The Badboy And The Nerd

H20.

POV MAX / TOBIAS

'Maar hoe gaat het met je man?' Lach ik. 'Ja. Goed. Met jou dan?' 'Ja gaat.' 'Niet meer bezig met drugs?' Ik kijk naar Elise die me raar aan kijkt. 'Nee. Dat is na een jaartje al gestopt. Handel nu alleen nog af met Jake.' Hij knikt begrijpend. Mika weet alles van me. Alleen toen het echt helemaal fout ging, liet hij me pas los. 'Ik vind het zo goed je weer te zien man!' Roept Mika uit. 'Jaaaa man!' Roep ik vrolijk. De laatste tijd, ben ik echt gelukkig. 'Maar vergeef me dat ik je zo achterliet man.' Stamelt Mika. 'Ik snap je wel. Ik was net een junk man.' Hij knikt. Elise staat op en loopt weg. Ze geeft ons vast wat tijd samen.
Na een tijdje praten zitten ik en Mika beiden op onze mobiel. Ik scroll een eentje door Instagram. Ik ben om het maar even zo te noemen, instafamous. Ik heb 89K volgers. Ik maak zangfilmpjes. Niemand weet dit, maar alleen de mensen op Instagram. Ik bedoel, Justin weet het niet. Ik scroll door mijn timeline als ik besluit Elise op te zoeken. Ik typ haar voor en achternaam in en al snel verschijnt er een account. Ik klik het aan en druk op follow. Ze heeft een open account, dus ik scroll door haar foto's. Het valt me op dat zij 80K heeft. Ze post foto's van een jongen en van zichzelf. Wat? Wie is die jongen? Als ik goed kijk zie ik dat het een fanaccount is. Van die zanger. Ik wacht een tijdje, maar krijg geen follow terug.
Die avond blijft Mika gelijk slapen, om oude tijden op te halen. Wat betekend dat ik niet samen met Elise kan slapen.

POV ELISE

'Hij blijft dus slapen?' 'Ja.' 'Dus ik moet alleen?' Spijtig knikt hij. Al een tijdje heb ik last van nachtmerries waarin ik mensen vermoord. Hij weet daar niks van. Zodra ik goed in zijn armen lig, worden ze wat minder, maar alleen? Het word vreselijk. Ik post een nieuwe foto van Jacob Whitesides en binnen de kortste keren heb ik al 27 likes. In 5 seconden. Ik kijk net bij mijn meldingen als ik een heel bijzonder account zie. Maxtobiassings heet het. Max/Tobias? Ik klik het account aan. Al snel zie ik allemaal filmpjes van Max/Tobias. (A/n vanaf het volgende hoofdstuk noem ik hem Tobias. Nu nog max.) Ik klik ze aan en zijn stem is prachtig. (Hij zingt als Shawn Mendes.) Ik glimlach. Ik kijk bij mijn comments. Moet je niet een foto van je vriendje plaatsen ;)? Staat er. Ik lach. Ik zoek een foto op mijn telefoon van mij en Max. Ik zie er een waar we allebei duckface doen. Ik glimlach en post hem met de tekst :
Best boyfriend in the world. Always buying food when I'm in my period. Always kisses me goodnight. I love you. Typ ik. Ik tag hem en snel krijg ik een like van hem. En een comment. Ilybicsiir baby ❤Ik kijk raar. Wat moet dit betekenen? Ik loop naar zijn kamer toe en klop aan. 'Ja?' Krijg ik een lachende Max terug. Ik stap naar binnen. 'Kom is.' Lach ik. 'Ja.' Hij staat op en komt naar me toe. Hij stat heel dicht bij me als hij in mijn oor fluistert. 'Wat is er baby?' 'Wat betekend dat wat je comment onder mijn foto? En trouwens. Sinds wanneer kan jij zingen en heb je insta en ben je famous?' Sis ik. 'Ik leg het je later uit baby. En trouwens. Ik heb heel veel geheime leuke verassingen voor je.' Knipoogt hij. Ik glimlach en geef hem een kus. 'Aaaaah!' Hoor ik Mika uit de kant van de kamer. We kijken raar naar hem. 'Jullie zijn gewoon een leuk stel oke?' We lachen beide en dan sluit ik de deur.
Die avond denk ik nog aan wat hij stuurde. Ik snap het niet. Ik probeer te slapen, maar word wakker door een vreselijke nachtmerrie.

