H7.

888 32 5
                                    

POV ELISE

En weer blijf ik een dag thuis. Wessel is net weg, want hij ging gewoon naar school. Hoe zal het voor Jake zijn? Hij heeft natuurlijk ook een keer geprobeerd mij te verkrachten. Ik lig stil in mijn bed als ik Jake en Melissa hoor praten. 'Melissa. Het punt is dat ik haar zelf heb proberen te verkrachten toen ik dronken was!' Schreeuwt Jake. En letterlijk, hoor ik hem huilen. Ik krijg medelijden en loop naar zijn kamer toe. No matter what ik aantref, ik loop direct naar hem toe en knuffel hem. dan hoor ik mijn telefoon afgaan. Ik ren er heen. En zet de telefoon op luidspreker.

'Met Elise?' 'Hey Elise met Wessel. Voel je je al wat beter?' 'Ja bedankt. Dat is heel lief van je.' 'Dankje.. Maar ik heb les. Pas goed op jezelf en doe voorzichtig.' 'Doe ik. Dankje. Dag.'

Ik glimlach naar mijn telefoon en ga in mijn bed liggen. Melissa komt binnen. 'Hey Elise. Je luidspreker stond een beetje hard, maar ik geloof dat Wessel goed voor je is. Jake schaamt zich heel erg dus wil niet naar je toe komen, maar ik moest zeggen. Als een jongen je belt op random momenten om te vragen hoe het gaat, dat je goed op jezelf moet passen en dat je voorzichtig moet doen.. Dan moet hij je wel heel aardig vinden. Terugdenkend aan het gesprek lach ik. Ik en Wessel hebben eigenlijk nooit een connectie gehad, tenminste, tot nu.
Na school is Wessel naar me toe gekomen. 'Gaat het weer een beetje?' Zijn blik staat op bezorgd en zijn ogen staan medelevend. Hij strijkt een plukje haar uit mijn gezicht en ik knik. Hij glimlacht. Vannacht blijft hij weer slapen, maar morgen ga ik toch naar school. Ik moet verder met mijn leven.

Ik word wakker van een zoemend geluid, A.K.A. (as known as) mijn wekker. Ik glimlach als ik besef dat ik niet alleen lig. Ik draai me om en zie Wessel langzaam wakker worden. 'Goedemorgen.' 'Hey.' Ik stap uit bed en loop naar mijn kledingskast. Ik pak wat kleren en kleed me om in de badkamer.

Als ik klaar ben en we op het punt staan te vertrekken draai ik me om naar Wessel. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt hij lief. Ik knik, zucht en stap naar buiten. Jake heb ik niet meer gesproken, omdat hij zich schaamt. Gister heb ik hem wel geknuffeld, maar echt gepraat? Nee.

Na een, lange, lange schooldag lopen ik en Wessel naar huis. Opeens horen we iets achter ons. We draaien ons om en zien daar, een stuk of 6 mannen staan. Ze lopen op ons af. 'Ehm hallo?' vraag ik. 'Meekomen.' Zegt de voorste man. Een grote man, die er eigenlijk wel lief uit ziet. 'Waarom?' 'Je bent het zusje van Jake bijdehandje. Het ''soort van'' zusje. En jij Wessel. Jij hoort nu bij Elise.' Ik kijk Wessel bang aan en hij slikt zo hard dat je hebt op 3 km afstand nog hoort. Oké niet helemaal, maar.. De man lijkt het nu zat te zijn en trekt mij mee. Een andere man trekt Wessel mee. 'Wat doen jullie?' Vraag ik bang. 'Hou je bek.' Ik pak Wessel zijn hand vast. 'Het komt goed.' Hij knikt. We worden in een busje gegooid en al snel sla ik op de deuren. Het gaat niet open. Pas als ik goed kijk zie ik een scheiding tussen twee helften in het busje door een soort tralies. Ik klop woedend op de andere kant. 'HELP!' Schreeuw ik uit. De persoon die ik zie zitten, wat overduidelijk een meisje is, draait zich om. 'Elise?'

..

..

'Melissa?' 'Wat doe je hier?' 'Het zelfde als jij. Jake.'

De rest van de rit praat er niemand, maar heb ik Wessel zijn hand wel nog steeds vast. Het busje stopt met knarsende remmen en de deur word opengetrokken. Wessel, Melissa en ik worden meegetrokken in een groot, heel groot, huis. We worden naar binnen gegooid. 'Neem afscheid van elkaar nu het nog kan.' Roept de man. 'Wat? Ik blijf bij ze!' 'Nee.' 'Ja!' schreeuw ik boos. Ik krijg een bitchclap van een van de mannen. 'Nee.' Mijn ogen beginnen te prikkelen. Ik hou mijn tranen in. 'NEEM VERDOMME AFSCHEID!' Schreeuwt een man boos. Van schrik ren ik op Wessel af en knuffel hem. Ik kijk hem bang aan en dan zoent hij me. Hij zoent me. HIJ ZOENT ME. Uitgebreid zoen ik hem terug. 'Dit is niet de laatste keer dat ik je zie.' Hijg ik op zijn lippen. Zijn tong glijd tegen mijn onderlip aan. Ik open mijn mond en al snel staan wij te tongen, voor de neus van Melissa, en de 6 mannen. Ik denk dat we wel 10 minuten gezoend hebben. Ik laat hem hijgend los en voel mijn kont nog branden van Wessel zijn handen die daar net op hebben gelegen. Ik kijk hem nog een keer goed aan en loop dan naar Melissa toe. Ik knuffel haar. 'Ik zei het toch.' Fluistert ze. Ik grinnik, maar besef me dan pas, dat dit misschien de laatste keer is. Voor ik het weet stromen de tranen over mijn wangen. 'Tijd is om!' schreeuwt dezelfde man weer. Ik kijk nog een keer naar Melissa, maar draai me dan om en geef Wessel nog een hele kleine zoen op zijn lippen. 'Doei.' Ik pak Wessel zijn hand als ik voel dat ik word meegetrokken, Langzaam verlaat mijn hand, zijn hand.

The Badboy And The NerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu