Heaven in Your Arms

Bölüm 15

Merhaba, bu bölümde intihardan söz ediliyor. Eğer bu sizin için hassas bir konuysa lütfen bölümü geçin. Ayrıca kendinize zarar vermek ile ilgili düşünceleriniz varsa güvendiğiniz birine ya da bir profesyonele lütfen başvurun. Sevgiler...

Birkaç hafta geçmişti. Bahar gelmeye başlıyordu yavaş yavaş, güneş daha uzun kalıyor onları daha uzun süre ısıtıyordu. Bokuto eskisi gibiydi, neşesi yerine gelmişti. Keiji hayatının en güzel günlerini yaşıyordu. Derslerden arta kalan vakitlerini sevgilisiyle geçiriyordu. Çok uyumlulardı. Bokuto çok sevgi doluydu. Özlemini çektiği her şeyi ona veriyordu. Zaman zaman babasıyla konuştuğunda durgunlaşıyordu sadece. Onda da kısa sürüyordu durgunluğu. Keiji onun keyfini yerine getirecek pek çok numara öğrenmişti. Sevgilisini her fırsatta şımartmaktan kaçınmıyordu. Biriyle beraber uyumanın, sıcacık kollarında uyanmanın, kokusunu doya doya içine çekmenin ne harika şeyler olduğunu öğrenmişti ikisi de.

Keiji yıllardır ilk defa yalnız hissetmiyordu kendini. Kendinden başka güvenebileceği biri vardı ilk defa. Sevgilisinin hep dediği gibi yıllar sonra ilk defa ailesi var gibiydi tekrar.

Nisan ayının ortaları geliyordu. Biyoloji dersindelerdi. Proje yapılıyordu. İkili gruplar halinde çalışıyorlardı. Bokuto'nun elinde bir bıçak vardı, ağaç dalını ikiye kesmeye çalışıyordu. Fotoğraflarını çekerek odunsu yapıyı anlatacakları sunumlarına koyacaklardı.

"Bo dikkat et" dedi bıçağı pek iyi tutmuyordu. Elini falan kesmesinden korkuyordu. Arkadaşının kan fobisi olduğunu da tahmin ediyordu. Annesiyle ilgili gördüğü kabuslardan birinde paniğe kapıldığını çok kan var diye ağladığını hatırlıyordu.

"Versene bana bıçağı" dedi elini uzatıp. Bokuto dili dışarıda dikkat kesilmiş çalışıyordu.

"Tamam şurayı kesip vereceğim" dedi.

Keiji o anda bıçağın kaydığını ve sevgilisinin elinden derin bir kesik açarak geçtiğini gördü.

"BO!" 

Hocaları da geldi hemen "Bokuto!"

Bokuto bembeyaz olmuştu, elinden kan fışkırıyordu resmen. Hoca hemen bir havlu alıp bastırdı eline. "Revire hemen" dedi. Bokuto yürüyecek gibi değildi. Herkes dehşetle bakıyordu.

Keiji diğer tarafına geçti hemen "Hadi, revire."

"Ah Bokuto nasıl oldu bu? Bir dakika bakmadım."

Ama Bokuto cevap verecek gibi değildi.

"Hocam kan görünce kötü olur Bokuto. Fobisi var."

"Bokuto birkaç dakika dayan." Dedi hocası. Sonra Keiji'ye döndü "Bayıldı mı daha önce?"

"Şey hayır."

"Tamam." Sonra Bokuto'ya döndü "Ciddi bir şey değil Bokuto. Şimdi bakacak doktor tamam mı?"

"Mhm" titriyordu tüm bedeni. Üstü, kıyafetleri kan içindeydi.

"Sen de kötü olursan dön sınıfa Keiji. Ben ilgilenirim."

"Hocam kalsam?"

"Olur kal." revire gelmişlerdi.

"Bokuto bana bak şimdi tamam mı?" Keiji yanındaydı başını tutuyordu.

"K-kan."

"Biliyorum." Sırtını okşadı hafifçe. Fazla samimi görünmek istemiyordu ama sevgilisinin hali onu korkutuyordu. "Bakma, başını yasla karnıma." dedi saçlarını okşamaya başladı. Neyse ki hocanın dikkati elindeydi, dikkatlice havluyu çektiler doktorla birlikte, o sırada Bokuto başını kaldırdı. Sonra sevgilisinin kollarında bayıldı.