Heaven in Your Arms

Bölüm 1

Merhaba! Yayımlama cesareti gösterdiğim ilk yazım, hoş geldiniz. Kahramanlarımızı ilk isimleri olan Keiji ve Kotaro'yu kullanacaktım ama Bokuto'yu ilk adıyla ya da başka bir isimle düşünemedim. Ama aralarında soyadla hitap edecek bir mesafe de olmayacak. Bu yüzden Bokuto'yu adı Kotaro'yu soyadı olarak kullanacağım. Umarım size garip gelmez alışırsınız. Keyifli okumalar dilerim, oylarınız beni mutlu edecektir, sevgiler!

Keiji içini çekerek okulun kocaman demir kapısının açılmasını izledi. Kapıda lüks bir araba bekliyordu. Demir kanatlar yana doğru çekilince sabırsız bir tavırla okulun bahçesine girdi araç. Birkaç dakika sonra başı önüne eğik, uzun boylu grili siyahlı dağınık saçlı bir çocuk indi arabadan. Arkasından da bir adam çıktı. Şoför de inip bagajdan bir valiz aldı. Hızla adamın ve çocuğun peşinden okula girdi. 

Okulun üçüncü haftası kim yeni bir yere başlar ki diye geçirdi içinden Keiji. Önüne döndü. Tek başına oturuyordu. Burası bir erkek okuluydu. Lise ikinci sınıftaydı, bu okuldaki beşinci yılıydı.

İçini çekti tekrar, buradan çıkmayı dört gözle bekliyordu. Anne ve babasını sekiz yıl önce bir kazada kaybetmişti. Ona sahip çıkan kimse olmayınca önce çocuk esirgeme kurumuna verilmiş, sonra bu ünlü okulun sınavlarına yönlendiren hocaları sayesinde okulu kazanmıştı. Yaz tatillerini de burada geçiriyordu. Zaten nereye gidebilirdi ki, kimsesi yoktu. Aslında ortaokulda sevilen bir çocuktu. Ama sonradan yaşananlar... Başını iki yana salladı, gözlerine dolan yaşları gözlerini kırpıştırarak uzaklaştırdı.

"Afedersin burası boş mu?"

Keiji yerinden sıçradı. "N-ne?"

"Burası boşsa oturabilir miyim başka yer yok gibi de."

"Ş-şey tabii" eşyalarını yana çekti hemen. "A-ama şey.."

"Ne oldu?"

"Sen yeni geldin değil mi?"

"Evet" çocuk önüne baktı. İçini çekti sıkıntıyla.

"Y-yani şey beni" yutkundu "sınıfta beni pek sevmezler. Yani benimle görülmek istemeyebilirsin."

"Ah" başını kaşıdı hafifçe "seni neden sevmesinler ki?"

"Şey" Keiji elleriyle oynuyordu. O sırada hoca sınıfa girdi.

"Günaydın sınıf."

"Günaydın hocam."

"Bugün yeni bir arkadaşımız katıldı. Gelsene tanıştırayım seni sınıfa"

Keiji ile birlikte herkesin gözü yeni gelen çocuğa dönmüştü.

"Hoş geldin okulumuza, umarım hep birlikte seni evinde hissettirmek için elimizden geleni yapacağız. Değil mi millet?"

Sınıftan gönülsüz bir "Evet." sesi yükseldi.

"Teşekkür ederim efendim. Adım Bokuto Kotaro."

"Tamam sanırım Keiji'nin yanında oturacaksın." dedi sınıfa bir göz atıp. "Geç yerine."

İlk ders hemen bitmişti. Keiji yanına oturan çocuğa üzülerek bakıyordu. Çünkü onuna arkadaş olursa sınıfın ondan da hoşlanmayacağını biliyordu. Ona uygun şekilde söylemeliyim diye geçirdi içinden.

Ders arasında bir öğrenci geldi Keiji'in sırasına bir tekme vurdu. Korkuyla yerinden sıçradı Keiji.

"Yeni çocuk!" seslendi kısık gözleriyle, bakışları Bokuto'nun üzerindeydi.