part 24

742 133 6
                                    

ពេលល្ងាចមកដល់ថេកុំពុងតែរៀបចំម្ហូបអារហាចាំជុងគុកមកពីធ្វើការវិញ។
«ថេអូនធ្វើអីនិង»ជុងគុកទើបមកពីធ្វើការក៏សួរនាំ
«អូនកុំពុងតែធ្វើអាហារពេលល្ងាច»ថេឆ្លើយបែបធម្មតាមិនញញឹមអីទាំងអស់
«ចឹងបងទៅងូតទឹកសិនណានិងបានមកញាំអារហារបស់អូន»ជុងគុកនិយាយហើយអោនទៅថើបផ្ទាល់ថេចំណែកថេក៏មិនបានថាអីដែរធ្វើម្ហូបបន្ត។
មួយសន្ទុះក្រោយមក:
«ថេឆ្អិនអស់ឬនៅនិងបងឃ្លានខ្លាំងណាស់»ជុងគុកសួរដោយរបៀបនាំថេយាយព្រោះថេស្ងាត់បែបនេះគេមិនស្រួលចិត្តទេ។
«ហើយហើយបងទៅអង្គុយចាំត្រង់និងទៅចាំខ្ញុំរៀបចំអោយ»ថេ
«បាទ»ជុងគុកឆ្លើយហើយក៏ដើរទៅអង្គុយនៅតុបាយ។
«ថេអត់ញាំទេឬ»ជុងគុកសួរព្រោះឃើញថេររៀបចំអោយគេហើយដើរចេញ
«អូនមិនឃ្លានទេបងញាំចុះ»ថេនិយាយហើយក៏ដើរទៅបាត់។
ជុងគុកឃើញបែបនេះក៏មិនដឹងធ្វើយាងមិចដែរមានតែប្រឹងញាំអាហារថេធ្វើនោះតែម្នាក់អែងទាំងថប់ដើមទ្រូង។ក្រោយញាំរួចជុងគុកក៏ចូលមកក្នុងបន្ទប់ហើយក៏ឃើញថេគេងនៅលើពូក។
«អូនគេងលឿនម្ល៉េះ»ជុងគុកសួរព្រោះទើបតែម៉ោង7ទេ។រាល់ដងម៉ោងប៉ុណ្ណឹងនៅនិយាយពីនេះពីនោះជាមួយមិនឈប់តែនេះបែរជាស្ងៀមស្ងាត់ខ្លាំងណាស់។
«មិនមានអីធ្វើ»ថេឆ្លើយធម្មតារួចក៏ទាញទូរសព្ទរបស់គេមកមើល។
ជុងគុកមិនដឹងយាយថាមិចទេដើរហួសទៅតុធ្វើការរួចអង្គុយធ្វើការតាមទម្លាប់។តែថ្ងៃនេះមិនដូចរាល់ដងថេរមិនមករំខានដូចរាល់ដងទេរាល់ដងស្មើនេះមានថេរអង្គុយលើភ្លៅនិយាយពីនេះពីនោះ មានទាំងច្រៀងចម្រៀង រំខានគេធ្វើការ មានសព្វគ្រប់បែបយាង។
Jungook pov :«វាពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំធុញណាស់កាលដែលថេតាមរំខានរករឿងខ្ញុំបែបនោះតែពេលគេធ្វើបែបនេះវាបែជាធ្វើអោយខ្ញុំធុញលើសនិងរាប់រយដងទៅទៀតមុនដំបូងខ្ញុំឃើញគេបែបនេះខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ព្រោះគិតថាគេកែប្រែខ្លួនចាស់ទុំព្រោះខ្ញុំគិតថាខ្ញុំចង់មានភរិយាជាមនុស្សចាស់ទុំម្នាក់ដែលអាចមើលថែគ្រួសារ តែនេះមិនទាន់រំលងបានមួយថ្ងៃផងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាដូចពិភពលោកមួយនេះរស់ម្នាក់អែង វាពិតជាស្ងាត់ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំទៅធ្វើការ ក៏លេងមានក្មេងរញេរញៃនៅកន្លែងធ្វើការទៀតទេ តែខ្ញុំបែជាគ្មានអារម្មណ៍ធ្វើការទៅវិញ។ខ្ញុំមកដល់ផ្ទះមានអ្នករៀបចំអាហារអោយស្រេចមិនដូចរាល់ដងវាគួរតែធ្វើអោយខ្ញុំសប្បាយចិត្តតែអត់ទេ តែវាបែជាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាលើសពីធុញខ្ញុំមិនដឹងថារៀបរាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំបែបណាទេ។តាំងពីរស្រឡាញ់គ្នាមកខ្ញុំមិនដែលមានអារម្មណ៍បែបនេះទេវាពិតជាអារម្មណ៍មួយដែលឈឺចាប់ណាស់។គេមិនបានព្រងើយនិងខ្ញុំទេគេធ្វើអ្វីដែរខ្ញុំត្រូវការទេតើតែខ្ញុំទេជាអ្នកមិនសុខព្រមខ្លួនអែងអារម្មណ៍ខ្ញុំពេលនេះចង់ត្រឡប់អោយគេដូចមុនណាស់ ចង់និយាយថាគ្រាន់តែមួយថ្ងៃនេះខ្ញុំជិតប្រេះទ្រូងស្លាប់ហើយតែខ្ញុំឃើញគេបែបនេះខ្ញុំមិនដឹងថាគួរចាប់ផ្តើមនិយាយពីណាទេ។»ជុងគុកភ្នែកមើលឯកសារតែខួរក្បាលកំពុងតែគិតរឿងគេនិងថេដែលមិនដឹងថាគួរដោះស្រាយគ្នាបែបណា។ពេលគេបែរទៅរកថេក៏ឃើញថេដូចធម្មតាមិនដូចជាគេទេគេក៏ឆ្ងល់ហេតុអីថេអាចប្តូរចរឹកខ្លួនបានលឿនម្ល៉េះតែហេតុអីគេអ្នកទាមទារទទួលយកមិនបានទៅវិញ។
ជុងគុកគិតអង្គុយគិតមិនបានធ្វើការអីទេព្រោះគ្មានអារម្មណ៍អង្គុយគិតមួយសន្ទុះងាកទៅឃើញថេឈប់លេងទូរសព្ទហើយមានន័យថាគេងហើយគេក៏ដើរទៅបិទភ្លើងរួចបើកត្រឹមភ្លើងរាត្រីប៉ុណ្ណោះ។ជុងគុកចូលទៅអោបថេពីក្រោយយាងស្ងៀមស្ងាត់ទឹកភ្នែកកូនប្រុសស្រាប់តែស្រក់ទាំងមិនបានត្រៀមពេលអោបបែបនេះវាកក់ក្តៅណាស់តែវាក៏ឈឺចាប់ណាស់ដែរ។
«សុបិនល្អណាមនុស្សល្អរបស់បង»ជុងគុកនិយាយហើយអោនទៅថើបសក់ថេថ្នមៗរួចព្យាយាមសង្ងំគេង។
អ្នកណាថាថេគេងថេមិនគេងលក់ទេថេដឹងគ្រប់យាងហើយពេលនេះថេក៏មិនខុសពីជុងគុកដែរគឺយំដូចគ្នាទោះព្យាយាមហាមខ្លួនអែងក៏ដោយតែវាមិនស្តាប់ទេ(គេអោបគ្នាយំ😭)។គេពិតជាចង់តបស្នងការអោបដ៏កក់ក្តៅមួយនេះណាស់តែធ្វើមិនបានទេដាច់ខាតរហូតដល់ជុងគុកយករឿងថ្ងៃនោះមកនិយាយហើយដោះស្រាយជាមួយគេព្រោះគេមិនអាចទៅរករឿងទៀតទេគេមិនចង់ឮពាក្យអាក្រក់ស្តាប់ទាំងនោះទៀតទេ។គេនិងផ្តល់ឱកាសងោយជុងគុកនិយាយរឿងនេះតែបើដល់ពេលវេលាហើយជុងគុកនៅដដែលពេលដែលគេមានអារម្មណ៍ថាហត់គេនិងចាកចេញនិយាយតាមត្រង់ថេមិនអាចធ្វើចរឹកបែបនេះរហូតទេ។(អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រហែលជាយល់អារម្មណ៍របស់ថេបើអ្នកអស់គ្នាជាមនុស្សពូកែនិយាយរពិលរពូចហើយអោយទៅធ្វើជាមនុស្សស្ងៀមស្ងាត់គឺធ្វើបានតែវាមិនអាចធ្វើបែបនេះយូរបានទេ)ថេធ្វើបែបនេះក៏ព្រោះតែចង់ឈ្នះជុងគុកអោយជុងគុកមកលួងគេដោយមិនបាច់គេរករឿងតែបើដល់កំណត់មួយហើយនៅតែស្ងាត់ដូចពេលនេះគេនិងចេញព្រោះបញ្ចាក់ថាជុងគុកអត់ស្រឡាញ់គេទៀតទេ។