'Schieten!' Hoor ik een stem. 'Schieten!' Ik kijk achter me. Ik zie Max staan met een geweer in zijn handen. Stevig pak ik het vast en richt het pistool. Ik draai me om, want daar staat Melissa. Ik schiet, maar dan staat Max opeens op de plek van Melissa. De kogel raakt hem in zijn hart. Hij valt op de grond en word omringd door een plas bloed. Een hele grote plas.

Gillend word ik wakker met 2 bezorgde mensen aan het eind van mijn bed. Als ik goed kijk zie ik nog iemand naast mijn bed staat. Een nat washandje word op mijn voorhoofd geduwd door Max. Mika kijkt me bezorgd aan en Justin ook. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik. 'Je schreeuwde en huilde in je slaap. Hard. En je riep, nee Max. Nee. Melissa!' Zegt Justin. 'Oh.' Stamel ik. 'Heb je wel eens vaker last van nachtmerries?' 'Nee nooit.' Grootste leugen. Ik wil niet dat mensen zich zorgen om me gaan maken. Dat is het niet waard. Na een half uur en een nachtkusje van Max durf ik weer te gaan slapen. Nu ook droomloos.

Ik word wekker van mijn irritante wekker. Ik moet naar school. 'Max!' Gil ik. Iedereen is bijna al uit bed. 'Ja!' De deur gaat open en Max en Mika staan voor de deur. Allebei al aangekleed. 'Kunnen we even praten?' Max kijkt naar Mika. 'Ja.' Knikt Max. 'Oké. Wat bedoelde je nou op insta?' 'Ik ga het je vertellen, maar beloof me dat je me niet raar gaat vinden.' 'Beloofd.' 'Het betekend. I love you but i can't say it in real.' Stottert hij. 'Dus je houd wel van me?' Vraag ik verbaasd. 'Ja. Ik kan gewoon niet zeggen dat ik ergens van hou.' Mompelt hij. 'Elke keer als ik het zei voelde ik me zo dom.' Fluister ik. 'Sorry.' 'Het is niet jouw schuld.' Fluister ik.

Trouwens. Voor ik het vergeet Hahaha. Ik wou een nieuw boek maken. Een soort dagboek. Een dagboek over een leven van een meisje. Is dat een goed idee? Bijvoorbeeld gewoon een dagbeschrijving van haar leven. Elke keer een nieuwe maar dan wel dat het interessant blijft. Is dat leuk?

Ik zit in de les en val bijna in slaap. Ik ben kapot na gister. Ze hebben me nog veel vragen gesteld, maar ik zette mijn neppe lach op en zei dat alles oke was. Na school ben ik weer naar de schietles geweest en heb ik niet meer met Max gesproken.
Na de schietles loop ik naar Max zijn kamer, maar van buiten af kan ik de stemmen van Max en Mika al horen. Ik loop zuchtend naar de woonkamer. Gister heeft hij het terug gezegd, maar nu zegt hij helemaal niks meer. 'Jus?' Roep ik al voor ik er ben. 'Ja?' Krijg ik terug. 'Is er een rede waarom Max niet praat?' 'Nee. Hij is nu gewoon even met Mika.' Zegt hij. Ik knik.

