញតាមមើលទង្វើរបស់យូនីនគឺស្រឡាញ់ជុងគុកណាស់វាសមហេតុផលហើយដែរយូនីនស្តាប់សំដីជុងគុកគ្រប់យាង។
«ថេនិយាយក៏ត្រូវដែរព្រោះបងជាមនុស្សដែលនាងស្រឡាញ់នាងអាចនិងខ្សោយណាមួយថេក៏មិនដែលទៅពាក់ព័ន្ទនិងអ្នកណាគឺមានតែបង»ជីមីននិយាយទាំងលើកហេតុផល
«វាក៏សមហេតុផលព្រោះមនុស្សអោយតែស្រឡាញ់ខ្លាំងគឺធ្វើបានគ្រប់យាង»អ្នកស្រីគីមក្រោយពីស្តាប់ពួកគេនិយាយគ្នាបានមួយសន្ទុះក៏វាចាឡើង។
ពេលឮគ្រប់គ្នានិយាយបែបនេះជុងគុកក៏ស្ងាត់មួយសន្ទុះព្រោះកំពុងតែនឹកគិតថាគួរជឿឬអត់
«ទោះជានាងឬមិនមេននាងក៏យើងធ្វើអីមិនបានព្រោះយើងគ្មានភ័ស្តុតាង»ថេនិយាយឡើង
«ចឹងបងឈប់អោយអូននិងមីននីជិះកង់ហើយគួរតែជិះឡានទៅវាសុវត្ថិភាពជាងព្រោះយើងមិនដឹងថាអ្នកណាជាជនអាក្រក់ឡើយ»ជុងគុកនិយាយលើកសំណើរឡើង
«ខ្ញុំគ្មានបញ្ហាទេតែមីននីហ៎៎មិនព្រមជិះ»ថេ
«មីននីជិះឡានជាមួយថេទៅវាសុវត្តិភាព»អ្នកស្រីគីម
«បាទអ៊ំស្រី»ដល់កំណាក់កាលនេះហើយមិនព្រមក៏ព្រមដែរព្រោះមិនចង់ឈឺខ្លួនជាលើកទី2។
«ជុងអូនគិតថាមិនទៅដើរលេងទេដូចជាអស់អារម្មណ៍ហើយ»ថេយាយទាំងមុខស្អុយប៉ែ
«បងតាមតែអូនទេ»ជុងគុក
«អ៊ំស្រីយើងដូចចំណែកលើសចឹងយើងគួរតែទៅបន្ទប់សម្រាកវិញល្អជាងដឹង»ជីមីននិយាយញោះថេគុកដែរមកផ្អែមល្ហែមនៅមុខគេ
«មេនហើយតោះមីននីអ៊ំក៏ចង់សម្រាកល្មម»អ្នកស្រីគីមក៏មិនណយដែរ
«មកពីបងនិងទើបពួកគេបង្អាប់អូនបាន»ថេថេនិយាយទាំងលើកដៃវាយជុងគុកតិចៗ
«អូខេបងខុសអោយបងសុំទោសផង សុំទោសរាល់ទង្វើកន្លងមក អភ័យទោសអោយបងផង»ជុងគុកនិយាយទាំងប្រកដប្រជា
«រឿងពីមុនអូនមិនខ្វល់ទេសុំត្រឹមតែបងធ្វើខ្លួនអោយល្អពីពេលនេះទៅបានហើយ»ថេនិយាយទាំងញញឹមទៅកាន់គេ
«អរគុណអូនណាស់ថេ»ជុងគុកនិយាយរួចក៏លើកដៃទៅអោបថេយាងណែនឯថេក៏មិនបានប្រកែក។

ជួយvote ជាកម្លាំងចិត្តម្នាក់មួយផងណា🙏❤