តោះមកមើលមនុស្សពីរអ្នកដែលកុំពុងតែមើលទូរទស្សន៍ជាមួយគ្នាគ្មាននរណាក្រៅពីមិត្តភក្តិថ្មីថ្មោងជេហូបជាមួយនិងជីមីនទេ។
«ជេហូបគ្នាគិតថាខែក្រោយនិងទៅដើរលេងអត់ព្រោះដល់ពេលនោះការងារអាចនិងមិនសូវមាន»ជីមីន
«នេះគ្នាទើបតែទៅធ្វើការមួយថ្ងៃអែងមកបបួលយើងដើរលេងហើយឬ»ជេហូបសួរទាំងហួសចិត្តនិងជីមីន
«ត្រឹមអែងម្នាក់វាមិនខាតទេ»ជីមីន
«នេះអែងដូចជាទុកចិត្តយើងពេកទេដឹង នេះទើបតែស្កាល់គ្នាមិនបាន2ថ្ងៃផង»ជេហូប
«យើងក៏មិនដឹងដូចគ្នាដឹងត្រឹមថាយើងចូលចិត្តអែងហើយក៏មានអារម្មណ៍ថាស្កាល់អែងច្រើនឆ្នាំចឹង»ជីមីន
«អែងមិនខ្លាចយើងបោកអែងទេឬ»ជេហូប
«យើងមិនជឿថាអែងជាមនុស្សអាក្រក់ទេ»ជីមីននិយាយទាំងជឿជាក់
«យើងក៏មិនមេនមនុស្សល្អឥតខ្ជោះដែរ»ជេហូប
«យើងក៏ដូចតែអែងនិងមនុស្សណាទៅល្អឥតខ្ចោះនោះ»ជីមីន
«យាយចឹងអែងស្អប់មនុស្សបែបមិចជាងគេ»ជេហូប
«មនុស្សកុហក អែងសួរធ្វើអីឬ»ជីមីន
«គ្មានអ្វីទេយើងសួរលេង យាយចឹងអែងថាទៅដើរលេងនិងចង់ទៅដើរលេងអែណា»ជេហូបនិយាយបង្វេរដាន។
«ចង់ទៅរៀនទៅលេងបែបកន្លែងមានផ្ការ អីចឹងហាសចង់ទៅថតរូបខ្យូតៗអីចឹង»ជីមីននិយាយទាំងទឹកមុខស្រមៃដល់ពេលគេថតរូប
«កន្លែងចឹងមានតែសួនឬឧស្យាននិង»ជេហូប
«ក៏ពួកកន្លែងបែបនិងហើយ»ជីមីន
«សម្រេចថាខែក្រោយយើងនិងទៅជាមួយគ្នាណាយើងនិងបបួលបងជីនបងណាមជូន ថេនិងបងជុងគុកទៅដែរអោយបានគ្នាច្រើនសប្បាយ»ជីមីននិយាយបន្ត
«បែបនិងក៏ល្អដែរ»ជេហូប
«ហើយណាមួយយើងក៏ចង់អោយពួកគាត់ស្កាល់អែងដែរ»ជីមីន
«អឹមយប់ហើយតោះទៅគេង»ថាហើយពួកគេក៏នាំគ្នាទៅគេងទៅ។

មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនអែងសរសេរភ្លាវដល់កម្រិតហើយអារម្មណ៍ហោះទៅដល់ឋានតាវតឹង🙂ជួយvote  ម្នាក់មួយផងអ្នកអើយទើបគួរអោយស្រឡាញ់💜🙏🙆‍♀😂

🍁ឃាតករសម្ងាត់ the End🍁Where stories live. Discover now