Die avond blijft Mika weer slapen. Een nacht vol met nachtmerries. De zelfde. De ochtend er na word ik dan ook wakker met hele grote wallen, die niet eens weg te werken zijn met make-up, rode ogen van het huilen in mijn slaap en een bleek gezicht. Ik maak me klaar om te gaan trainen. Vannacht heb ik bijna niet geslapen. Bij het trainen gaat het niet zo best en mijn trainer kijkt me aan met een bezorgde blik. Na het trainen ga ik naar de ontbijt zaal, waar ik ook wat andere jongens tegenkom. 'Jezus wat zie jij er uit!' Zegt Bren. 'Nou bedankt.' sis ik bot terug. 'Nee zo bedoelde ik het niet. Je ziet er gewoon een beetje moe uit.' 'Ik heb niet goed geslapen.' Na het ontbijt loop ik opnieuw naar Max en Mika toe. Ik klop aan. 'Mika! We hebben school!' Roep ik. Meteen hoor ik een ja vanuit de kamer. Ik loop naar mijn eigen kamer en pak mijn schooltas.

'Elise!' 'Elise!' Ik hoor de harde geluiden in mijn oor. Met een zucht doe ik mijn ogen open. Ik kijk om me heen en zie dat de hele klas me aankijkt. Ik ben gewoon in slaap gevallen. Zonder nachtmerries. 'Eruit! Nu!' schreeuwt de leraar. Ik kijk Mika aan. Dan Wessel. En dan loop ik weg.

Ik zit in de aula te wachten tot de bel gaat en ik weer naar binnen mag. Ik zie 2 mensen door de voordeur komen. Een jongen en een meisje. De jongen zit in een rolstoel en het meisje kijkt angstig om haar heen. Vermoorden. Klinkt de stem in mijn hoofd. Zijn dat Melissa en Jake? Ja. Vermoorden! Hoor ik. Ik kijk goed als ik zie dat het echt Melissa en Jake zijn. Ze lopen naar de conciërge. Ik draai me om zodat ze mijn hoofd niet kunnen zien. Ze komen op het zelfde bankje zitten. Ik draai me om. 'Hebben jullie me gemist?' Vraag ik poeslief. Hun monden vallen open van verbazing. Melissa probeert duidelijk haar tranen in te houden. Vermoorden. Vermoorden! VERMOORDEN! Klinkt er weer. Deze stem komt ook altijd voor in mijn dromen. De stem in mijn hoofd. Ik grijns naar Melissa en Jake die proberen op te staan. Maar Jake zit in een rolstoel. Ik duw Melissa weg en rol Jake in de rolstoel naar de Wc's. Melissa volgt. Dom. 'Zo. En wat zal ik eens met jullie gaan doen?' 'Laat ons gaan. We hebben je niks gedaan!' Huilt Melissa. Jake kijkt me kil aan. 'Nee. Je noemde mij een slet Melissa.' Jake kijkt met grote ogen naar Melissa. Wist hij dat niet? Nu vermoorden! Ik pak mijn tas van de grond en doe alsof ik iets zoek, maar eigenlijk heb ik het al gevonden. Mijn pistool. ik haal hem eruit en richt hem op Melissa. Dan zwaait de deur open. Ik laat mijn pistool snel in mijn tas vallen, maar dan pas zie ik dat het Mika is. Ik pak mijn pistool weer op. 'En wat zal ik eens met jou doen?' Zeg ik als ik me naar Mika omdraai. Hij kijkt niet bang. Vermoord hem niet. Hij is een vriend van Max. Sist de stem. 'Oh nee. Jij bent een vriend van Max. Jou doe ik niks. Maar hun..' ik draai me weer om naar de bange Melissa. 'Niet doen!' Zegt Mika snel. 'Dit brengt je in gevaar en Max wil dat niet zo.' 'Helemaal wel! Hij zegt het de hele dag door!' Sis ik boos.

Ik heb het niet doorgehad. Mika praatte met me en Melissa en Jake zijn ontsnapt. 'Hoe bedoel je? Hij zegt het altijd?' 'Hij praat tegen me.' 'Er is geen Max.' Stamelt hij. 'Wel in mijn hoofd.'

------------------
Dit is weer een kort hoofdstuk. Ik heb het gewoon niet zo makkelijk op dit moment. Ik heb mijn medicijnen voor mijn vitanmine D tekort, maar het werkt nog niet. Ik heb dan ook misschien geen tijd meer om elke dag een hoofdstuk te plaatsen. Maar zal ik dat nieuwe boek doen?
------------------