នេះជាព្រឹកថ្ងៃថ្មីហើយហើយក៏ជាថ្ងៃដែលជីមីនចេញពីពេទ្យដូចគ្នាតែថាចាំពេលល្ងាចទើបពេទ្យអោយចេញ។ជីមីនគេងធ្មឹងៗមិននិយាយអីទេព្រោះអារម្មណ៍មិនសូវល្អ។
«មីននីកូនមានអ្នកមកសួរសុខទុក»អ្នកស្រីផាក
«អ្នកណាទៅម៉ាក់»ជីមីន
«គឺគេ»អ្នកស្រីផាកនិយាយហើយម្នាក់នោះក៏ដើរចូលមក
«ជេហូប»ជីមីននិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
«មេនគឺយើង»ជេហូប
«អែងមកធ្វើអី»ជីមីន
«យើងមកមើលអែងនិងហើយអែងយាងមិចហើយ»ជេហូប
«គ្មានអ្វីទេធម្មតា»ជីមីន
«អែងនៅខឹងនិងយើងទៀតមេនទេមីននី»ជេហូប
«មិនបានខឹងទេ»ជីមីននិយាយបែបព្រងើយៗ
«បើមិនខឹងហេតុអ្វីអែងនិយាយបែបនេះដាក់យើង»ជេហូប
«យើងគ្រាន់តែមិនសូវចូលចិត្តនិយាយច្រើន»ជីមីន
«ជួយមេត្តាកុកហកអោយសមបន្តិចទៅ យើងសុំទោសអែងពិតមេនណា»ជេហូប
«ហាសហា »ជេហូបនិយាយបែបនិងជីមីនក៏សើចឡើង
«ហេតុអីបានអែងសើច»ជេហូបសួរទាំងឆ្ងល់។
«អែងចាញ់បោកយើងយើងឈប់ខឹងអែងតាំងពីរយូហើយ»ជីមីននិយាយហើយក៏សើច។ជេហូបឮបែបនោះក៏សម្លក់ជីមីនតែម្តង។
«ជេហូបនេះនរណាគេមុខដូចប្រហែលៗ»ជីមីនចង្អុលទៅខេវីនរួចនិយាយ
«នេះគឺជាចំណិតបងសូហ្កា»ជេហូបនិយាយរំលឹកពីសូហ្កាជីមីនក៏ចាប់ផ្តើមទម្លាក់ទឹកមុខ។
«ពួកយើងធ្លាប់ជួបគ្នាម្តងបានជាមុខប្រហែល»ខើញបែបនោះខេវីនក៏និយាយឡើង
«ជួបនៅណា»ជីមីនសួរទាំងឆ្ងល់
«ថ្ងៃខ្ញុំុំមកយកចៅហ្វាយតូចពីពេទ្យហើយជូនទៅផ្ទះនោះអី»ខេវីន
«នរណាចៅហ្វាយតូច»ជីមីនសួរទាំងឆ្ងល់
«អរ គឺថា លោកប្រុសជីមីននិងហើយ»ខេវីន
«មិចក៏ហៅខ្ញុំបែបនោះ»ជីមីន
«គឺខ្ញុំមិនដឹងហៅថាមិច»ខេវីនចេះតែរកនឹកពាក្យកុហកជីមីនមិនហ៊ានប្រាប់ថាសូហ្កាអោយហៅបែបនេះទេ។
«បងហៅខ្ញុំជីមីនធម្មតាបានហើយមើលទៅបងអាយុបងខ្ញុំទៀត»ជីមីន
«បាទ»ខេវីន
«យាយចឹងកាលនិងបងកាចណាស់ខ្ញុំចង់ខ្លាច»ជីមីននិយាយហើយក៏សើច។
«😹😹»ខេវីនសើច។
«ជីមីនយាយចឹងអែងចេញពីពេទ្យពេលណា»ជេហូប
«ចេញល្ងាចនេះអែង»ជីមីន
«ចឹងសម្រេចមកអែងជាហើយ»ជេហូប
«អឹម»ជីមីន
«យើងសួរអែងមួយបានទេ»ជីមីន
«សួរមក»ជេហូប
«បងសូហ្កាគាត់រវល់ការងារខ្លាំងឬ»ជីមីន
«គឺ គឺថា គាត់ថាគាត់អីឡូវរវល់ការងារណាស់»ជេហូបនិយាយទាំងរអាក់រអួល
«អរចឹងតើបានគាត់មិនមកមើលយើង»ជីមីននិយាយជាមួយខ្លួនអែងតិចៗ។
«អែងមានអីមេនទេ»ជេហូប
«គ្មានអ្វីទេ»ជីមីន។
«ចឹងយើងសុំលាសិនហើយមកដូចជាយូដែរហើយ»អង្គុយបានមួយសន្ទុះជេហូបក៏និយាយឡើង។
«អើ»ជីមីន។
ពេលជេហូបទៅផុតជីមីនក៏ញញឹមឡើងពព្រាយព្រោះគិតថាសូហ្ការវល់ការងារទើបបានមិនរវល់និងខ្លួន«បើបងមិនមករកខ្ញុំទេខ្ញុំនិងទៅរកបងខ្កួនអែង»។
YOU ARE READING
🍁ឃាតករសម្ងាត់ the End🍁
ActionSG:អតីតកាលរបស់បងវាកខ្វក់ណាស់ JM :ស្រឡាញ់គ្នាគិតរឿងអតីតកាលដែរឬ Min Yoongi top Park jimin bottom